face filter studio

Om gezichten op foto's te veranderen: face filter studio
15 dagen trial
http://www.download.com/FaceFilter-Studio/3000-2192_4-10290253.html

mooiste sportmoment van de afgelopen tien jaar Gerard van Velde

Verkiezing door Sportweek:

Uitslag 'Mooiste sportmoment van de afgelopen tien jaar' 

 1 - 2002: Gerard van Velde wint olympisch goud op de 1000 meter.
 2 - 1998: Goal Dennis Bergkamp in kwartfinale WK tegen Argentinië.
 3 - 2002: Michael Boogerd wint de koninginnenrit in de Tour de France op La Plagne.
 4 - 2002: Feyenoord wint de UEFA Cup in de eigen Kuip, mede dankzij twee goals van Pierre van Hooijdonk.
 5 - 2004: Goud voor Pieter van den Hoogenband op de 100 meter tijdens de Spelen in Athene.
 6 - 2006: Marianne Timmer wint weer goud op de Olympische Spelen.
 6 - 2007: Francisco Elson won als eerste Nederlander de NBA-titel. Hij kwam uit voor de San Antonio Spurs.
 6 - 2007: Clarence Seedorf wint voor de vierde maal de Champions League.
 9 - 2004: Inge de Bruijn wint de finale van de 50 meter vrij op de Olympische Spelen in Athene.
10 - 2004: Baanwielrenner Theo Bos wereldkampioen op de sprint.


http://www.youtube.com/watch?v=QrNKZDjzi1Y&eurl=http://www.sportweek.nl/mooiste-sportmoment.asp&feature=player_embedded

mooi boomrestaurant als ludieke promotiestunt GG Nieuw-Zeeland

Boomrestaurant in Nieuw-Zeeland, tot stand gekomen met bedrijven uit hun gouden gids, als promotiestunt.

Eten in 'boomblob' Nieuw-Zeeland

Dineren in een boom, het kan binnenkort in Nieuw-Zeeland, waar men bezig is met de constructie van een klein restaurant in elegante boomhut. Naar verwachting wordt de luxe lounge-blob in december geopend.

De hut – naar ontwerp van Pacific Environments Architects - is een ludieke promotiestunt van Yellow, de lokale tegenhanger van Gouden Gids. Yellow wil met het gebouw benadrukken dat met behulp van de gids men elk project kan laten slagen, hoe curieus en ingewikkeld ook.

De hut, die gebouwd wordt in een volgens de makers 'betoverend' bos nabij de stad Auckland, is een om de boomstam gevouwen ovalen cocon, toegankelijk via een 60 meter lange houten vlonder die langs de boomtopen meandert. Het restaurant heeft ruimte voor achttien gasten, verdeeld over de split-level oppervlakte. De keuken, de faciliteiten voor de catering en de toiletten bevinden zich op de begane grond.

De houten constructie 'zit' op ongeveer 12 meter hoogte. Houten spanten vormen de hoofdconstructie van de houten 'blob.' Vanwege het vele hout is er een team van consultanten geformeerd, met onder andere deskundigen op het gebied van brandveiligheid.

 

http://www.yellowtreehouse.co.nz/#

 

freeware foto-bewerkingsprogramma

Tip gehad voor een goed foto-bewerkingsprogramma:
http://www.gimp.org/

huis Jort Kelder Nigtevecht staat op funda

huis van Jort Kelder staat te koop

Huize Zwaanwijck is een laat negentiende eeuwse buitenplaats aan de oevers van de Vecht, op vijftien autominuten van Amsterdam-Zuid. Het landgoed meet 7 hectare en bestaat uit een hoofdhuis, koetshuis, tuinmanswoning en een theekoepel.

Op deze bijzondere locatie is een uniek appartement te koop in het hoofdhuis.
Het appartement is gelegen op de eerste, tweede en kapverdieping en biedt panoramisch uitzicht over de rivier de Vecht.

Omgeven door het groen van de boomgaarden die het landgoed rijk is. Gelegen op slechts vijftien autominuten van Amsterdam-Zuid.

Zwaanwijck beschikt over een tennisbaan, zwembad, boomgaarden, een speelweide en eigen aanlegsteigers in de Vecht.

Het is zowel een Rijks- als Natuurmonument.

INDELING
Entree naar ruime woonkeuken met kookeiland en weids uitzicht op de tuin, de poort en de rivier. Monumentale onlangs gerestaureerde zitkamer - ooit het boudoir van de vrouw des huizes - met hoge plafonds, wandschilderingen, eiken lambrisering en een open haard met schouw. Toegang tot openslaande deuren naar het grote hoofdbalkon. Over de gehele verdieping ligt een prachtige, eiken vloer met visgraat motief.

EERSTE VERDIEPING
Via een trap en een entresol wordt de eerste verdieping bereikt. Hier bevindt zich het gasten wc, de torenkamer met alkoof, welke tevens voorzien is van een net opgeleverde gasten badkamer. En de opkamer.

Ook bevindt zich op deze etage de ruime master bedroom met walk in closet en een ruime badkamer met vloerverwarming en flatscreen-tv. Deze verdieping biedt tevens toegang tot een extra inpandige berging.

TWEEDE VERDIEPING
Trap naar lichte kapverdieping, alwaar zich ook de boiler, wasmachine en droger bevinden.

BIJZONDERHEDEN
Het appartement is voorzien van een nieuwe alarminstallatie en uitstekend hang- en sluitwerk.
Het Grote Huis beschikt over een nieuwe (2006) centrale verwarming. Er is extra bergruimte op de gemeenschappelijke overloop en in het souterrain.

De bijbehorende, gerenoveerde sloep wordt eventueel ter overname aangeboden.

Zwaanwijck in het algemeen, en dit appartement in het bijzonder, verkeren in een uitstekende staat van onderhoud.
De kas van de Vereniging van Eigenaren beschikt over zeer gezonde reserves.
In de zomer van 2009 wordt er een nieuw zwembad opgeleverd.
De bijdrage voor servicekosten en (aftrekbare) onderhoudslasten aan de Vereniging van Eigenaren bedraagt € 899,- (incl stookkosten).

Oplevering in overleg.

http://www.funda.nl/WoningAanbod/Koop/Detail/Omschrijving/Default.aspx?id=170a9787-03fa-4596-b40f-754b2d566401

Internet verslaat kranten als nieuwsbron

Natuurlijk komt er nog wel veel nieuws op internet van krantenredacties....

Pew Survey Confirms What We All Know: Net Beats Newspapers As A Source For News

56 Comments

by Erick Schonfeld on December 25, 2008

News Flash: More people get their news from the Net than from newspapers. While this will hardly count as news to most of our readers, the Pew Research Center seems surprised by the shift. In a survey of 1,489 adults in the U.S. conducted in early December, 40 percent said they get most of their national and international news from the Internet, compared to 35 percent from newspapers. The percentage of newspaper readers has been pretty steady since 2005. What's changed is the number of people admitting they get their news from the Internet as well, up from 24 percent the last time the Pew Center asked this question in September, 2007.

