Van Telfort naar gratis PCM-krant
Ton aan de Stegge en Marcel Boekhoorn maakten van Telfort recht-door-zee met eenvoud als belangrijkste kenmerk een bedrijf van 1 miljard. Gaan ze samen de eerste gratis huis-aan-huis krant in Nederland bezorgen. (4.8.2006)
Planet Multimedia, uitgave van Planet Internet, haalt de langjarige relatie van beide heren naar voren bij een nadere beschouwing van het plan van Marcel Boekhoorn om, eventueel met Jort Kelder aan het roer, een gratis krant te gaan uitgeven.
Aan de Stegge was zes jaar algemeen directeur van Telfort, waar Boekhoorn een kleine drie jaar de meerderheid van de aandelen bezat. Samen verkochten ze Telfort aan KPN en werden multimiljonair.
Nu wil Boekhoorn een gratis huis-aan-huis krant van de grond trekken. En zo'n soort plan legde Theo Bouwman bij PCM in de koelkast. Aan de Stegge haalt het daar weer uit. En belt met Boekhoorn als hij terug is van vakantie.
Het hele verhaal valt of staat met de distributiekosten. Daar buigen beide heren zich over, nu nog apart.
Wednesday, August 16, 2006
Body (NRC) van 20d naar 150d
fin advertentieopbrengsten
uitgever BSL
lancering september 20.000 (doel 150.000)
doelgroep: vrouwen, moeders met jonge kinderen
PCM brengt blad voor wachtkamer
Door een onzer redacteuren
Rotterdam, 16 aug. Uitgeefconcern PCM, eigenaar van onder meer NRC Handelsblad, de Volkskrant en uitgeverij Meulenhoff, komt vanaf september met een nieuw gratis maandblad, genaamd Body.
Het blad zal worden verspreid in de wachtkamers van ziekenhuizen en huisartspraktijken, aanvankelijk in een oplage van 20.000 exemplaren. De bedoeling is dat de oplage uiteindelijk tot 150.000 exemplaren wordt opgevoerd. Het blad wordt uitgegeven door Bohn Stafleu van Loghum.
Volgens een woordvoerder van PCM wordt Body een blad over gezondheid dat vooral zal berichten over onderwerpen die interessant zijn voor vrouwen en moeders met jonge kinderen. „Dat is toch de groep die je het meest aantreft in de wachtkamer.”
Omdat in de wachtkamer nu vooral oude tijdschriften liggen, is PCM overtuigd van de potentie van het nieuwe blad, dat bekostigd zal worden uit de advertentieopbrengsten. „Dit is een gat in de markt”, aldus de woordvoerder van het concern.
uitgever BSL
lancering september 20.000 (doel 150.000)
doelgroep: vrouwen, moeders met jonge kinderen
PCM brengt blad voor wachtkamer
Door een onzer redacteuren
Rotterdam, 16 aug. Uitgeefconcern PCM, eigenaar van onder meer NRC Handelsblad, de Volkskrant en uitgeverij Meulenhoff, komt vanaf september met een nieuw gratis maandblad, genaamd Body.
Het blad zal worden verspreid in de wachtkamers van ziekenhuizen en huisartspraktijken, aanvankelijk in een oplage van 20.000 exemplaren. De bedoeling is dat de oplage uiteindelijk tot 150.000 exemplaren wordt opgevoerd. Het blad wordt uitgegeven door Bohn Stafleu van Loghum.
Volgens een woordvoerder van PCM wordt Body een blad over gezondheid dat vooral zal berichten over onderwerpen die interessant zijn voor vrouwen en moeders met jonge kinderen. „Dat is toch de groep die je het meest aantreft in de wachtkamer.”
Omdat in de wachtkamer nu vooral oude tijdschriften liggen, is PCM overtuigd van de potentie van het nieuwe blad, dat bekostigd zal worden uit de advertentieopbrengsten. „Dit is een gat in de markt”, aldus de woordvoerder van het concern.
150.000 kranten per dag in het buitenland
De krant op de camping
Nederlandse uitgevers verdienen niets aan dagbladen op locatie
Nederlandse uitgevers verkopen in de zomer 150.000 kranten per dag in het buitenland. Dat doen ze vooral om reclame te maken.
Wat uitgeefconcern PCM betreft is deze week de zomervakantie begonnen. Dat betekent niet alleen dat kranten als de Volkskrant, NRC Handelsblad en Algemeen Dagblad de komende maanden in een compactere versie verschijnen. Ook de logistieke operatie om Nederlanders in den vreemde van een krant te voorzien is van start gegaan. Vanuit Amsterdam vertrekken vliegtuigen en vrachtwagens, terwijl afgelopen maandag in Barcelona de eerste exemplaren van het AD van de persen rolden.
Hans Toor is bij PCM verantwoordelijk voor de verkoop in het buitenland. Hij vertelt dat er dagelijks 6.000 tot 8.000 ADs worden gedrukt in Spanje. Daarmee bedienen we de belangrijkste vakantieplaatsen aan de costas. Heel Spanje binnen een dag voorzien van een actuele krant lukt niet.
In totaal zet PCM in het buitenland per dag ongeveer 50.000 kranten af tijdens de zomermaanden. Het AD neemt van dit aantal tweederde voor zijn rekening, de Volkskrant de rest. Omdat NRC Handelsblad een middagkrant is, wordt die nauwelijks geëxporteerd. Het nieuws zou bijna overal pas een dag later aankomen.
Het merendeel van de kranten wordt gedrukt in Nederland en wordt over de weg vervoerd naar landen als België, Duitsland en Frankrijk. De uitgever verdient niet veel aan deze exodus van papier. Maar vooral het drukken van zon kleine oplage in Spanje is duur, zegt Toor. De prijs per nummer is veel hoger dan wanneer je er zoals in Nederland honderdduizenden drukt.
Waarom doet PCM dan toch de moeite om in de buitenlandse kiosken aanwezig te zijn? Toor: Het is een gebaar naar onze lezers, die ook op vakantie hun krant willen lezen. Verder is het niet goed als Nederlanders in het buitenland alleen De Telegraaf zien liggen. De verkopen van PCM dalen de afgelopen jaren licht. Dat komt mede door de concurrentie van De Telegraaf, aldus Toor.
Dat de afzet van zijn krant in de vakantielanden groeit, kan Frank Volmer, algemeen directeur van Uitgeversmaatschappij De Telegraaf, bevestigen. De in het buitenland verspreide oplage van De Telegraaf ligt rond de 100.000 per dag, met uitschieters naar 125.000 in het weekend.
Ook bij De Telegraaf wordt nauwelijks verdiend aan de verkoop aan vakantiegangers, zegt Volmer. Als het goed gaat, halen we de kosten eruit. We drukken op zeven plaatsen in het buitenland en maken gebruik van lokale distributienetwerken. Dat is duur.
Toch is de operatie de moeite waard, denkt Volmer. In de landen rond de Middellandse Zee zijn wij meestal de enige Nederlandse krant die op de dag van verschijnen te koop is. Dat betekent dat mensen die ons thuis niet lezen eerder geneigd zijn dat op vakantie wel te doen. Je hebt liever een actuele Telegraaf dan een Volkskrant van een dag oud. Zo bereik je een nieuwe groep potentiële klanten.
Het draait dus allemaal om marketing, aldus Volmer. De TMG hoopt dat mensen die op vakantie de krant hebben leren kennen ook in Nederland de Telegraaf blijven lezen. De vakantie is een ideale tijd om je product aan mensen voor te stellen. Dan hebben ze tenminste tijd om te lezen,
Voor veel Nederlanders in het buitenland is naast een krant Radio Nederland Wereldomroep de belangrijkste bron van nieuws. Deze maand nam de omroep een nieuw initiatief: het rondsturen per e-mail van een printkrant van zes paginas. De krant wordt verzonden naar campings en hotels waar veel Nederlanders komen. Volgens hoofdredacteur Joop Daalmeijer voorziet de Wereldomroep in een aanzienlijke behoefte. Op dit moment hebben ongeveer 1.800 vakantieoorden gevraagd de krant te mogen ontvangen. Het gaat vooral om campings en hotels in Oost-Europa. Daar is de dekking van de Nederlandse dagbladen niet zo goed.
Daalmeijer heeft gehoord van campingeigenaren die de krant elke ochtend uitprinten en langsbrengen bij hun Nederlandse gasten. Toch zegt hij dat de Nederlandse uitgevers zich geen zorgen hoeven te maken. We zijn niet van plan om het krantje echt te gaan drukken. Ook komen er geen advertenties in te staan. Onze organisatie gaat het slechts om het verspreiden van het nieuws. Winst mogen en willen we niet maken.
Nederlandse uitgevers verdienen niets aan dagbladen op locatie
Nederlandse uitgevers verkopen in de zomer 150.000 kranten per dag in het buitenland. Dat doen ze vooral om reclame te maken.
Wat uitgeefconcern PCM betreft is deze week de zomervakantie begonnen. Dat betekent niet alleen dat kranten als de Volkskrant, NRC Handelsblad en Algemeen Dagblad de komende maanden in een compactere versie verschijnen. Ook de logistieke operatie om Nederlanders in den vreemde van een krant te voorzien is van start gegaan. Vanuit Amsterdam vertrekken vliegtuigen en vrachtwagens, terwijl afgelopen maandag in Barcelona de eerste exemplaren van het AD van de persen rolden.
