De tweedehands webhandel is een revolutie. Slimme producenten haken erop in.
Marktplaats trok in mei 6,8 miljoen bezoekers, die dagelijks meer dan 115.000 nieuwe advertenties met tweedehands spul konden doorvlooien. Populairste rubrieken: damesschoenen, kinderkleding en speelgoedauto’s. Al in 2004 werd voor 2 miljard euro verhandeld op de populaire website. Inmiddels heeft eBay voor 225 miljoen euro Marktplaats.nl opgekocht. Er kan maar één leider zijn in een revolutie. Want dat is het, volgens Daniel Nissanoff, een revolutie die de manier waarop we met onze eigendommen omgaan volkomen op zijn kop zet. [Kijk maar op zolder. Allemaal spullen die u jaren geleden absoluut moest hebben, maar die na verloop van tijd hun waarde zijn verloren. Op straat zetten is zonde, een advertentie in de krant teveel gedoe. En zo blijven ze daar maar staan.]
eBay en andere marktplaatsen maken daar een eind aan. Volgens Nissanoff zorgt hun explosieve groei voor een ‘veilingcultuur’ die onze kijk op bezit verandert. Zodra we eenvoudig en voor een vooraf redelijk in te schatten prijs van onze spullen kunnen afraken, zullen we de aankoop en het bezit ervan als tijdelijk beschouwen. De gadgetfreak die elk halfjaar een nieuwe laptop wil, kan zijn oude telkens kwijt en speelt zo in feite zijn eigen leasemaatschappij.
Nissanoff gebruikt een ‘waardecurve’ om aan te geven hoe de waarde van een horloge of paar schoenen voor de eigenaar na verloop van tijd afneemt. De tweedehandswaarde loopt natuurlijk ook terug. Aan de bezitter de taak het tijdstip te kiezen waarop subjectieve waarde en marktwaarde zich zó verhouden, dat het tijd is om te cashen.
Natuurlijk moet de handel in ‘secundaire goederen’ nog wel wat drempels over. Een liquide markt met massa’s aanbieders en kopers zoals op een effectenbeurs is het nog lang niet. Dat belemmert transparante prijsvorming. Maar aan meer publiek wordt gewerkt. In de VS zijn dropshops, die aanbieders alle rompslomp rond de verkoop uit handen nemen, gemeengoed. Gebruiksvriendelijke betaalmethoden zijn er al. Bestrijding van fraude – met namaak luxegoederen – kan de marktplaats verder perfectioneren.
Nissanoff, die zelf met Portero een handelsplek voor luxe goederen runt, schetst interessante gevolgen die het fenomeen ook heeft voor producenten. Hun vrees, dat ze minder zullen verkopen door de secundaire handel, is volgens hem overdreven. Consumenten zullen sneller het nieuwste aanschaffen, naarmate ze hun oude spullen voor een goede prijs kwijt kunnen. Partijen die leven van hun imago, zoals Rolex, Gucci en Louis Vuitton, zullen zich wel actief met de tweedehands wereld moeten bemoeien. Niet om de handel tegen te gaan, maar om achter de neppers aan te gaan. Of om als partij op te treden in ‘keurmerk occasions’.
OORDEEL
Futureshop is wijdlopig, maar zet de lezer aan het denken. Hoe zou ik zelf handelen in de veilingrevolutie? De marketeer heeft meer huiswerk te doen: hoe moet en kan ik de secundaire markt inzetten? Nissanoff emmert maar door over zijn revolutie, maar zijn gelijk prikkelt. Toch maar lezen, marketeers!