TV still beats both as a news source, with 70 percent, but give it a couple more years and the Internet should overtake that as well. Among younger adults, those under 30, the Internet already ties TV as a news source at 59 percent for both. (Last year, TV beat the Internet among this age group, 68 percent to 34 percent, to give you a sense of how fast things can switch).

Have people's reading habits really changed so much in just a year, or are Pew surveys a lagging indicator of reality?

And if the numbers are accurate, is this just another nail in the coffin of newspapers? Not exactly. What isn't clear from the survey is how much of that Internet news comes from Websites run by newspapers.

The New York Times alone, for instance, operates the 16th most popular set of properties on the Web, although that does not seem to be helping much in the online advertising department. Even if newspapers grab a large share of the Internet news pie, that pie is just not as filling as a pie filled with more lucrative print ads. But as long as newspapers keep producing journalism worth reading (and adjust their business models accordingly), people will keep going to them for a portion of their news. It is just that they will read their news in their browsers instead of on paper.

apax en PCM

In 2004 kocht het Britse private equity-fonds Apax een
meerderheidsbelang in PCM Uitgevers, een toonaangevende uitgever van
boeken en kranten, met titels als de Volkskrant, NRC Handelsblad en
nrc.next. In 2007 verkochten de Britten hun PCM-aandelen weer.

Winst voor Apax: 131 miljoen.

Kosten voor PCM Uitgevers: 300 miljoen euro.

„Weggegooid geld", zeggen de onderzoekers W. van Andel en J. den Hoed,
die in opdracht van de Ondernemingskamer de gang van zaken rond PCM
hebben onderzocht. Als gevolg van de Apax-deal is in totaal 300
miljoen euro aan derden betaald „welke betalingen op geen enkele wijze
in positieve wijze hebben bijgedragen aan de onderneming PCM".

Vorig jaar stapten de vakbond FNV Kiem en de Nederlandse Vereniging
van Journalisten (NVJ) naar de rechter om helderheid te krijgen over
de gang van zaken rond de verkoop van PCM aan Apax. Gisteren maakte de
Ondernemingskamer het onderzoek openbaar.

De conclusies zijn somber.

De deelname van Apax heeft PCM niet alleen honderden miljoenen gekost,
maar leverde per saldo „weinig tot niets positiefs" op, zeggen de
onderzoekers.

Het idee was dat Apax geld zou meebrengen om PCM te laten groeien. Met
het Britse geld zouden boekenuitgeverijen overgenomen kunnen worden.
Door deze 'basisverbreding' zou PCM minder afhankelijk worden van de
conjunctuurgevoelige kranten. De omzet zou bijna verdubbelen tot een
miljard euro. Dan zou het bedrijf naar de beurs gaan.

Maar dat gebeurde niet.

Geen enkele uitgeverij werd tijdens de Apax-periode gekocht. Toen PCM
in 2004 de uitgeverij Veen Bosch & Keuning wilde kopen, mocht er van
Apax niet meer geboden worden dan 120 miljoen. Dat was te weinig:
'VBK' ging aan de neus van PCM voorbij. Ook de omzet steeg niet of
nauwelijks. Over de beursgang heeft niemand het meer.

Wat wel steeg, waren de schulden van het bedrijf: van 40 miljoen euro
in 2004 tot 400 miljoen bij het uitstappen van Apax in 2007. De
rentelasten van die schuld waren zó hoog, dat het bedrijf onderdelen
moest verkopen om het hoofd boven water te houden. In 2008 deed PCM de
educatieve uitgeverij Thieme Meulenhoff van de hand. Net op tijd,
schrijven de onderzoekers: na het uitbreken van de kredietcrisis zou
er geen koper meer te vinden geweest zijn. In dat geval, stelt het
rapport, was PCM „niet meer in staat geweest om aan haar rente- en
aflossingsverplichtingen te voldoen en was zij direct in haar
continuïteit bedreigd geweest".

Wie is daar nu voor verantwoordelijk?

Niet Apax, zeggen de onderzoekers. Private equity heeft de afgelopen
jaren een bijzonder slechte naam gekregen. Maar voor PCM gaat de
metafoor van durfkapitalisten die als 'sprinkhanen' de onderneming
kaalvreten, niet op, vinden de onderzoekers. Apax heeft „in grote
lijnen gehandeld zoals van een private equity- investeerder verwacht
mag worden".

Maar wie is er dan wél verantwoordelijk voor de gang van zaken rond PCM?

In hun rapport oefenen de onderzoekers zware kritiek uit op het
management van PCM en de belangrijkste aandeelhouder voor en na het
Apax-avontuur: de Stichting Democratie en Media (SDM).

Tussen die twee partijen bestonden grote spanningen. SDM, voortgekomen
uit de Stichting het Parool, zag eigenlijk niets in de plannen voor
'basisverbreding', die ten koste zou gaan van de kranten. De raad van
bestuur onder leiding van Theo Bouwman zag de ideële stichtingen
(behalve SDM de Stichting de Volkskrant en de Stichting ter
Bevordering van de Christelijke Pers in Nederland) steeds meer als
sta-in-de-weg.

Tegen deze achtergrond werd in 2004 gezocht naar een private
investeerder. Maar de partijen die de voorkeur hadden van
bestuursvoorzitter Bouwman werden door SDM afgeschoten. SDM, schrijven
de onderzoekers, trok „het initiatief in het verkoopproces naar zich
toe". SDM wilde Apax. En volgens de onderzoekers legden de raad van
bestuur en de raad van commissarissen de stichting vervolgens niets in
de weg. „Omdat men dan in ieder geval van SDM als
meerderheidsaandeelhouder af was", aldus het rapport.

Wat de financiële gevolgen zouden zijn, werd nooit onderzocht,
schrijven de onderzoekers. Ook niet of de overname überhaupt nodig
was.

Nee, concludeert het rapport. PCM had ook zelfstandig genoeg geld
kunnen lenen om uitgeverijen te kopen, of te investeren in de
dagbladen, zoals SDM graag wilde. De onderzoekers rekenen dat zowel
het PCM-management als de Stichting Democratie en Media zwaar aan. Bij
de rol van de raad van bestuur en raad van commissarissen „kunnen
vraagtekens geplaatst worden". SDM heeft „blijk gegeven onvoldoende
besef te hebben van de rol die haar als grootaandeelhouder van PCM
past".

Zowel het management als de stichtingen werden financieel beter van de
deal met Apax. Vijf managers, onder wie Theo Bouwman en zijn opvolger
Ton aan de Stegge, hadden aandelen gekregen in het bedrijf. Toen de
Britten uitstapten, leverde dat miljoenen op. En hoewel de SDM de
PCM-aandelen voor een hoge prijs terugkocht, is het saldo positief:
ruim 100 miljoen euro.