Hans Toor is bij PCM verantwoordelijk voor de verkoop in het buitenland. Hij vertelt dat er dagelijks 6.000 tot 8.000 ADs worden gedrukt in Spanje. Daarmee bedienen we de belangrijkste vakantieplaatsen aan de costas. Heel Spanje binnen een dag voorzien van een actuele krant lukt niet.
In totaal zet PCM in het buitenland per dag ongeveer 50.000 kranten af tijdens de zomermaanden. Het AD neemt van dit aantal tweederde voor zijn rekening, de Volkskrant de rest. Omdat NRC Handelsblad een middagkrant is, wordt die nauwelijks geëxporteerd. Het nieuws zou bijna overal pas een dag later aankomen.
Het merendeel van de kranten wordt gedrukt in Nederland en wordt over de weg vervoerd naar landen als België, Duitsland en Frankrijk. De uitgever verdient niet veel aan deze exodus van papier. Maar vooral het drukken van zon kleine oplage in Spanje is duur, zegt Toor. De prijs per nummer is veel hoger dan wanneer je er zoals in Nederland honderdduizenden drukt.
Waarom doet PCM dan toch de moeite om in de buitenlandse kiosken aanwezig te zijn? Toor: Het is een gebaar naar onze lezers, die ook op vakantie hun krant willen lezen. Verder is het niet goed als Nederlanders in het buitenland alleen De Telegraaf zien liggen. De verkopen van PCM dalen de afgelopen jaren licht. Dat komt mede door de concurrentie van De Telegraaf, aldus Toor.
Dat de afzet van zijn krant in de vakantielanden groeit, kan Frank Volmer, algemeen directeur van Uitgeversmaatschappij De Telegraaf, bevestigen. De in het buitenland verspreide oplage van De Telegraaf ligt rond de 100.000 per dag, met uitschieters naar 125.000 in het weekend.
Ook bij De Telegraaf wordt nauwelijks verdiend aan de verkoop aan vakantiegangers, zegt Volmer. Als het goed gaat, halen we de kosten eruit. We drukken op zeven plaatsen in het buitenland en maken gebruik van lokale distributienetwerken. Dat is duur.
Toch is de operatie de moeite waard, denkt Volmer. In de landen rond de Middellandse Zee zijn wij meestal de enige Nederlandse krant die op de dag van verschijnen te koop is. Dat betekent dat mensen die ons thuis niet lezen eerder geneigd zijn dat op vakantie wel te doen. Je hebt liever een actuele Telegraaf dan een Volkskrant van een dag oud. Zo bereik je een nieuwe groep potentiële klanten.
Het draait dus allemaal om marketing, aldus Volmer. De TMG hoopt dat mensen die op vakantie de krant hebben leren kennen ook in Nederland de Telegraaf blijven lezen. De vakantie is een ideale tijd om je product aan mensen voor te stellen. Dan hebben ze tenminste tijd om te lezen,
Voor veel Nederlanders in het buitenland is naast een krant Radio Nederland Wereldomroep de belangrijkste bron van nieuws. Deze maand nam de omroep een nieuw initiatief: het rondsturen per e-mail van een printkrant van zes paginas. De krant wordt verzonden naar campings en hotels waar veel Nederlanders komen. Volgens hoofdredacteur Joop Daalmeijer voorziet de Wereldomroep in een aanzienlijke behoefte. Op dit moment hebben ongeveer 1.800 vakantieoorden gevraagd de krant te mogen ontvangen. Het gaat vooral om campings en hotels in Oost-Europa. Daar is de dekking van de Nederlandse dagbladen niet zo goed.
Daalmeijer heeft gehoord van campingeigenaren die de krant elke ochtend uitprinten en langsbrengen bij hun Nederlandse gasten. Toch zegt hij dat de Nederlandse uitgevers zich geen zorgen hoeven te maken. We zijn niet van plan om het krantje echt te gaan drukken. Ook komen er geen advertenties in te staan. Onze organisatie gaat het slechts om het verspreiden van het nieuws. Winst mogen en willen we niet maken.
Venture Capitalists invest 22mld euro in NL bedrijven
Durfinvesteerders hebben dit jaar voor meer dan 22 miljard euro Nederlandse bedrijven gekocht. Een op de vijftig Nederlandse werknemers is inmiddels in dienst bij een bedrijf dat eigendom is van een kapitaalkrachtige investeerder die hoog rendement eist. Vendex KBB, VNU, PCM Uitgevers, de kabelnetwerken van Essent en Casema en de halfgeleiderdivisie van Philips komen in handen van investeerders. Wat zijn de gevolgen voor managers en werknemers? Deel 3 van een serie. Vandaag: bouwen en breken bij Wavin en Acordis. Eerdere afleveringen verschenen op 5 en 9 augustus en staan op www.nrc.nl.
Geef de krant meer toegevoegde waarde
Wabe van Enk
Voor de toekomst van de kwaliteitsmedia is het belangrijk is dat uitgevers en journalisten samenwerken, meent
Wabe van Enk als reactie op een essay van Warna Oosterbaan en Hans Wansink.
Warna Oosterbaan en Hans Wansink maken zich terecht zorgen over de dagbladen (M, 5 augustus). Het artikel spreekt over de recente saneringen bij Trouw en het gefuseerde AD.
Daartegenover staat volgens de auteurs het gouden tijdperk van dagbladjournalisten tussen 1975-2000. Dit is een onjuiste weergave. De problemen van Trouw (en Het Parool) dateren uit de jaren 80, en die van het AD uit de jaren 90. Ook internationaal kwamen kwaliteitskranten in die periode in de problemen (onder meer Le Monde). Bij de Volkskrant en NRC Handelsblad stegen de betaalde oplagen, maar het was niet zo dat uitgevers slapend rijk werden, zoals de auteurs stellen. De toenmalige eigenaar van NRC Handelsblad, Reed Elsevier, vond het rendement op de dagbladen te laag ten opzichte van hun wetenschappelijke en vakinformatie en besloot tot verkoop.
Anders dan de auteurs denken is ook niet het rendement van dagbladen uit het verleden reden voor Angelsaksische investeringsbladen om toe te happen (PCM en Het Limburgs Dagblad/Limburger). Zij kiezen bij voorkeur bedrijven waarbij zij de winst in enkele jaren kunnen opkrikken. Daarvoor zien zij in krantenland veel mogelijkheden, omdat de structuur uit het verleden eerder verlammend dan ondernemend is geweest. Redacties en commerciële afdelingen trokken zich met redactiestatuten en CAOs terug op eilanden, terwijl directies vaak samen met stichtingen als eigenaar vonden dat het hun tijd wel zou duren. Daarom bleven Trouw, Het Parool en het AD doorvaren, terwijl alle buitenstaanders de ijsschotsen zagen opdoemen.
Uit de analyse van die investeerders valt op te maken dat saneringen in de dagbladwereld half zijn doorgevoerd. De compassie van de auteurs met Trouw en het AD is dan ook meer toe te schrijven aan collegialiteit dan aan realiteit. Veel dagbladjournalisten doen nu denken aan de vroegere grafici. Dat waren ook echte vakmensen. Hun toegevoegde waarde ging door de vooruitgang teloor, maar op grond van rechten uit het verleden behielden zij nog lange tijd een kunstmatige baan.
Gelukkig zien nu ook journalisten dat dagbladen van koers moeten veranderen. Nieuwe media en gratis kranten snoepen abonnees weg. Jaarlijks nemen duizenden abonnees afscheid van het gewone NRC Handelsblad-abonnement. Met nrc.next, weekend- en internetabonnementen probeert de uitgever het tij te keren. De belangen zijn zo groot dat het moeilijk is over te gaan tot een fundamentele analyse. Oosterbaan en Wansink doen dat echter wel: hoe erg is het is wanneer mensen op een andere manier informatie vergaren?
De eerste pijnlijke conclusie kan zijn dat veel informatie beter via andere kanalen kan worden verspreid dan via kranten. Een voorbeeld is de consumenteninformatie, waaraan bijvoorbeeld het AD vroeger zijn toegevoegde waarde voor een groot deel ontleende. Testen van autos, fotocameras tot oliebollen zijn zinvol op een moment dat je wilt kopen. Gericht zoeken op internet op het moment dat het je past, levert meer informatie op.
Ook de rol van correspondenten is veranderd nu elke lezer toegang heeft tot nieuwszenders en websites in westerse landen. Wat is de toegevoegde waarde van een correspondent van NRC Handelsblad die als honderdste journalist premier Blair aanhoort, terwijl de lezer Blair zelf ook kan horen en zien?
Er zijn echter ook belangrijke punten waarin kranten scoren boven veel andere media. Oosterbaan en Wansink citeren Bill Kovach met de missie van de journalistiek, vrij samengevat in onafhankelijk, deskundig en betrouwbaar. Op die kernwaarden hebben kranten zoals NRC Handelsblad een langjarige voorsprong. De kunst is dat beter voor het voetlicht te brengen. Oosterbaan en Wansink zoeken het in een compactere krant.