„Gelet op wat er gebeurd is", schrijven de onderzoekers, zou het geen
gek idee zijn om dát bedrag „weer ter beschikking te stellen aan de
onderneming".
Stichting Democratie en Media vindt het rapport 'eendimensionaal'

De Stichting Democratie en Media (SDM) heeft in een reactie op het
rapport laten weten dat de onderzoekers de besluitvorming om in zee te
gaan met Apax „onvoldoende in hun historische context plaatsen".

Ook vindt de stichting dat de onderzoekers „slechts in zeer geringe
mate tegemoet lijken te zijn gekomen aan de inhoudelijke bezwaren van
de stichting". Het onderzoeksrapport is volgens de stichting daardoor
„eendimensionaal van karakter".

De onderzoekers hebben in hun rapport forse kritiek op de
grootaandeelhouder SDM. SDM voerde volgens de onderzoekers een
zigzag-beleid. Ook boterde het niet tussen het management en de raad
van commissarissen van PCM en de grootaandeelhouder SDM.

SDM laat in hun reactie weten dat ze hoopt dat met de publicatie van
het rapport „de rust rond het bedrijf kan weerkeren".
Stichtingsvoorzitter Els Swaab zegt in de verklaring van PCM net als
andere krantenconcerns in economisch zwaar tij verkeert. „Het is van
het grootste belang dat daar nu alle aandacht aan gegeven kan worden."
De stichting zal het rapport de komende dagen nauwkeurig lezen. Tot
die tijd wil SDM geen nader commentaar geven.

Bert Groenewegen, voorzitter van de raad van bestuur van PCM, zegt in
een reactie „dat het onderzoek laat zien dat zaken verkeerd zijn
gelopen en dat er fouten zijn gemaakt". Volgens Groenewegen heeft PCM
inmiddels lessen getrokken. Zo is de schuldpositie van het bedrijf
„voortvarend en drastisch teruggebracht".

Recente kortingscode bol.com couponcode

Hier een recente, werkende bol.com couponcode voor korting bij Bol.com Handig voor cadeautjes etc! couponcode bol.com


Klik op een G00Gle advertentie hierboven uit dankbaarheid voor het posten van deze code?



KRTNENQUETE

En een recentere code:
http://dagbladen.blogspot.com/2009/06/couponcode-bolcom-kortingscode-voor.html

bol.com couponcode

Voor Bol.com couponcode kijk verder op deze site!

PCM bestuurders bekritiseerd Theo Bouwman Wim Dubbeling Alberdingh Thijm Ton aan de Stegge Theo Strengers

BESTUURDERS KRIJGEN ER FLINK VAN LANGS IN RAPPORT
Fraude in de top van PCM
door door Harry van Gelder
AMSTERDAM - De secretaris van de raad van bestuur Peter Stadhouders is
bij uitgeversconcern PCM de laan uitgestuurd vanwege illegaal lezen
van mails van leden van de centrale ondernemingsraad (cor). Daarnaast
kregen de PCMbestuurders en commisarissen gisteren een enorme dreun
van de Ondernemingskamer. Het avontuur met durfkapitalist Apax was
onnodig, dreef PCM in de handen van de banken en leidde bijna tot het
faillissement van het uitgeversconcern, blijkt uit onderzoek van de
ondernemingskamer.

Uit een ander, vertrouwelijk onderzoek, bleek dat vicevoorzitter Wim
Dubbeling van de cor vertrouwelijke mails van andere leden van de
ondernemingsraad las. Stadhouders was daarvan niet alleen op de
hoogte, maar zag ze ook. Een ander gebeurde in de tijd dat de Britse
durfkapitalist Apax PCM wilde overnemen. Dubbeling stond toentertijd
erg onder druk. Sommige leden van de ondernemingsraad vonden het
verdacht dat Dubbeling de Apax-deal er door wilde drukken. Stadhouders
werd vorige week de wacht aangezegd door topman Bert Groenewegen.
Volgens ingewijden ging het er daarbij hard aan toe. Groenewegen
verweet hem ook dat hij de torenhoge bonus van 6 ton, die hij bij het
vertrek van durfkapitalist Apax ontving, en die volgens de
onderzoekers van de ondernemingskamer ten onrechte is uitgedeeld, niet
terugstortte in het bedrijf. Groenewegen deed dit zelf wel met zijn
verkregen kleine miljoen.

PCM is in rep en roep. Behalve de fraude, kwam gisteren ook een
rapport van de ondernemingskamer naar buiten. Het onderzoek naar de
periode dat de Britse durfkapitalist Apax de macht in handen had bij
PCM, werd verricht op verzoek van FNV Kiem en de journalistenvakbond
NVJ.

Het rapport is vernietigend voor de toenmalige PCM-bestuurders. De
onderzoekers van de ondernemingskamer maken korte metten met de
oud-bestuurders van PCM, zoals de toenmalige topman Theo Bouwman, die
Apax destijds binnenhaalden. Volgens de onderzoekers was dit onnodig
en heeft het PCM behalve een betere financiële verslaglegging niets
opgeleverd. Wel bleef PCM achter met torenhoge schulden, die het
bedrijf in handen van de banken dreef en tot aan de rand van de
afgrond bracht. Als PCM niet dit jaar voor de kredietcrises de
educatieve uitgeverij ThiemeMeulenhoff had verkocht was het zelfs
failliet gegaan. En nog is het niet gedaan. Van de banken moet PCM ook
nog het dagblad AD verkopen. In totaal kostte het avontuur met Apax,
dat tweeënhalf jaar duurde, PCM €472,5 miljoen.

Het merendeel daarvan ging naar de huidige aandeelhouders, de ideële
stichtingen de Volkskrant, Christelijke Pers en de grootste SDM. De
onderzoekers roepen de stichtingen op om een flink deel van dit geld
terug te storten in de onderneming. Dat is echter lastig, omdat het
geld voor een belangrijk deel vast zit in aandelen PCM en in
beleggingen.

Het bestuur van PCM was volgens de onderzoekers zeer wispelturig. De
ene keer wilde men het concern verbreden door bijvoorbeeld een
uitgeverij te kopen, daarna richtte men zich weer uitsluitend op de
kranten. Ook was men het vrijwel nooit eens met elkaar. Zowel bij de
raad van bestuur, als bij de raad van comissarissen, als bij de
aandeelhouders was er voortdurend onenigheid.

Vooral bestuurslid van SDM en commissaris van PCM Theo Strengers wordt
stevig bekritiseerd. Hem wordt verweten de corporate governance regels
ernstig te hebben aangetast en zowel PCM als de individuele
bestuurders onnodig reputatieschade te hebben berokkend.