Dat doet de vraag reizen waarom die kranten zo dik zijn geworden. In de jaren 90 bleek dat de interesses van lezersgroepen meer en meer uiteen gingen lopen. Extra investeren in een correspondent leverde geen lezer of adverteerder meer op, maar een katern met een gezonde advertentiebasis was een extra inkomstenbron plus arbeidsplaats(en). Uitgever en hoofdredactie vonden elkaar zo vrijwel altijd.
Er is één uitzondering. NRC Handelsblad verzette zich tegen het maken van een reiskatern. De doelgroep van deze krant is de meest internationaal gerichte en adverteerders hebben behoefte aan een passende redactionele omgeving, dus dit zou een gouden katern kunnen worden. Toch vond de redactie dat van een lezer van NRC Handelsblad een zelfstandige keuze van zijn reisbestemming verwacht mocht worden. Daar had hij geen NRC Handelsblad-redactie voor nodig.
Maar bij allerlei andere lifestyle ging het moeilijker. De nadelen zijn gering. Kranten selecteren gemakkelijker dan andere media. In fracties van seconden kun je paginas met tientallen berichten scannen of hele katernen terzijde schuiven. Dat er mensen zijn die liever een dunne krant willen is even relevant als wanneer iemand zegt graag een krant zonder advertenties te hebben. Een dunne krant zal in de meeste gevallen duurder zijn.
De rode draad bij Oosterbaan en Wansink is dat door verbreding de kernwaarden van Kovach afnemen. NRC Handelsblad zou terug moeten naar drie zwaartepunten: politiek, economie en cultuur. Het is een pleidooi voor een verdieping, in plaats van de constante verbreding die geen abonnees meer oplevert. Het gevolg zou kunnen zijn dat de abonnementsprijs omhoog moet en er in eerste instantie nog meer abonnees afhaken. Dit vergt een revolutie in het denken van uitgevers die mede door de wet- en regelgeving geheel gericht zijn op abonneewinst. Door de opkomst van gratis media is echter een nieuwe focus op toegevoegde waarde nodig.
Twee recente voorbeelden kunnen dit beeld versterken. Vorige week zaterdag bracht NRC Handelsblad een eigen onderzoek naar de gevolgen van private equity investeringsmaatschappijen. Dat is een voorbeeld van een bijdrage die past in de door Oosterbaan en Wansink beschreven missie van de journalistiek. Helaas komt zon artikel sporadisch voor. Is het mogelijk om de helft van de kopijstroom van economie (die overal verkrijgbaar is) te schrappen en dan een kwart meer van dit soort artikelen te krijgen?
Ongetwijfeld ook veel tijd heeft het onderzoek van NRC Handelsblad gekost naar het privé-gebruik van de dienstauto van minister Veerman. Het artikel is op zich een journalistiek succes: vaak geciteerd met bronvermelding en na het zomerreces komt er ook nog een debat over in de Tweede Kamer. Maar past niet beter bij het karakter van NRC Handelsblad dat deze krant een analyse maakt van de departementen, liefst met internationale vergelijkingen? Inzicht in investeringsmaatschappijen of departementen geeft de abonnee een intellectuele voorsprong in een debat. Voor zon unique sellingpoint is zelfs een Angelsaksische uitgever gevoelig.
Hoe belangrijk het pleidooi van Oosterbaan en Wansink voor kwaliteitsjournalistiek ook is, het slaat met de economische onderbouwing ervan de plank mis. Daarom is de kans groot dat hun argumentatie de beslissers niet bereikt, terwijl het voor de toekomst van de kwaliteitsmedia nu juist zo belangrijk is dat uitgevers en journalisten samenwerken.
Info: Wabe van Enk is oud-redacteur economie van NRC Handelsblad en thans hoofdredacteur/directeur van onderzoeksorganisatie PropertyNL.com. Het artikel van Oosterbaan en Wansink is na te lezen op www.nrc.nl/opinie.
Voor de toekomst van de kwaliteitsmedia is het belangrijk is dat uitgevers en journalisten samenwerken, meent
Wabe van Enk als reactie op een essay van Warna Oosterbaan en Hans Wansink.
Warna Oosterbaan en Hans Wansink maken zich terecht zorgen over de dagbladen (M, 5 augustus). Het artikel spreekt over de recente saneringen bij Trouw en het gefuseerde AD.
Daartegenover staat volgens de auteurs het gouden tijdperk van dagbladjournalisten tussen 1975-2000. Dit is een onjuiste weergave. De problemen van Trouw (en Het Parool) dateren uit de jaren 80, en die van het AD uit de jaren 90. Ook internationaal kwamen kwaliteitskranten in die periode in de problemen (onder meer Le Monde). Bij de Volkskrant en NRC Handelsblad stegen de betaalde oplagen, maar het was niet zo dat uitgevers slapend rijk werden, zoals de auteurs stellen. De toenmalige eigenaar van NRC Handelsblad, Reed Elsevier, vond het rendement op de dagbladen te laag ten opzichte van hun wetenschappelijke en vakinformatie en besloot tot verkoop.
Anders dan de auteurs denken is ook niet het rendement van dagbladen uit het verleden reden voor Angelsaksische investeringsbladen om toe te happen (PCM en Het Limburgs Dagblad/Limburger). Zij kiezen bij voorkeur bedrijven waarbij zij de winst in enkele jaren kunnen opkrikken. Daarvoor zien zij in krantenland veel mogelijkheden, omdat de structuur uit het verleden eerder verlammend dan ondernemend is geweest. Redacties en commerciële afdelingen trokken zich met redactiestatuten en CAOs terug op eilanden, terwijl directies vaak samen met stichtingen als eigenaar vonden dat het hun tijd wel zou duren. Daarom bleven Trouw, Het Parool en het AD doorvaren, terwijl alle buitenstaanders de ijsschotsen zagen opdoemen.
Uit de analyse van die investeerders valt op te maken dat saneringen in de dagbladwereld half zijn doorgevoerd. De compassie van de auteurs met Trouw en het AD is dan ook meer toe te schrijven aan collegialiteit dan aan realiteit. Veel dagbladjournalisten doen nu denken aan de vroegere grafici. Dat waren ook echte vakmensen. Hun toegevoegde waarde ging door de vooruitgang teloor, maar op grond van rechten uit het verleden behielden zij nog lange tijd een kunstmatige baan.
Gelukkig zien nu ook journalisten dat dagbladen van koers moeten veranderen. Nieuwe media en gratis kranten snoepen abonnees weg. Jaarlijks nemen duizenden abonnees afscheid van het gewone NRC Handelsblad-abonnement. Met nrc.next, weekend- en internetabonnementen probeert de uitgever het tij te keren. De belangen zijn zo groot dat het moeilijk is over te gaan tot een fundamentele analyse. Oosterbaan en Wansink doen dat echter wel: hoe erg is het is wanneer mensen op een andere manier informatie vergaren?
De eerste pijnlijke conclusie kan zijn dat veel informatie beter via andere kanalen kan worden verspreid dan via kranten. Een voorbeeld is de consumenteninformatie, waaraan bijvoorbeeld het AD vroeger zijn toegevoegde waarde voor een groot deel ontleende. Testen van autos, fotocameras tot oliebollen zijn zinvol op een moment dat je wilt kopen. Gericht zoeken op internet op het moment dat het je past, levert meer informatie op.
Ook de rol van correspondenten is veranderd nu elke lezer toegang heeft tot nieuwszenders en websites in westerse landen. Wat is de toegevoegde waarde van een correspondent van NRC Handelsblad die als honderdste journalist premier Blair aanhoort, terwijl de lezer Blair zelf ook kan horen en zien?
Er zijn echter ook belangrijke punten waarin kranten scoren boven veel andere media. Oosterbaan en Wansink citeren Bill Kovach met de missie van de journalistiek, vrij samengevat in onafhankelijk, deskundig en betrouwbaar. Op die kernwaarden hebben kranten zoals NRC Handelsblad een langjarige voorsprong. De kunst is dat beter voor het voetlicht te brengen. Oosterbaan en Wansink zoeken het in een compactere krant.
Dat doet de vraag reizen waarom die kranten zo dik zijn geworden. In de jaren 90 bleek dat de interesses van lezersgroepen meer en meer uiteen gingen lopen. Extra investeren in een correspondent leverde geen lezer of adverteerder meer op, maar een katern met een gezonde advertentiebasis was een extra inkomstenbron plus arbeidsplaats(en). Uitgever en hoofdredactie vonden elkaar zo vrijwel altijd.
Er is één uitzondering. NRC Handelsblad verzette zich tegen het maken van een reiskatern. De doelgroep van deze krant is de meest internationaal gerichte en adverteerders hebben behoefte aan een passende redactionele omgeving, dus dit zou een gouden katern kunnen worden. Toch vond de redactie dat van een lezer van NRC Handelsblad een zelfstandige keuze van zijn reisbestemming verwacht mocht worden. Daar had hij geen NRC Handelsblad-redactie voor nodig.
Maar bij allerlei andere lifestyle ging het moeilijker. De nadelen zijn gering. Kranten selecteren gemakkelijker dan andere media. In fracties van seconden kun je paginas met tientallen berichten scannen of hele katernen terzijde schuiven. Dat er mensen zijn die liever een dunne krant willen is even relevant als wanneer iemand zegt graag een krant zonder advertenties te hebben. Een dunne krant zal in de meeste gevallen duurder zijn.
De rode draad bij Oosterbaan en Wansink is dat door verbreding de kernwaarden van Kovach afnemen. NRC Handelsblad zou terug moeten naar drie zwaartepunten: politiek, economie en cultuur. Het is een pleidooi voor een verdieping, in plaats van de constante verbreding die geen abonnees meer oplevert. Het gevolg zou kunnen zijn dat de abonnementsprijs omhoog moet en er in eerste instantie nog meer abonnees afhaken. Dit vergt een revolutie in het denken van uitgevers die mede door de wet- en regelgeving geheel gericht zijn op abonneewinst. Door de opkomst van gratis media is echter een nieuwe focus op toegevoegde waarde nodig.
Twee recente voorbeelden kunnen dit beeld versterken. Vorige week zaterdag bracht NRC Handelsblad een eigen onderzoek naar de gevolgen van private equity investeringsmaatschappijen. Dat is een voorbeeld van een bijdrage die past in de door Oosterbaan en Wansink beschreven missie van de journalistiek. Helaas komt zon artikel sporadisch voor. Is het mogelijk om de helft van de kopijstroom van economie (die overal verkrijgbaar is) te schrappen en dan een kwart meer van dit soort artikelen te krijgen?
Ongetwijfeld ook veel tijd heeft het onderzoek van NRC Handelsblad gekost naar het privé-gebruik van de dienstauto van minister Veerman. Het artikel is op zich een journalistiek succes: vaak geciteerd met bronvermelding en na het zomerreces komt er ook nog een debat over in de Tweede Kamer. Maar past niet beter bij het karakter van NRC Handelsblad dat deze krant een analyse maakt van de departementen, liefst met internationale vergelijkingen? Inzicht in investeringsmaatschappijen of departementen geeft de abonnee een intellectuele voorsprong in een debat. Voor zon unique sellingpoint is zelfs een Angelsaksische uitgever gevoelig.
Hoe belangrijk het pleidooi van Oosterbaan en Wansink voor kwaliteitsjournalistiek ook is, het slaat met de economische onderbouwing ervan de plank mis. Daarom is de kans groot dat hun argumentatie de beslissers niet bereikt, terwijl het voor de toekomst van de kwaliteitsmedia nu juist zo belangrijk is dat uitgevers en journalisten samenwerken.
Info: Wabe van Enk is oud-redacteur economie van NRC Handelsblad en thans hoofdredacteur/directeur van onderzoeksorganisatie PropertyNL.com. Het artikel van Oosterbaan en Wansink is na te lezen op www.nrc.nl/opinie.
eBay zet ons hebben op zijn kop
De tweedehands webhandel is een revolutie. Slimme producenten haken erop in.
Marktplaats trok in mei 6,8 miljoen bezoekers, die dagelijks meer dan 115.000 nieuwe advertenties met tweedehands spul konden doorvlooien. Populairste rubrieken: damesschoenen, kinderkleding en speelgoedauto’s. Al in 2004 werd voor 2 miljard euro verhandeld op de populaire website. Inmiddels heeft eBay voor 225 miljoen euro Marktplaats.nl opgekocht. Er kan maar één leider zijn in een revolutie. Want dat is het, volgens Daniel Nissanoff, een revolutie die de manier waarop we met onze eigendommen omgaan volkomen op zijn kop zet. [Kijk maar op zolder. Allemaal spullen die u jaren geleden absoluut moest hebben, maar die na verloop van tijd hun waarde zijn verloren. Op straat zetten is zonde, een advertentie in de krant teveel gedoe. En zo blijven ze daar maar staan.]
eBay en andere marktplaatsen maken daar een eind aan. Volgens Nissanoff zorgt hun explosieve groei voor een ‘veilingcultuur’ die onze kijk op bezit verandert. Zodra we eenvoudig en voor een vooraf redelijk in te schatten prijs van onze spullen kunnen afraken, zullen we de aankoop en het bezit ervan als tijdelijk beschouwen. De gadgetfreak die elk halfjaar een nieuwe laptop wil, kan zijn oude telkens kwijt en speelt zo in feite zijn eigen leasemaatschappij.
Nissanoff gebruikt een ‘waardecurve’ om aan te geven hoe de waarde van een horloge of paar schoenen voor de eigenaar na verloop van tijd afneemt. De tweedehandswaarde loopt natuurlijk ook terug. Aan de bezitter de taak het tijdstip te kiezen waarop subjectieve waarde en marktwaarde zich zó verhouden, dat het tijd is om te cashen.
Natuurlijk moet de handel in ‘secundaire goederen’ nog wel wat drempels over. Een liquide markt met massa’s aanbieders en kopers zoals op een effectenbeurs is het nog lang niet. Dat belemmert transparante prijsvorming. Maar aan meer publiek wordt gewerkt. In de VS zijn dropshops, die aanbieders alle rompslomp rond de verkoop uit handen nemen, gemeengoed. Gebruiksvriendelijke betaalmethoden zijn er al. Bestrijding van fraude – met namaak luxegoederen – kan de marktplaats verder perfectioneren.
Nissanoff, die zelf met Portero een handelsplek voor luxe goederen runt, schetst interessante gevolgen die het fenomeen ook heeft voor producenten. Hun vrees, dat ze minder zullen verkopen door de secundaire handel, is volgens hem overdreven. Consumenten zullen sneller het nieuwste aanschaffen, naarmate ze hun oude spullen voor een goede prijs kwijt kunnen. Partijen die leven van hun imago, zoals Rolex, Gucci en Louis Vuitton, zullen zich wel actief met de tweedehands wereld moeten bemoeien. Niet om de handel tegen te gaan, maar om achter de neppers aan te gaan. Of om als partij op te treden in ‘keurmerk occasions’.
OORDEEL
Futureshop is wijdlopig, maar zet de lezer aan het denken. Hoe zou ik zelf handelen in de veilingrevolutie? De marketeer heeft meer huiswerk te doen: hoe moet en kan ik de secundaire markt inzetten? Nissanoff emmert maar door over zijn revolutie, maar zijn gelijk prikkelt. Toch maar lezen, marketeers!
Marktplaats trok in mei 6,8 miljoen bezoekers, die dagelijks meer dan 115.000 nieuwe advertenties met tweedehands spul konden doorvlooien. Populairste rubrieken: damesschoenen, kinderkleding en speelgoedauto’s. Al in 2004 werd voor 2 miljard euro verhandeld op de populaire website. Inmiddels heeft eBay voor 225 miljoen euro Marktplaats.nl opgekocht. Er kan maar één leider zijn in een revolutie. Want dat is het, volgens Daniel Nissanoff, een revolutie die de manier waarop we met onze eigendommen omgaan volkomen op zijn kop zet. [Kijk maar op zolder. Allemaal spullen die u jaren geleden absoluut moest hebben, maar die na verloop van tijd hun waarde zijn verloren. Op straat zetten is zonde, een advertentie in de krant teveel gedoe. En zo blijven ze daar maar staan.]
eBay en andere marktplaatsen maken daar een eind aan. Volgens Nissanoff zorgt hun explosieve groei voor een ‘veilingcultuur’ die onze kijk op bezit verandert. Zodra we eenvoudig en voor een vooraf redelijk in te schatten prijs van onze spullen kunnen afraken, zullen we de aankoop en het bezit ervan als tijdelijk beschouwen. De gadgetfreak die elk halfjaar een nieuwe laptop wil, kan zijn oude telkens kwijt en speelt zo in feite zijn eigen leasemaatschappij.
Nissanoff gebruikt een ‘waardecurve’ om aan te geven hoe de waarde van een horloge of paar schoenen voor de eigenaar na verloop van tijd afneemt. De tweedehandswaarde loopt natuurlijk ook terug. Aan de bezitter de taak het tijdstip te kiezen waarop subjectieve waarde en marktwaarde zich zó verhouden, dat het tijd is om te cashen.
Natuurlijk moet de handel in ‘secundaire goederen’ nog wel wat drempels over. Een liquide markt met massa’s aanbieders en kopers zoals op een effectenbeurs is het nog lang niet. Dat belemmert transparante prijsvorming. Maar aan meer publiek wordt gewerkt. In de VS zijn dropshops, die aanbieders alle rompslomp rond de verkoop uit handen nemen, gemeengoed. Gebruiksvriendelijke betaalmethoden zijn er al. Bestrijding van fraude – met namaak luxegoederen – kan de marktplaats verder perfectioneren.
Nissanoff, die zelf met Portero een handelsplek voor luxe goederen runt, schetst interessante gevolgen die het fenomeen ook heeft voor producenten. Hun vrees, dat ze minder zullen verkopen door de secundaire handel, is volgens hem overdreven. Consumenten zullen sneller het nieuwste aanschaffen, naarmate ze hun oude spullen voor een goede prijs kwijt kunnen. Partijen die leven van hun imago, zoals Rolex, Gucci en Louis Vuitton, zullen zich wel actief met de tweedehands wereld moeten bemoeien. Niet om de handel tegen te gaan, maar om achter de neppers aan te gaan. Of om als partij op te treden in ‘keurmerk occasions’.
OORDEEL
Futureshop is wijdlopig, maar zet de lezer aan het denken. Hoe zou ik zelf handelen in de veilingrevolutie? De marketeer heeft meer huiswerk te doen: hoe moet en kan ik de secundaire markt inzetten? Nissanoff emmert maar door over zijn revolutie, maar zijn gelijk prikkelt. Toch maar lezen, marketeers!