De onderzoekers vinden ook dat bestuurders als Bouman, Alberdingk
Thijm en Aan de Stegge ten onrechte tonnen aan managementbonussen
hebben ontvangen. Dat geldt ook voor andere managers. De bonus was
gebaseerd op een hoge waardering van PCM bij het vertrek van Apax.
Maar die was €300 miljoen te hoog, aldus de onderzoekers.

verhouding pers SNP herbewerking krant Cardiff onderzoek

Als het niet in de krant staat, vindt u het waarschijnlijk nergens

Zowat 60% van wat u in uw krant leest is integraal afkomstig van persagentschappen en PR-bureaus, nog eens 20% is dat gedeeltelijk. Omdat de bronnen van 8% van de berichtgeving moeilijk te achterhalen valt, betekent dit dat amper 12% van de artikels die u in uw krant leest afkomstig zijn van de hand van een journalist die bij die krant werkt. De meest gerespecteerde media recycleren dus dagelijks en aan de lopende band ongecontroleerd materiaal dat hen wordt aangeleverd uit tweede hand. Kranten trachten dit vakkundig te verbergen door deze artikels te voorzien van de vermelding 'van onze correspondent' of van de initialen of de naam van de redacteur die het artikel (al dan niet gedeeltelijk) heeft herbewerkt.

Deze cijfers zijn afkomstig uit een recente studie van de Universiteit van Cardiff, die een totaal van 2.027 krantenartikelen bestudeerde, die op een willekeurige veertiendaagse werden gepubliceerd door de Britse -zogenaamde- kwaliteitspers. Lifestyle-, entertainment-, alsook televisie- en filmverslaggeving werden buiten beschouwing gelaten, omdat dit soort berichtgeving van nature al hevig gedomineerd wordt door de PR-bureaus.  De cijfers hebben dus betrekking op interessante zaken en gebeurtenissen die in Britse kranten werden gepubliceerd. Uit de slotconclusie blijkt dat 70% van de artikels die door persagentschappen en PR-bureaus werden aangeleverd door de kranten niet op feiten worden gecontroleerd (wat niet betekent dat ze niet juist zijn, we weten het gewoon niet) en dat bij amper 12% van de artikels de feiten meer dan eens worden gecheckt.

De studie liet de zogenaamde tabloids buiten beschouwing, omdat deze media traditioneel nog meer op de agenda van de PR-bureaus leunen. Zonder te willen veralgemenen besluiten de onderzoekers dat 'onafhankelijke en gedegen journalistieke activiteit in de onderzochte media de uitzondering eerder dan de regel is'. Hoewel de cijfers uit Groot-Brittannië komen kunnen ze als leidraad dienen voor wat ook in andere landen gebeurt. Een studie daterend van 2004 die door Philip Meyer, professor journalistiek aan de universiteit van North Carolina, werd uitgevoerd (en waarvan de bevindingen werden gepubliceerd in het boek 'The Vanishing Newspaper') komt tot een soortgelijke conclusie: in 3 van elke vijf onderzochte artikels op een totaal van verschillende duizenden, werden kleine tot grote onjuistheden geconstateerd.

In zijn boek 'Flat Earth News' beschrijft Guardian-journalist Nick Davies hoe kranten ooit het bezit waren van rijke mecenassen die de media gebruikten om hun gedachtengoed en hun propaganda door te drukken. Deze patriarchen gebruikten en misbruikten hun macht in functie van een niet-materiële, maar ideologische agenda. Vanaf het begin van de tachtiger jaren echter kwamen deze kranten stilaan maar zeker in handen van 'de goeroes van de bottom line'; de mediabaronnen, voor wie  het maken van geld een doel op zich was en die de krantenredacties decimeerden en de moderne journalistiek omvormden tot het 'onder steeds grotere tijdsdruk herverpakken van grotendeels ongecontroleerd tweedehandsmateriaal, meestal geschreven in functie van de politieke of commerciële belangen van de aanbrengers ervan'. De maatschappelijke opdracht van de pers was voor hen nooit een hoofdbekommernis. Synergieën tussen verschillende titels werden niet enkel op het promotionele vlak aangewend, ze breidden zich steeds vaker uit tot de redacties. Een zorgwekkende evolutie, waarvoor onze politici te weinig aandacht tonen. 'De trieste cirkel van de hebberigheid is rond,' schreef een bekende journaliste over deze gang van zaken. 'Onze krantenbonzen bevestigen dagelijks de algemene tendens in de mediawereld: eerst de aandeelhouders, dan de zakenwereld en de politiek en uiteindelijk ergens onderaan die lijst komt dan wel de lezer. '

Davies haalt in zijn boek talrijke voorbeelden aan van nieuws dat in functie van zakelijke of politieke belangen werd gefabriceerd: de zogenaamde 'Millenium bug', die de ganse computersector in een apocalyptische apotheose van de 20^ste eeuw ten gronde zou richten; de massavernietigingswapens van George W. Bush en de mythe rond de Jordaanse 'superterrorist' Al Zarqawi. Maar daarnaast ook minder sensationele berichtgeving, zoals de door lokale politie gemanipuleerde cijfers omtrent de bestrijding van kleine criminaliteit of een bericht over ene Paul Hucker, een voetbalsupporter die zichzelf in 2006 voor € 150  verzekerde tegen een 'emotioneel trauma' in geval van een voortijdige uitschakeling van het Engelse elftal op het WK. Kort daarna bleek dat het bericht - dat door alle Engelse kranten was overgenomen- niet meer dan een geslaagde marketingstunt was van ... Hucker's verzekeringsmaatschappij. Toch had alle voornoemde berichtgeving één herkenbare gemene deler: ze was vals en gefabriceerd.

In een tijdperk van overmediatisering, waarin dag en nacht nieuws wordt verspreid dat niet op haar waarheidsgehalte wordt gecontroleerd, brengt vooral het internet de kranten in moeilijkheden. Gratis nieuwssites wisten op grond van een merk een trouw lezerspubliek op te bouwen, maar plegen tegelijkertijd en noodgedwongen roofbouw op de eigen printactiviteiten. Ook de digital natives (mensen geboren na 1984) nemen nog amper een krant ter hand.  (Kranten hebben sowieso een probleem met de jeugd, want gerenommeerde journalistieke media hebben steeds meer moeite studenten aan journalistieke opleidingen te interesseren voor een stageplaats. Ze kiezen liever voor lichte journalistiek of infotainment, maar dit terzijde.)<

Indien steeds meer mensen die internetnieuwssites bezoeken en daar het nieuws lezen, waarom zouden we ons dan nog bekommeren over de gedrukte publicaties? Het antwoord is kinderlijk eenvoudig: de papieren krant is niet enkel de manier om nieuws te verspreiden, het is vooral de manier om (het maken van) nieuws te betalen. Meer dan 90% van de inkomsten van de krantenindustrie is nog steeds afkomstig uit de verkoop van kranten en de opname van advertenties in diezelfde kranten. Papier zorgt dus voor de euros, websites zorgen slechts voor de eurocentjes.