SEO voor NRC TR VK wellicht?
Online Marketeer / SEO
Spill Group
The Dutch holding company SPILL GROUP was founded in 2001 and has
subsidiaries in Europe and Asia. Its aim is to become the biggest source of
the best games for PC and mobile devices. Currently, the company develops
and runs more than thirty gaming portals in eight European countries as
well as China, Malaysia and India. Over 2 million unique visitors a day
look for gaming enjoyment on the SPILL GROUP portals. The portfolio
contains 3.000 online games of all genres - skill games, casual games and
fun games. The portals are kept simple and are specifically designed for
every country. Those wanting to play a game do not need to register, but
can start right away. More, see SPILLGROUP
Online Marketeer / SEO
He/ she will be responsible for attracting new visitors to our portals
through:
* Search Engine Optimization
* Online promotion, i.e. Google AdWords, Yahoo! Search Marketing, and ads
directly bought at different websites
* Affiliate programs, content syndication and other channels
Tasks
He/ she analyses the best way to promote our sites via search engines,
bartering, branded games, promotional deals and defines a promotional
strategy for the future
He/ she takes care that all sites are optimized for and registered at the
appropriate major search engines
Per country he/ she takes care of building a network to exchange traffic
between local sites
For a.o. Google Adwords he/ she creates search term lists and takes care
that based on budgets he/ she receives the best quality traffic at the best
price.
Based on the budget he/ she reports on the results in terms of numbers of
new traffic and revenues gained by the new traffic on the different sites
Where needed he/ she takes care that we use the right tools/ software to
measure results or to make processes easier
He/ she analyses which new (branded) games we have to develop in order to
brand our own sites through third parties and to make our own sites more
interesting to consumers
He/ she takes the lead in developing the strategy concerning (branded)
games as to business model and automated systems; purchases the new games
from all over the world
He/ she provides back-up to our advertising and marketing manager
Requirements
Degree in business studies, marketing, or related subjects
A minimum of two years professional experience in Search Engine
Optimization or traffic building
Understanding the different European internet markets related to generating
game traffic
Language skills: English, preferably Dutch, German or French
Proven project management and analytical skills
Excellent communication and negotiation skills
Business sense and entrepreneurial thinking
Hands-on, flexible and stress resistant, team player
We are looking for individuals, who are willing to take responsibilities,
have fun working with international tasks and who value an inspiring,
dynamic company culture. If you feel you match the profile and you are
willing to relocate to Holland we can offer you the chance to be part of a
young and international team with an exciting and energetic working
climate.
Please send your CV in English as a Word document via email to
peter@spillgroup.com
For further information please contact Mr. P. Driessen at Hilversum, +31-35-
6478248.
Contactpersoon:
Peter Driessen
Arendstraat 23
Hilversum, Nederland 1223 RE
Telefoonnummer: 035 647 8248
Fax: 035 647 8249
Spill Group
The Dutch holding company SPILL GROUP was founded in 2001 and has
subsidiaries in Europe and Asia. Its aim is to become the biggest source of
the best games for PC and mobile devices. Currently, the company develops
and runs more than thirty gaming portals in eight European countries as
well as China, Malaysia and India. Over 2 million unique visitors a day
look for gaming enjoyment on the SPILL GROUP portals. The portfolio
contains 3.000 online games of all genres - skill games, casual games and
fun games. The portals are kept simple and are specifically designed for
every country. Those wanting to play a game do not need to register, but
can start right away. More, see SPILLGROUP
Online Marketeer / SEO
He/ she will be responsible for attracting new visitors to our portals
through:
* Search Engine Optimization
* Online promotion, i.e. Google AdWords, Yahoo! Search Marketing, and ads
directly bought at different websites
* Affiliate programs, content syndication and other channels
Tasks
He/ she analyses the best way to promote our sites via search engines,
bartering, branded games, promotional deals and defines a promotional
strategy for the future
He/ she takes care that all sites are optimized for and registered at the
appropriate major search engines
Per country he/ she takes care of building a network to exchange traffic
between local sites
For a.o. Google Adwords he/ she creates search term lists and takes care
that based on budgets he/ she receives the best quality traffic at the best
price.
Based on the budget he/ she reports on the results in terms of numbers of
new traffic and revenues gained by the new traffic on the different sites
Where needed he/ she takes care that we use the right tools/ software to
measure results or to make processes easier
He/ she analyses which new (branded) games we have to develop in order to
brand our own sites through third parties and to make our own sites more
interesting to consumers
He/ she takes the lead in developing the strategy concerning (branded)
games as to business model and automated systems; purchases the new games
from all over the world
He/ she provides back-up to our advertising and marketing manager
Requirements
Degree in business studies, marketing, or related subjects
A minimum of two years professional experience in Search Engine
Optimization or traffic building
Understanding the different European internet markets related to generating
game traffic
Language skills: English, preferably Dutch, German or French
Proven project management and analytical skills
Excellent communication and negotiation skills
Business sense and entrepreneurial thinking
Hands-on, flexible and stress resistant, team player
We are looking for individuals, who are willing to take responsibilities,
have fun working with international tasks and who value an inspiring,
dynamic company culture. If you feel you match the profile and you are
willing to relocate to Holland we can offer you the chance to be part of a
young and international team with an exciting and energetic working
climate.
Please send your CV in English as a Word document via email to
peter@spillgroup.com
For further information please contact Mr. P. Driessen at Hilversum, +31-35-
6478248.
Contactpersoon:
Peter Driessen
Arendstraat 23
Hilversum, Nederland 1223 RE
Telefoonnummer: 035 647 8248
Fax: 035 647 8249
Productmanager Losse Verkoop AMG
Functietitel: Product manager losse verkoop
Werkgever: Michael Page
Vacaturecode: RSML121954--100818-MPNL
Locatie: Zuid Holland
Plaatsingsdatum: 10-08-2006
Opleiding: HBO Opleidingsniveau
Functieomschrijving
Beschrijving:
AD Nieuwsmedia is de joint venture van PCM en Wegener die samen actueel, lokaal en sportnieuws op de markt brengen. Door de joint venture is een unieke nieuwskrant tot stand gebracht die internationaal, landelijk, regionaal en lokaal nieuws bundelt en daarmee uitgesproken, toegankelijk, modern en innovatief is.
De sector Lezersmarkt is verantwoordelijk voor het ontwikkelen van een sterke merkstrategie, de invulling en activering van de positionering van de titel op de lezersmarkt, de werving van nieuwe abonnees, het behoud van abonnees, de promotie van losse verkoop en het realiseren van een optimaal serviceniveau richting de lezers. Lezersmarkt werkt zeer nauw samen met de redactie en de drukkerij/distributie om kwalitatieve en kwantitatieve feedback en input te geven vanuit de lezersmarkt.
Ad Nieuwsmedia zoekt binnen lezersmarkt, voor de afdeling Oplagemanagement een product manager voor de losse verkoop van AD. De product manager is verantwoordelijk voor de oplage - en omzetdoelstellingen van de losse verkoop.
Functiebeschrijving
Opstellen en uitvoeren van het losse verkoop beleid in samenwerking met de afdeling PCM Losse Verkoop
Zoeken naar commerciële kansen in samenwerking met retailers en externe partijen
Opbouwen en onderhouden van een goed netwerk met verschillende partijen
Bedenken en uitvoeren van acties voor een betere schappositie en verkrijgbaarheid in winkels in samenwerking met collega 's van de landelijke losse verkoop organisatie
Realiseren van extra verkopen in samenwerking met collega accountmanagers
Bedenken en inzetten van verkoopstimulerende producten
Functie-eisen
hbo/ wo werk- en denkniveau
circa 3 jaar relevante werkervaring als producten/ of marketingmanager
Nima B is een pre
Commercieel
Analytisch
Gedreven en resultaatgericht
Arbeidsvoorwaarden
Uitstekende arbeidsvoorwaarden
Contact Informatie
Heeft u interesse? Solliciteer online via onderstaande knop, onder vermelding van referentienummer RSML121954. Uw sollicitatie wordt verstuurd naar Margot Laan.
Contactpersoon:
Margot Laan
Werkgever: Michael Page
Vacaturecode: RSML121954--100818-MPNL
Locatie: Zuid Holland
Plaatsingsdatum: 10-08-2006
Opleiding: HBO Opleidingsniveau
Functieomschrijving
Beschrijving:
AD Nieuwsmedia is de joint venture van PCM en Wegener die samen actueel, lokaal en sportnieuws op de markt brengen. Door de joint venture is een unieke nieuwskrant tot stand gebracht die internationaal, landelijk, regionaal en lokaal nieuws bundelt en daarmee uitgesproken, toegankelijk, modern en innovatief is.
De sector Lezersmarkt is verantwoordelijk voor het ontwikkelen van een sterke merkstrategie, de invulling en activering van de positionering van de titel op de lezersmarkt, de werving van nieuwe abonnees, het behoud van abonnees, de promotie van losse verkoop en het realiseren van een optimaal serviceniveau richting de lezers. Lezersmarkt werkt zeer nauw samen met de redactie en de drukkerij/distributie om kwalitatieve en kwantitatieve feedback en input te geven vanuit de lezersmarkt.
Ad Nieuwsmedia zoekt binnen lezersmarkt, voor de afdeling Oplagemanagement een product manager voor de losse verkoop van AD. De product manager is verantwoordelijk voor de oplage - en omzetdoelstellingen van de losse verkoop.
Functiebeschrijving
Opstellen en uitvoeren van het losse verkoop beleid in samenwerking met de afdeling PCM Losse Verkoop
Zoeken naar commerciële kansen in samenwerking met retailers en externe partijen
Opbouwen en onderhouden van een goed netwerk met verschillende partijen
Bedenken en uitvoeren van acties voor een betere schappositie en verkrijgbaarheid in winkels in samenwerking met collega 's van de landelijke losse verkoop organisatie
Realiseren van extra verkopen in samenwerking met collega accountmanagers
Bedenken en inzetten van verkoopstimulerende producten
Functie-eisen
hbo/ wo werk- en denkniveau
circa 3 jaar relevante werkervaring als producten/ of marketingmanager
Nima B is een pre
Commercieel
Analytisch
Gedreven en resultaatgericht
Arbeidsvoorwaarden
Uitstekende arbeidsvoorwaarden
Contact Informatie
Heeft u interesse? Solliciteer online via onderstaande knop, onder vermelding van referentienummer RSML121954. Uw sollicitatie wordt verstuurd naar Margot Laan.
Contactpersoon:
Margot Laan
Tuesday, August 15, 2006
Body in september (mediafacts)
PCM Uitgevers met wachtkamerblad
PCM lanceert in september Body, een gratis maandblad over gezondheid en gezond leven. (15.8.2006)
Body wordt uitgegeven door Bohn Stafleu van Loghum die ook de redactie voert. Echter, er is een samenwerking opgezet met de dagbladafdeling van PCM: de Diagnose-redactie van het AD gaat redactionele informatie en infographics leveren en verwerft daarmee extra inkomsten.
Body zal primair wordt verspreid via geselecteerde wachtruimtes van Nederlandse huisartsen en enkele ziekenhuizen, in de hoop dat de lezers het blad meenemen in het openbaar vervoer en ook thuis er nog in zullen bladeren.
De distributie wordt verzorgd door HMS Health Care Marketing, een bedrijf dat zich heeft gespecialiseerd in verspreiding van folders via wachtruimtes. De doelgroep van Body is vooral vrouwen en moeders met jonge kinderen: 73 procent van de wachtkamerbezoekers is vrouw en 69 procent heeft kinderen.
Half september zal er een proefeditie uitkomen met een beperkte oplage van 20.000 stuks.
Bron: Bohn Stafleu van Loghum (Sak van den Boom weblog)
PCM lanceert in september Body, een gratis maandblad over gezondheid en gezond leven. (15.8.2006)
Body wordt uitgegeven door Bohn Stafleu van Loghum die ook de redactie voert. Echter, er is een samenwerking opgezet met de dagbladafdeling van PCM: de Diagnose-redactie van het AD gaat redactionele informatie en infographics leveren en verwerft daarmee extra inkomsten.
Body zal primair wordt verspreid via geselecteerde wachtruimtes van Nederlandse huisartsen en enkele ziekenhuizen, in de hoop dat de lezers het blad meenemen in het openbaar vervoer en ook thuis er nog in zullen bladeren.
De distributie wordt verzorgd door HMS Health Care Marketing, een bedrijf dat zich heeft gespecialiseerd in verspreiding van folders via wachtruimtes. De doelgroep van Body is vooral vrouwen en moeders met jonge kinderen: 73 procent van de wachtkamerbezoekers is vrouw en 69 procent heeft kinderen.
Half september zal er een proefeditie uitkomen met een beperkte oplage van 20.000 stuks.
Bron: Bohn Stafleu van Loghum (Sak van den Boom weblog)
Sunday, August 13, 2006
NRC: Regiokranten van Wegener lijden verlies
Als gevolg reorganisaties
Regiokranten van Wegener lijden verlies
Door een onzer redacteuren
Rotterdam, 8 aug. Krantenuitgever Wegener, onder meer eigenaar van De Gelderlander en TC Tubantia, heeft afgelopen halfjaar verlies gemaakt door hoge kosten bij het reorganiseren van zijn regionale kranten.en verderoverzicht - Meer economisch nieuws
print artikel mail artikel
Zeven titels, waaronder het Eindhovens Dagblad, verschijnen vanaf dit najaar op tabloidformaat. Die operatie kost 32 miljoen euro. Ook heeft Wegener last van tegenvallende advertentie-inkomsten en zal de nieuwe fusiekrant AD dit jaar verlies blijven maken.
Het verlies kwam uit op 4,6 miljoen euro op een licht gedaalde omzet van 385 miljoen euro. Vorig jaar in dezelfde periode boekte Wegener dankzij een aantal meevallers nog een winst van 31 miljoen euro.
Op de beurs daalde het aandeel vanochtend met 14 procent tot 9,37 euro. Bestuursvoorzitter Jan Houwert zei deze reactie te begrijpen. „Ik ben zelf ook niet enthousiast en had graag een ander halfjaarbericht gepresenteerd”, zei hij tegen het persbureau ANP. Ook de eerste reacties van financiële analisten van zakenbanken waren negatief. „Zwakke cijfers”, zei ING. „Zeer teleurstellend”, vond Petercam.
De tegenvallers zaten bij bijna alle delen van het bedrijf. De divisie ‘direct marketing’ was nog steeds verliesgevend en de oplage van de regionale kranten daalde met 3,5 procent. De advertentie-inkomsten daalden met 5 procent, ondanks een stijging van de personeelsadvertenties met 30 procent. „We zijn nadrukkelijk bezig te zorgen dat de cijfers verbeteren”, zei Houwert tegen het ANP. „De reorganisatie moet ook helpen om adverteerders te trekken.”
Wegener heeft inmiddels zijn tijdschriften verkocht (Golfers Magazine aan Sanoma en Party aan Audax) en gaat zijn zeven grote regionale kranten deels samenvoegen. Bij de overgang naar tabloid zal ook 15 procent van de werknemers zijn baan verliezen. Vanaf 2007 hoopt Wegener daarmee 25 miljoen euro per jaar te besparen.
Ook maakte Wegener bekend dat de fusiekrant AD – het oude Algemeen Dagblad dat samenging met titels als het Rotterdams Dagblad, het Utrechts Nieuwsblad en de Haagsche Courant – dit jaar nog steeds verlies zal maken, na de zware aanloopverliezen van vorig jaar. Wegener is voor 37 procent eigenaar van AD NieuwsMedia, de rest is van uitgever PCM, ook eigenaar van NRC Handelsblad.
Regiokranten van Wegener lijden verlies
Door een onzer redacteuren
Rotterdam, 8 aug. Krantenuitgever Wegener, onder meer eigenaar van De Gelderlander en TC Tubantia, heeft afgelopen halfjaar verlies gemaakt door hoge kosten bij het reorganiseren van zijn regionale kranten.en verderoverzicht - Meer economisch nieuws
print artikel mail artikel
Zeven titels, waaronder het Eindhovens Dagblad, verschijnen vanaf dit najaar op tabloidformaat. Die operatie kost 32 miljoen euro. Ook heeft Wegener last van tegenvallende advertentie-inkomsten en zal de nieuwe fusiekrant AD dit jaar verlies blijven maken.
Het verlies kwam uit op 4,6 miljoen euro op een licht gedaalde omzet van 385 miljoen euro. Vorig jaar in dezelfde periode boekte Wegener dankzij een aantal meevallers nog een winst van 31 miljoen euro.
Op de beurs daalde het aandeel vanochtend met 14 procent tot 9,37 euro. Bestuursvoorzitter Jan Houwert zei deze reactie te begrijpen. „Ik ben zelf ook niet enthousiast en had graag een ander halfjaarbericht gepresenteerd”, zei hij tegen het persbureau ANP. Ook de eerste reacties van financiële analisten van zakenbanken waren negatief. „Zwakke cijfers”, zei ING. „Zeer teleurstellend”, vond Petercam.
De tegenvallers zaten bij bijna alle delen van het bedrijf. De divisie ‘direct marketing’ was nog steeds verliesgevend en de oplage van de regionale kranten daalde met 3,5 procent. De advertentie-inkomsten daalden met 5 procent, ondanks een stijging van de personeelsadvertenties met 30 procent. „We zijn nadrukkelijk bezig te zorgen dat de cijfers verbeteren”, zei Houwert tegen het ANP. „De reorganisatie moet ook helpen om adverteerders te trekken.”
Wegener heeft inmiddels zijn tijdschriften verkocht (Golfers Magazine aan Sanoma en Party aan Audax) en gaat zijn zeven grote regionale kranten deels samenvoegen. Bij de overgang naar tabloid zal ook 15 procent van de werknemers zijn baan verliezen. Vanaf 2007 hoopt Wegener daarmee 25 miljoen euro per jaar te besparen.
Ook maakte Wegener bekend dat de fusiekrant AD – het oude Algemeen Dagblad dat samenging met titels als het Rotterdams Dagblad, het Utrechts Nieuwsblad en de Haagsche Courant – dit jaar nog steeds verlies zal maken, na de zware aanloopverliezen van vorig jaar. Wegener is voor 37 procent eigenaar van AD NieuwsMedia, de rest is van uitgever PCM, ook eigenaar van NRC Handelsblad.