De inkomsten die uit het internet worden gegenereerd kunnen onmogelijk journalisten onderhouden, die met voldoende tijd en vakkennis het nodige puzzelwerk verrichten dat vereist is om verhalen en bronnen keer op keer te checken en zaken aan het licht te brengen die sommigen liever niet gepubliceerd zien. Doch de immer stijgende  tijdsdruk heeft het beroep van journalist stilaan maar zeker beschadigd tot op het punt dat ze dat werk nog amper kunnen doen. Kwaliteitsjournalistiek komt met een prijskaartje, dat steeds moeilijker betaald raakt. Indien nog meer journalisten de krantenredacties moeten ruimen en buitenlandse correspondenten hun overzees bureau moeten sluiten, gaat het percentage PR- en nepnieuws straks gewoon verder de hoogte in. Dan rest ons nog enkel nog de hel van het infotainment, de desinformatie van de spindoctors en het soort ridicule proza dat de voorpagina's van de sensatiepers ontsiert. Met de creatie van massapsychose als een natuurlijk eindproduct.

Dat kranten geen geld zouden verdienen is trouwens een mythe. In 2005 realiseerden Amerikaanse mediabedrijven een gemiddelde winstmarge van 20,5%, dubbel zoveel als de andere Forbes 500-bedrijven. Zoals Peter Vandermeersch het vorige week in Terzake bevestigde, zal 2008 voor De Standaard ook financieel een uitzonderlijk goed jaar worden. Dat de Christian Van Thillo's en andere Luc Missortens van deze wereld binnen deze context niet bereid zijn hun winsten -al was het maar voor één jaar, tot de financiële storm gaat liggen- in de eigen mensen te herinvesteren roept wrange vragen op. Dat Klaus Van Isacker zegt dat De Morgen - waar 1 op 4 redactiemedewerkers moet verdwijnen- niet aan kwaliteit zal inboeten, is wraakroepend en een slag in het gezicht van de huidige journalisten van die krant. Door de overvloed aan gratis kranten en dito internetcontent, krijgen de uitgevers het steeds moeilijker om hun lezers ervan te overtuigen te betalen voor een krant die als duur wordt gepercipieerd. Banale informatie kan niet langer worden verkocht. Uitgevers anticiperen met deze ontslagrondes zogezegd op de 'bad times ahead'. Maar lezers zijn zeker nog bereid in hun portemonnee te tasten voor wat ze als waardevolle informatie beschouwen. Wil het toeval nu dat net dat product nog enkel door journalisten wordt gemaakt.

Toch zullen ook de kranten zich moeten heruitvinden. Volgens Dan Gillmor, auteur van het boek `We the media`, is de werkwijze van de traditionele media niet meer van deze tijd. `Bij de grote mediabedrijven is het net alsof het nieuws een hoorcollege is. Wij vertellen u wel even hoe het allemaal in elkaar zit`. Journalisten zullen meer in gesprek moeten gaan met de lezer: geen les geven, maar een conversatie voeren, want lezers zijn mondiger geworden. Via internet kunnen burgers op talloze manieren reageren op het nieuws en voor dit soort `burgerinitiatieven` is dan ook een belangrijke rol weggelegd. De behoefte van mensen om te reageren op nieuws lijkt op het eerste gezicht een ideale manier voor de media om hun publiek vast te houden. Burgerjournalistiek wordt zo een noodzakelijke aanvulling op traditionele journalistiek. Maar hoewel sommige bloggers zeker een meerwaarde voor het medialandschap betekenen, blijven burgerjournalisten en opiniemakers voor hun hersenspinsels nog al te vaak afhankelijk van de primaire grondstof voor nieuws: de door beroepsjournalisten aan het licht gebrachte feiten die in de gedrukte krant worden gepubliceerd.  Hoeveel bloggers en zogenaamde nieuwsaggregators openden de afgelopen jaren trouwens een bureau in Bagdad?

Paradoxaal genoeg vormen het internet en de blogosfeer in zekere zin een terugkeer naar de 17^e- en 18^e eeuwse journalistiek, toen mensen die iets te melden hadden een eigen drukpers in elkaar knutselden en nieuwsbrieven en pamfletten verspreidden. Zal de geschiedenis zich  herhalen? Tijdens de American Magazine Conferentie in oktober laatstleden, uitte een spreker zijn ongerustheid over het mogelijk verdwijnen van belangrijke krantentitels in de VS - 'de betrouwbare nieuwsbronnen waarop lezers steeds hebben kunnen vertrouwen'. (Eerder deze week vroeg de Los Angeles Times trouwens opschorting van betaling aan, terwijl de New York Times haar hoofdkantoor aan de 8th Avenue in Manhattan als onderpand gaf voor een lening van 225 miljoen, die moet helpen het hoofd te bieden aan de in 2009 verwachte geldproblemen).

Mochten die kranten verdwijnen, dan zou het internet al gauw verworden tot wat de spreker 'een moeras van nutteloze informatie' noemde. Nochtans was de man  allesbehalve een loonslaaf van de traditionele media, die zijn beklag kwam maken over de noodlijdende sector.  De spreker in kwestie was namelijk niemand minder dan Eric Schmidt, de CEO van Google.

Print online uitgevers krantenadvertenties en internet 'Online krantenlezer brengt uitgever amper € 0,92 per maand op'

Afgelopen week werd duidelijk dat de Vlaamse pers op een kantelpunt staat. Ontslagen bij De Morgen, De Standaard en later ook bij de Vmma geven aan dat uitgevers het steeds moeilijker krijgen om het verlies in krantenadvertenties te compenseren met inkomsten uit het internet. Dat de crisis globaal is bleek toen enkele dagen geleden de Los Angeles Times opschorting van betaling aanvroeg, terwijl de New York Times haar hippe hoofdkantoor aan de 8th Avenue in Manhattan als onderpand moest geven voor een lening van 225 miljoen, die moet helpen het hoofd te bieden aan de in 2009 verwachte geldproblemen. Blijkbaar vertrouwt niemand er nog op dat kranten in staat zullen zijn de omslag naar het digitale tijdperk te maken.

Vandaag publiceert de Financial Times interessante cijfers over de verhouding tussen de inkomsten uit de papieren krant en de onlineversie. De cijfers zijn afkomstig van de New York Times, een van 's werelds grootste titels en Amerika's meest bezochte krantensite. Daaruit blijkt dat de internetadvertenties amper 22% van de operationele kosten dekken. Sterker nog, de 20,3 miljoen unieke bezoekers die de site maandelijks gebruiken genereren amper 1,22 dollar (€ 0,92) per maand/bezoeker; een fractie van wat een abonnee op de papieren krant opbrengt. Indien de krant break-even zou willen spelen op haar kosten zou ze viermaal meer unieke bezoekers over de vloer moeten krijgen, zouden de internetadvertentietarieven viermaal hoger moeten liggen of een combinatie van beiden. Nog meer consolidatie lijkt dus onvermijdelijk.

AD Nieuwsmedia De Persgroep Algemeen Dagblad Belgisch

Foto AP

'AD Nieuwsmedia in Belgische handen'

9 december 2008

Uitgeverij PCM gaat AD Nieuwsmedia 'vrijwel zeker' doorverkopen aan de Belgische uitgever De Persgroep. Dit melden dagblad AD en PCM vandaag. Er is volgens ingewijden al een onderzoek naar de boekhouding van AD Nieuwsmedia gaande om het overnameproces te bespoedigen. In januari 2009 zou de krant al in Belgische handen kunnen zijn.