Wegener boekt lager resultaat
(Novum/Betten) - Wegener heeft in het eerste halfjaar van 2006 een nettowinst exclusief bijzondere posten behaald van EUR 8,6 miljoen, tegen EUR 7 miljoen over dezelfde periode een jaar eerder. Dit meldt de uitgever dinsdag. Analisten hadden zo'n EUR 13 miljoen voorzien.
Voor buitengewone posten steeg de winst per aandeel van EUR 0,16 naar EUR 0,19, waar EUR 0,29 was becijferd. Het nettoverlies bedroeg EUR 4,6 miljoen, waar een jaar eerder nog een winst van EUR 30,9 miljoen werd gerealiseerd.
De geconsolideerde omzet daalde met 0,4% tot EUR 383,9 miljoen. Hier was EUR 377,1 miljoen voorzien. Autonoom was er sprake van een omzetstijging van 2%.
Het bedrijfsresultaat voor bijzondere posten liep terug tot EUR 21,9 miljoen, tegen EUR 25,7 miljoen in dezelfde periode een jaar eerder. Analisten voorzagen hier EUR 28,9 miljoen.
Bij Wegener Dagbladen was vooral het eerste kwartaal 'zeer zwak', maar de ontwikkeling van met name de advertenties voor merken en diensten bleef ook in de navolgende maanden achter bij de verwachtingen. In totaal daalde het advertentievolume met 5%.
De omzet van Wegener DM is in de eerste helft van dit jaar met 12% gedaald van tot EUR 47,4 miljoen. Dit was vooral het gevolg van desinvesteringen in de loop van 2005 en 2006. Autonoom steeg de omzet fractioneel.
In 2005 werd via een joint venture tussen Wegener en PCM, genaamd AD Nieuwsmedia, een nieuwe krant gevormd uit zes bestaande dagbladuitgaven. Waar eerder verwacht werd dat de betaalde oplage in 2006 zou stabiliseren, is toch nog een daling opgetreden. Een positief bedrijfsresultaat is niet in beeld gekomen.
Naar verwachting van Wegener zal de trend in de ontwikkeling van de advertentiemarkt in de tweede helft van het jaar 'niet veel anders zijn' dan in de eerste zes maanden. Er zal nog wel stijging plaatsvinden van de personeelsadvertenties, denkt de uitgever.
'Anders dan eerder verwacht zal de AD NieuwsMedia joint venture nog niet bijdragen aan het resultaat in 2006. Veeleer zal over het gehele jaar nog een verlies genoteerd moeten worden', aldus Wegener in zijn persbericht.
Het bestuur van de uitgever onthoudt zich van het uitspreken van een verwachting over omzet en resultaat van het gehele jaar 2006, 'gezien het geringe zicht op de belangrijkste marktontwikkelingen'.
Publicatiedatum: 8 augustus 2006
Bron: Novum
Voor buitengewone posten steeg de winst per aandeel van EUR 0,16 naar EUR 0,19, waar EUR 0,29 was becijferd. Het nettoverlies bedroeg EUR 4,6 miljoen, waar een jaar eerder nog een winst van EUR 30,9 miljoen werd gerealiseerd.
De geconsolideerde omzet daalde met 0,4% tot EUR 383,9 miljoen. Hier was EUR 377,1 miljoen voorzien. Autonoom was er sprake van een omzetstijging van 2%.
Het bedrijfsresultaat voor bijzondere posten liep terug tot EUR 21,9 miljoen, tegen EUR 25,7 miljoen in dezelfde periode een jaar eerder. Analisten voorzagen hier EUR 28,9 miljoen.
Bij Wegener Dagbladen was vooral het eerste kwartaal 'zeer zwak', maar de ontwikkeling van met name de advertenties voor merken en diensten bleef ook in de navolgende maanden achter bij de verwachtingen. In totaal daalde het advertentievolume met 5%.
De omzet van Wegener DM is in de eerste helft van dit jaar met 12% gedaald van tot EUR 47,4 miljoen. Dit was vooral het gevolg van desinvesteringen in de loop van 2005 en 2006. Autonoom steeg de omzet fractioneel.
In 2005 werd via een joint venture tussen Wegener en PCM, genaamd AD Nieuwsmedia, een nieuwe krant gevormd uit zes bestaande dagbladuitgaven. Waar eerder verwacht werd dat de betaalde oplage in 2006 zou stabiliseren, is toch nog een daling opgetreden. Een positief bedrijfsresultaat is niet in beeld gekomen.
Naar verwachting van Wegener zal de trend in de ontwikkeling van de advertentiemarkt in de tweede helft van het jaar 'niet veel anders zijn' dan in de eerste zes maanden. Er zal nog wel stijging plaatsvinden van de personeelsadvertenties, denkt de uitgever.
'Anders dan eerder verwacht zal de AD NieuwsMedia joint venture nog niet bijdragen aan het resultaat in 2006. Veeleer zal over het gehele jaar nog een verlies genoteerd moeten worden', aldus Wegener in zijn persbericht.
Het bestuur van de uitgever onthoudt zich van het uitspreken van een verwachting over omzet en resultaat van het gehele jaar 2006, 'gezien het geringe zicht op de belangrijkste marktontwikkelingen'.
Publicatiedatum: 8 augustus 2006
Bron: Novum
Schrijfstijl van Jort Kelder
Zijn wij oplichters?
Maandelijks bereikt ons blaadje bijna kwart miljoen hongerige lezers. Omdat we een betrouwbare mix aan business entertainment bieden, van pittige onderzoeksjournalistiek tot verwende lijfstijl, valt het blaadje meestal niet tegen. Soms wel.
You can't please everybody. Zoals laatstelijk Hubert Jaartsveld, die zich in deze mail beklaagde over de Quote 500 junior. Jaartsveld doopte zijn pen in vitriool en klaagde ons aan bij de Reclamecodecommissie.
Reden: wij zouden argeloze lezers de val in hebben gelokt met de 500 junior. Jaartsveld, niet zonder humor: 'Ik zou u vriendelijk willen verzoeken mij of nog 450 jonge miljonairs aan te leveren, of de aankoopprijs aan mij te retourneren.' Volgens Martijn de Meulder, onze 500-coordinator, zoekt Jaartsveld spijkers op laag water. Immers, '500 junior' staat ook getuige de Bert & Ernie illustratie minder voor de omvang van de lijst dan voor de leeftijd van de jongens en meisjes miljonairs.
De Meulder hield het in zijn reply nog netjes. Adjunct-hoofdredacteur Eric Smit vloog er als te doen gebruikelijk in zijn mail in als een losgebroken schoothondje. 'Hubert, ga je gang. Doe aangifte!' Dat deed hij. En met succes. De Reclamecodecommissie tikte onze in haar uitspraak
op de vingers, waarbij dit instituut eens te meer haar overbodigheid bewijst. Niet omdat ze ons aanpakt, want de pers hard aanpakken is alleen maar goed. Wel omdat het zo'n gremium van semi-geleerden is. Zo keft de klager dat hij een miskoop deed omdat er geen inkijkexemplaar aanwezig is. Alsof wij dat kunnen helpen. Meestal kunnen aspirant-kopers zich wel vergewissen van de inhoud van het blad alvorens al dan niet tot aanschaf over te gaan, maar als u het niet erg vindt loop ik niet iedere maand zesduizend verkooppunten af om te checken of de kiosken die service wel verlenen. Niet dat het nodig is, want we doen wat we beloven.
En los van het feit dat je bij een restaurant ook niet eerst vijf happen kunt nemen alvorens te besluiten wel of niet te betalen, zijn we van mening dat één klacht niet doorslaggevend mag zijn om een hele uitgave af te straffen. Jaartsveld is, niet gelogen, de énige (ex-)lezer die zich beklaagt. Zijn klacht is nu wet verklaard. Bizar dat een querulant zoveel ruimte krijgt, tijd, geld en energie kost. Bovendien, als het een kerel is stapt-ie gewoon naar de rechter. Ik wees de Reclamecodecommissie daar ook op in mijn antwoord.
Waarmee niet gezegd is dat iedere klacht per definitie onzinnig is. Wij maken fouten, en covers kunnen suggestief zijn. Zeker. Maar er is geen blad dat zo sportief met klagers omgaat als het bijtertje onder de zakenbladen. In onze rubriek 'Schopt u maar' belonen we verbaal begaafde azijnpisssers zelfs met een fles Veuve Cliquot. Maar één klacht blijft een quantité negligable, zeker gezien de vele complimenten die ons juni-nummer oogstte. Uberhaupt enig idee waarom Quote het enige blad is dat vijftig frisse en fruitige jonge miljonairs opspoort? Omdat er geen tijdschrift in Nederland is met relatief zo'n groot vast redactieteam. Geloof me, onze Franse patronen vallen nu al van hun Louis Seize-troontjes als ze onze investeringen in redacteuren en fotografen op de spreadsheets ontwaren. Merde!