• Nieuws - Gesprekken over verkoop drukkerij Wegener

AD Nieuwmedia is uitgever van het AD, een landelijke krant met zeven regionale edities en een oplage van zo'n 460.000 exemplaren, en eigendom van een joint venture van uitgeverijen Wegener en PCM (eigenaar van onder meer NRC Handelsblad en de Volkskrant). In 2005 had AD Nieuwsmedia nog 556.000 lezers.

Het AD meldt vandaag op de voorpagina dat de krant bijna Belgisch eigendom is, PCM bevestigt dat het de doorverkoop onderzoekt. Stichting Democratie en Media, mede-eigenaar van PCM, meldt dat de deal nog niet definitief rond is.

De Persgroep nam in het verleden ook al Het Parool over van PCM en wist deze verlieslijdende Nederlandse titel om te zetten in een krant die het goed doet als regionaal dagblad van Amsterdam en omstreken. AD Nieuwsmedia, met een sterke focus op Rotterdam en de rest van de randstad, zou een logische aanvulling zijn op de Nederlandse ambities van De Persgroep.

AD Nieuwsmedia deed zelf de suggestie om doorverkocht te worden aan De Persgroep. In een persbericht laat de directie weten blij te zijn met één aandeelhouder, die slagvaardiger kan reageren dan de joint venture. „Het is een uitgeefhuis met een diepe passie voor betaalde dagbladen die ze succesvol in de markt weet te zetten."

Inmiddels is ook het personeel ingelicht over de ophanden zijnde plannen. Gerard den Elt van de redactieraad is blij met De Persgroep. Een voorgenomen herstructurering is uitgesteld tot na de overname. Momenteel telt de redactie van AD Nieuwsmedia 440 fte's en Den Elt vermoedt dat niet alle banen behouden zullen blijven als de overname een feit is.

AD-hoofdredacteur Jan Bonjer is desgevraagd bijzonder blij met de aanstaande deal met De Persgroep. „Dit is voor de hele Nederlandse media een felicitatie waard." Bonjer kent de Belgische uitgever Christian Van Thillo van De Persgroep al tien jaar. „Een uiterst plezierige man en formidabele mediaman. Zijn saneringswijze is hard, maar getuigt van een langetermijnvisie en is veel efficiënter dan de druppelreorganisaties die in de Nederlandse dagbladwereld plaatsvinden", aldus Bonjer. „Hij heeft een diepgeworteld vertrouwen in betaalde dagbladen en houdt ten zeerste van kranten. Kom daar in deze tijd nog maar eens om."

Bij Het Parool ontsloeg Van Thillo na de overname in 2003 een kwart van het personeel. Deze Amsterdamse krant, die bijna failliet was, is sinds de overname door De Persgroep uit een diep dal geklommen en maakt weer winst. Bij de Vlaamse krant De Morgen heeft hij vorige week op de redactie in Brussel een vergelijkbare sanering aangekondigd, als gevolg van tegenvallende advertentie-inkomsten. Een kwart van de redactie raakt zijn baan kwijt.

De Persgroep – in 2007 goed voor een omzet van 506 miljoen euro en 34 miljoen winst – is verder onder meer eigenaar van de Vlaamse kranten Het Laatste Nieuws en De Tijd, het Vlaamse commerciële tv-station VTM en het voormalige Nederlandse Radio Noordzee, nu Q-music geheten.

Van Thillo heeft eerder verklaard zijn Nederlandstalige werkterrein te willen uitbreiden en prefereert dus Nederland boven Wallonië of Frankrijk. In 2004 ketsten onderhandelingen af tussen De Persgroep en PCM (inclusief AD). AD-hoofdredacteur Bonjer: „Ik betreur die mislukte deal postuum ten diepste."

AD bijna Belgisch

Het AD melde maandag op de voorpagina dat de krant bijna Belgisch eigendom is. PCM bevestigt dat het de doorverkoop onderzoekt, als de overnamegesprekken met mede-eigenaar Wegener rond zijn. AD Nieuwmedia is uitgever van het AD, een landelijke krant met zeven regionale edities en een oplage van zo'n 460.000 exemplaren. In 2005 had AD Nieuwsmedia nog 556.000 lezers. Volgens het NRC Handelsblad en ingewijden is er al een onderzoek naar de boekhouding van AD Nieuwsmedia in gang gezet om het overnameproces te bespoedigen. In januari 2009 zou de krant al in Belgische handen kunnen zijn.

Krachtige mediapartij
Door deze overname zou een nieuwe krachtige mediapartij in Nederland ontstaan. De directie en hoofdredactie van AD NieuwsMedia steunen daarom de mogelijke overname door De Persgroep, zo melden ze in een persbericht. Maar goed ook, want AD NieuwsMedia is er sterk bij gebaat om één aandeelhouder te hebben. Bovendien heeft de Persgroep heeft veel kennis en kunde in huis en zit er financieel warmpjes bij.

De uitgever weet hoe hij betaalde dagbladen in de markt moet zetten. De eerdere overname van Het Parool heeft dat wel bewezen. De Persgroep wist deze verlieslijdende Nederlandse krant om te zetten in een goedlopend regionaal dagblad.

De samensmelting kan zelfs logisch genoemd worden. De Persgroep en AD NieuwsMedia geloven beide in een landelijk-regionaal krantenconcept en kunnen samen de hele Randstad weer aaneenrijgen. De joint-venture PCM-Wegener deed niet veel goeds voor het AD. PCM richt zich met haar grote titels (de Volkskrant; NRC Handelsblad) vooral op de randstad. Wegener is veel meer een regionale speler. Helaas konden ze elkaar niet aanvullen.

Lyrische uitlatingen
Bernard van der Heijden, directeur/uitgever van AD NieuwsMedia neigt in het NRC Handelsblad naar het lyrische: "De Persgroep biedt in dit roerige medialandschap zowel een solide basis als de beste perspectieven om een volgende stap te zetten in onze ontwikkeling als tweede krant van Nederland, marktleider in de Randstad en de nummer 1 in sport."

Afgesproken is dat Wegener zijn belang verkoopt aan PCM, waarna laatstgenoemde heel AD NieuwsMedia aanbiedt aan De Persgroep. Maandag informeerde de directie van AD alle medewerkers van de ophanden zijnde overname. Ik las het bericht maandagochtend. Maar dit betreft journalisten. Redacteuren die bovendien bovengenoemde voorpagina hebben bedacht. Wat een timing.

Mediaman Thillo
AD-hoofdredacteur Jan Bonjer kent de Belgische uitgever Christian Van Thillo (foto) van De Persgroep al tien jaar. Hij noemt hem, in het NRC Handelsblad, "een uiterst plezierige man en formidabele mediaman. Zijn saneringswijze is hard, maar getuigt van een langetermijnvisie en is veel efficiënter dan de druppelreorganisaties die in de Nederlandse dagbladwereld plaatsvinden. Hij heeft een diepgeworteld vertrouwen in betaalde dagbladen en houdt ten zeerste van kranten. Kom daar in deze tijd nog maar eens om."

Bij Het Parool ontsloeg Van Thillo na de overname in 2003 een kwart van het personeel. Bij de Vlaamse krant De Morgen heeft hij vorige week op de redactie in Brussel een vergelijkbare sanering aangekondigd, als gevolg van tegenvallende advertentie-inkomsten. Wederom zal een kwart van de redactie zijn baan kwijtraken.

Komt alles nu goed?
Regionale dagbladen zijn al jarenlang de grootste dalers onder de kranten. Het gaat niet zelden om aantallen van tientallen duizenden. Maar goed, de Persgroep was in 2007 goed voor een omzet van 506 miljoen euro en 34 miljoen winst. Meneer Thillo zal dus wel weten waar hij het over heeft… Wordt ongetwijfeld vervolgd.

goed bericht: sneeuw!

Weeralarm voor Alpengebied

Meteoalarm.eu heeft voor het Alpengebied, het noorden van Italië en delen van Duitsland de code rood afgegeven. Dit omdat er zeer extreme weersomstandigheden op komst zijn met veel sneeuw, storm, ijzel en regen.

 

Vooral aan de zuidelijke kant van het Alpenmassief valt vandaag en morgen veel sneeuw, op verschillende plaatsen zo'n 30 tot 50 cm, lokaal ongeveer een meter, aldus het KNMI. De zware neerslag hangt samen met stuw tegen de berghelingen van warme vochtige lucht uit het gebied van de Middellandse Zee.

Het neerslaggebied breidt zich verder uit over Duitsland. Ook de Duitse weerdienst verwacht veel sneeuw, in het gebied van het Zwarte Woud tot de Schwäbische Alp zo'n 30 tot 50 cm.

'De Kuip kampt met instortingsgevaar'

ROTTERDAM - Tijdens popconcerten in de Rotterdamse Kuip blijkt het
geluidsniveau op bepaalde momenten flink te worden teruggedraaid om te
voorkomen dat het Feyenoordstadion beschadigd raakt of zelfs (deels)
instort. Ook moet paniek onder eventueel vluchtende bezoekers worden
voorkomen.
ANP

Volgens De Telegraaf dreigt het Feyenoord-stadion de Kuip deels in te
storten als toeschouwers te veel hossen.

Bij popconcerten zou de volumeknop zelfs regelmatig lager worden
gedraaid om te voorkomen dat het 70 jaar oude stadion wordt
beschadigd.

Dromen zijn bedrog

Het terugbrengen van het geluidsniveau blijkt zelfs te gebeuren onder
verantwoordelijkheid van onderzoeksbureau TNO. Tijdens een optreden
van Marco Borsato is bijvoorbeeld destijds tijdens 'Dromen zijn
bedrog' het geluid flink teruggebracht. Volgens de Telegraaf ging dat
van 100 naar 24 decibel, de woordvoerder van TNO was dinsdagochtend
niet bereikbaar om deze aantallen te bevestigen.

Paul Waarts, die zich bij TNO bezig houdt met trillingsonderzoek,
geeft aan dat het alarm vooral afgaat bij hits van eigen bodem.
"Tijdens het hoogtepunt in 'Dromen zijn bedrog' zingt en springt
iedereen mee. Gelukkig is het niet erg als het geluid wegvalt hoor,
mensen denken al gauw dat het erbij hoort."

Zwieberen

In de meest recente uitgave van het TNO-magazine schijft het bureau
dat er wordt ingegrepen als de tribune gaat 'zwieberen'.
Concerttechnici worden dan verzocht de drummer van de band niet in
beeld te brengen op de megabeeldschermen. "Dat zou het ritmisch
meedeinen alleen maar bevorderen, met alle risico's van dien."

Een TNO-deskundige zegt ook: "Later lees je soms in recensies dat er
'problemen met het geluid' waren. Maar dat waren wij dan."

wit licht beter dan verwacht

Natuurlijk speelt Marco Borsato niet de sterren van de hemel, maar het
verhaal zelf vind ik wel indrukwekkend.

Ook de rode loper was gaaf om mee te maken.

Even geplukt van een nieuwssite:
Hoezo iets vreemds op het affiche? Waar dan?" Marco Borsato kijkt nog
eens naar de poster van Wit Licht.

Iets vreemds? Nee – hij ziet het niet. Of het moet de landschapsfoto
uit de film zijn, door cameraman Theo van de Sande. "Van de Sande
heeft met vijf camera's tegelijk gedraaid. Dat kost een vermogen; maar
daarom ziet elke scène er zo goed uit. Hoe meer materiaal, hoe meer
opties tijdens de montage."

Het opvallende element op de poster zit in de namen van de acteurs. De
naam van de grote publieks- trekker Borsato staat net zo groot gedrukt
als de namen van Thekla Reuten, Peter vanden Begin en Abby Mukiibi
Nkaaga.

Borsato, met milde lach: "Dat werkt in Hollywood inderdaad anders.
Daar krijgt de acteur met de bekendste naam de grootste letters. Maar
daar gaat het dus niet om. Wit Licht is geen Grote Marco Borsato Show.
Het is een film met een verhaal dat niet genoeg verteld kan worden.
Dat is de drive van de makers. Niets anders."

Voor Borsato is er in het leven meer dan enkel zingen en componeren.
Altijd heeft hij oog gehouden voor nieuwe opties en denkbeelden. Zo is
hij ambassadeur voor War Child, een functie die hem naar de
brandhaarden van Afrika brengt.

In artistiek opzicht rust hij evenmin op zijn lauweren. Borsato
onderzoekt het liefst hem onbekende terreinen. Acteren deed hij, onder
regie van onder anderen Johan Nijenhuis en Theo van Gogh, al op de
clips-dvd Zien. Dat was in 2004 een grote stap, maar niet te
vergelijken met zijn speelfilmdebuut in Wit Licht.

Als Eduard Zuiderwijk, een Nederlandse weduwnaar in Oost-Afrika die op
een dag besluit de jungle in te trekken om een ontvoerde kindsoldaat
terug te halen, is hij de spil van een dramatische speelfilm. Tijdens
de eerste repetities met tegenspeelster Thekla Reuten wist hij: dit is
echt iets heel anders, dit wordt verschrikkelijk hard werken. "Ik was
meteen wakker. Ik ontdekte dat Thekla voor haar personage knokte. Dat
dwong mij ook te vechten voor mijn rol. Om heel duidelijk te markeren
welke keuzes Eduard zou maken."

Borsato kon in een paar maanden niet vier jaar toneelschool doorlopen.
Dat hoefde ook niet, zegt hij. "Ik heb niet de ambitie om Brad Pitt te
worden. Het ging mij erom dat ik Eduard kon zijn en spelen. Mijn
voordeel was dat ik de problematiek waarmee hij worstelt, Afrika en
zijn kindsoldaten, heel goed ken. Ik wist wat Eduard daarin te zeggen
had. Dat zat in me. Het is de kunst om daar tijdens het spelen bij te
kunnen. Ik moest de balans vinden tussen spelen en zijn. Maandag stap
ik met opgeheven hoofd die rode loper op bij Tuschinski. Beter dan dit
had ik het niet kunnen doen."

In de aanloop naar de film werd Borsato's angst voor vooroordelen
'helaas' al snel bevestigd. Columnisten en televisiecommentatoren
vroegen zich hardop af waarom de zanger nou per se wilde acteren. "Ik
heb besloten me daarvoor af te sluiten. Maar wonderlijk is het wel. Er
wordt altijd vurig gepleit voor vernieuwing en verandering, maar
wanneer iemand dan uit zijn schema stapt, worden meteen de messen
geslepen. Dadendrang wekt blijkbaar irritatie op. So be it. Ik vind
dat ik lef heb getoond door deze film met dit thema van de grond te
trekken. Op die lef ben ik trots. Dat kan niemand me afnemen."

Wit Licht is geen behaagzieke onderneming. Het scenario is daarvoor te
donker en te grimmig. Het grote verhaal – hoe Afrikaanse
rebellenleiders kinderen klaarstomen voor moord en doodslag – biedt
geen ruimte voor vertier. Het kleine verhaal – over de treurende
weduwnaar Eduard die wanhopig poogt zijn tienjarige zoon op te voeden
– kent geen zonneschijn.

"Het is pittig. Dat ben ik me bewust. Als je zo'n thema kiest, moet je
de waarheid niet uit de weg gaan. Het verhaal van de Afrikaanse
kindsoldaat laat zich niet opleuken. Het leent zich ook niet voor
humor. Aan de andere kant: dat verhaal maakt Wit Licht opvallend
anders. De combinatie van Afrikaanse problematiek en een laagdrempelig
verhaal komt zelden voorbij."

Borsato weet al te goed dat er geen recept bestaat voor een kaskraker.
Dat geldt ook voor zijn albums. "Ik hoor vaak dat alles wat ik maak
toch wel succes heeft. Alsof dat komt aanwaaien. Helemaal niet,
natuurlijk. Mijn succes is tachtig procent inzet en twintig procent
talent. Het is echt weinigen gegeven om volledig op talent te kunnen
vertrouwen." Met de realisering van Wit Licht bracht Borsato een diep
gekoesterde wens in vervulling. Nu is het afwachten of de grote schare
Marcofans hem ook als acteur accepteert. Hij heeft in elk geval
geprobeerd de drempel zo laag mogelijk te maken. Door een deel van de
winst van zijn concertserie in het Arnhemse Gelredome 'weg te spelen',
kunnen de bezoekers van die optredens met hun concertkaartje gratis
naar de bioscoop. Ook zijn gage heeft hij in het budget gestopt.

"Ik wil hier zuiver en helder inzitten. Wit Licht gaat over iets
waarvan ik echt verstand heb. Mijn ambitie is die kennis met zo veel
mogelijk mensen te delen; zodat het grote publiek een beter beeld
krijgt van wat kindsoldaten zijn. Daarvan mag straks iedereen iets
vinden. Wit Licht is en blijft mijn medicijn tegen het cynisme."

Wit Licht beleeft maandagavond een koninklijke première in het
Tuschinski Theater in Amsterdam. Vanaf donderdag is de film in de
bioscoop te zien.

PCM onder druk van banken, Bert Groenewegen kondigt bezuinigingen aan

PCM Uitgevers staat onder druk van banken. Het uitgeefconcern heeft van zijn banken te horen gekregen dat hij tijdig zijn leningen moet aflossen en daarnaast de financiën op peil moet houden.

Als PCM (onder meer uitgever van Volkskrant en NRC Handelsblad) zich hieraan niet kan houden, dan moeten er bedrijfsonderdelen worden afgestoten, schrijft vakblad De Journalist. PCM heeft ruim 100 miljoen euro aan leningen uitstaan. In antwoord hierop moeten alle PCM-titels in 2009 volgens bestuursvoorzitter Bert Groenewegen 'miljoenen euro's' bezuinigen om de verwachte omzetdaling van 10 tot 15 pct te compenseren.
De kostenbesparingen moeten onder meer tot stand komen door te bezuinigen op papier en personeel.

Santa Gmail hack

Is er dan niets meer heilig? Santa's email is gehacked, met mails van Al Gore, Oprah, God, Satan en nog vele anderen, check it out!

beste winkelgebieden van Nederland: nu Nijmegen bovenaan

Meeste diversiteit in winkels: Nijmegen.

dit kennen we van Jackass

BOCHUM -  Nood breekt wetten. Dat moet ook de Duitser hebben gedacht die zijn behoefte deed op een toilet... midden in de showroom van een sanitaire winkel.

Heinz Kessel stormde de winkel in het Duitse Bochum binnen en zetelde zich op de eerste en beste toilet. Vervelend dat deze niet aangesloten was, waardoor zijn ontlasting direct onder hem op de vloer terechtkwam, meldt Het Laatste Nieuws.

Volgens getuigen was de stank niet te harden en stond de stomverbaasde man met rode wangen te kijken waarom het toilet niet doorspoelde.

Kessel's sanitaire uitspatting leverde hem een levenslang winkelverbod op in de zaak...

Toch Paul de Leeuw gekeken

Zondagavond, na bezoek Rijksmuseum met Viola, delen van de marathonuitzending van Paul de Leeuw gekeken (opgenomen op m'n DVD recorder). Zaten leuke fragmenten bij, maar viel me wel op dat Paul de Leeuw echt alleen in de belangstelling wil staan. Als een gast te lang aandacht heeft, gaat ie gek doen of erbij staan, of de voorstelling van de ander verstoren. Viel me vooral op bij het deel met Brigitte Kaandorp, z'n medefinalist bij Cameretten 25 jaar geleden. Heel erg competitief om aandacht. Narcist Paul. Maar ook mooie fragmenten.

Hier een nieuwsstukje erover:

Paul de Leeuw kon aan het einde van zijn twaalf uur durende marathonuitzending maar moelijk de tranen in bedwang houden. Miljoenen mensen hebben  vannacht massaal afgestemd op de speciale jubileumuitzending van Mooi! Weer de Leeuw, wie vannacht wakker is gebleven kon zien dat de Leeuw het met het uur moeilijker kreeg.

Veel Bn'ers en vrienden kwamen Paul verrassen met een bezoekje, zo ook kindervriend Sinterklaas die Paul zondagochtend in het laatste gedeelte van het programma kwam verblijden met een ontbijtje.

Speciaal voor zijn vriend Stefan zong de Leeuw ' Vleugels van mijn vlucht' , zichtbaar geemotioneerd sloeg de vermoeide Paul zich er doorheen. Het laatste nummer van de show droeg hij op aan 'zijn mensen' die al 25 jaar tot zijn team behoren. 'Een teken van leven' zorgde ervoor dat de tranen bij Paul, maar ook bij zijn medewerkers biggelde over de wangen....

Zie hier het videofragment 'Een teken van Leven'