Wij zijn dit jaar voor de tiende keer bezig de volwassenen 500 te researchen, en nog ieder jaar blijkt het sisyfus arbeid waar zeven man/v meer dan een half jaar fulltime mee bezig zijn. Mensen als Jaartsveld zeggen dan: niets nieuws, doe er even duizend. Hij is bij deze uitgenodigd een paar weekjes mee te komen helpen. Blijft de vraag wat zo'n klagende lezer drijft, behalve rellen. Vanwaar die verbetenheid? Is het omdat zijn eigen nering - getuige de cijfers, zie hier - in chemische producten voorlopig geen klassering in de 500-junior rechtvaardigt? Laat staan in de gewone 500 die, zoals iedereen weet, begin november verschijnt?
Genoeg gemopperd. Alle boze abonnees en kopers in de kiosk die iets te kankeren hebben, krijgen vrijwel altijd persoonlijk antwoord van de hoofdredactie. Hou ik van. Soms hebben ze helemaal gelijk, vaak een beetje. Maar deze klacht was zo gezocht; schande dat een zichzelf respecterend gezelschap als de Reclamecodecommissie zich leent voor zo'n zeurpiet. Tenslotte: wat doen we er nu mee? Niets. Behalve dit stukje.
ps Overigens, om het even bij de klagers in te wrijven, de losse verkoop in de kiosk scoorde een index van 131. Reden om volgende jaar met een verse 500 junior te komen. Dat worden er dan misschien wel 100. Of 250. Of 500. We zien wel.
Jort Kelder vrijdag 11 augustus 2006 19:01 uur
Maandelijks bereikt ons blaadje bijna kwart miljoen hongerige lezers. Omdat we een betrouwbare mix aan business entertainment bieden, van pittige onderzoeksjournalistiek tot verwende lijfstijl, valt het blaadje meestal niet tegen. Soms wel.
You can't please everybody. Zoals laatstelijk Hubert Jaartsveld, die zich in deze mail beklaagde over de Quote 500 junior. Jaartsveld doopte zijn pen in vitriool en klaagde ons aan bij de Reclamecodecommissie.
Reden: wij zouden argeloze lezers de val in hebben gelokt met de 500 junior. Jaartsveld, niet zonder humor: 'Ik zou u vriendelijk willen verzoeken mij of nog 450 jonge miljonairs aan te leveren, of de aankoopprijs aan mij te retourneren.' Volgens Martijn de Meulder, onze 500-coordinator, zoekt Jaartsveld spijkers op laag water. Immers, '500 junior' staat ook getuige de Bert & Ernie illustratie minder voor de omvang van de lijst dan voor de leeftijd van de jongens en meisjes miljonairs.
De Meulder hield het in zijn reply nog netjes. Adjunct-hoofdredacteur Eric Smit vloog er als te doen gebruikelijk in zijn mail in als een losgebroken schoothondje. 'Hubert, ga je gang. Doe aangifte!' Dat deed hij. En met succes. De Reclamecodecommissie tikte onze in haar uitspraak
op de vingers, waarbij dit instituut eens te meer haar overbodigheid bewijst. Niet omdat ze ons aanpakt, want de pers hard aanpakken is alleen maar goed. Wel omdat het zo'n gremium van semi-geleerden is. Zo keft de klager dat hij een miskoop deed omdat er geen inkijkexemplaar aanwezig is. Alsof wij dat kunnen helpen. Meestal kunnen aspirant-kopers zich wel vergewissen van de inhoud van het blad alvorens al dan niet tot aanschaf over te gaan, maar als u het niet erg vindt loop ik niet iedere maand zesduizend verkooppunten af om te checken of de kiosken die service wel verlenen. Niet dat het nodig is, want we doen wat we beloven.
En los van het feit dat je bij een restaurant ook niet eerst vijf happen kunt nemen alvorens te besluiten wel of niet te betalen, zijn we van mening dat één klacht niet doorslaggevend mag zijn om een hele uitgave af te straffen. Jaartsveld is, niet gelogen, de énige (ex-)lezer die zich beklaagt. Zijn klacht is nu wet verklaard. Bizar dat een querulant zoveel ruimte krijgt, tijd, geld en energie kost. Bovendien, als het een kerel is stapt-ie gewoon naar de rechter. Ik wees de Reclamecodecommissie daar ook op in mijn antwoord.
Waarmee niet gezegd is dat iedere klacht per definitie onzinnig is. Wij maken fouten, en covers kunnen suggestief zijn. Zeker. Maar er is geen blad dat zo sportief met klagers omgaat als het bijtertje onder de zakenbladen. In onze rubriek 'Schopt u maar' belonen we verbaal begaafde azijnpisssers zelfs met een fles Veuve Cliquot. Maar één klacht blijft een quantité negligable, zeker gezien de vele complimenten die ons juni-nummer oogstte. Uberhaupt enig idee waarom Quote het enige blad is dat vijftig frisse en fruitige jonge miljonairs opspoort? Omdat er geen tijdschrift in Nederland is met relatief zo'n groot vast redactieteam. Geloof me, onze Franse patronen vallen nu al van hun Louis Seize-troontjes als ze onze investeringen in redacteuren en fotografen op de spreadsheets ontwaren. Merde!
Wij zijn dit jaar voor de tiende keer bezig de volwassenen 500 te researchen, en nog ieder jaar blijkt het sisyfus arbeid waar zeven man/v meer dan een half jaar fulltime mee bezig zijn. Mensen als Jaartsveld zeggen dan: niets nieuws, doe er even duizend. Hij is bij deze uitgenodigd een paar weekjes mee te komen helpen. Blijft de vraag wat zo'n klagende lezer drijft, behalve rellen. Vanwaar die verbetenheid? Is het omdat zijn eigen nering - getuige de cijfers, zie hier - in chemische producten voorlopig geen klassering in de 500-junior rechtvaardigt? Laat staan in de gewone 500 die, zoals iedereen weet, begin november verschijnt?
Genoeg gemopperd. Alle boze abonnees en kopers in de kiosk die iets te kankeren hebben, krijgen vrijwel altijd persoonlijk antwoord van de hoofdredactie. Hou ik van. Soms hebben ze helemaal gelijk, vaak een beetje. Maar deze klacht was zo gezocht; schande dat een zichzelf respecterend gezelschap als de Reclamecodecommissie zich leent voor zo'n zeurpiet. Tenslotte: wat doen we er nu mee? Niets. Behalve dit stukje.
ps Overigens, om het even bij de klagers in te wrijven, de losse verkoop in de kiosk scoorde een index van 131. Reden om volgende jaar met een verse 500 junior te komen. Dat worden er dan misschien wel 100. Of 250. Of 500. We zien wel.
Jort Kelder vrijdag 11 augustus 2006 19:01 uur
AD voor Wegener geen succes (Trouw)
bron: www.trouw.nl
Bij regionale krantenuitgever Wegener is het resultaat fors ingezakt. ’Zeer tegengevallen’ zijn vooral de advertentieinkomsten bij het Algemeen Dagblad.
Dit blijkt uit de halfjaarcijfers die Wegener gisteren heeft gepubliceerd. De advertentieinkomsten van de huidige Wegener-kranten, zoals De Gelderlander en Tubantia, bleven de eerste zes maanden van dit jaar stabiel. Die van het Algemeen Dagblad (AD) stortten daarentegen met liefst 18,4 procent in. In deze met regionale katernen verschijnende landelijke krant (hierin gingen vorig jaar september verschillende Wegener-bladen op, zoals Utrechts Nieuwsblad en Haagsche Courant) lieten vooral de lokale en regionale adverteerders het afweten.
Ook met de oplage van het nieuwe AD gaat het beroerd. De inkomsten uit abonnementen vielen bij deze fusiekrant met ruim 9 procent terug, terwijl de overige regionale kranten van Wegener het slechts 0,7 procent slechter deden. Volgens de laatst bekende cijfers bedroeg de totale betaalde oplage van het AD (inclusief losse verkoop en proefabonnementen) over het eerste kwartaal gemiddeld zo’n 465.000 exemplaren per dag.
Wegener is van het nieuwe AD slechts voor 37 procent eigenaar. De resterende 63 procent zijn in bezit van PCM, de uitgever van onder meer NRC, Trouw en de Volkskrant.
Hoewel de zes andere regionale kranten van Wegener het slechts marginaal minder deden, was dit op jaarbasis toch niet gering: een oplagedaling van 3,5 procent. Daarom zet het in Apeldoorn gevestigde concern er nu fors het mes in. Zoals eerder gemeld, gaan de regiotitels over op tabloidformaat. Via centralisatie van afdelingen wordt het personeelsbestand van die titels bovendien met 15 procent ingekrompen.
In deze voor krantenuitgevers turbulente markt sloeg het resultaat van Wegener in het eerste halfjaar om van 30,9 miljoen euro winst naar 4,6 miljoen verlies. Deze rode cijfers blijken overigens in belangrijke mate het gevolg van eenmalige voorzieningen voor reorganisaties.
Redactie Algemeen Dagblad werkt het liefst onder één aandeelhouder
„Wij zouden het toejuichen als we van twee naar één aandeelhouder gaan”, zegt Gerard den Elt, voorzitter van de redactieraad van het AD. De fusiekrant ontstond vorig jaar uit het Algemeen Dagblad (uitgegeven door PCM) en zeven regionale dagbladen (waarvan vier van Wegener, de rest van PCM). „Wegener en PCM hebben verschillende belangen, maar zijn wel samen aandeelhouder van onze krant. Dat is moeilijk werken. Elk besluit moet worden overwogen door beide bedrijven. PCM zou de krant in meer regio’s uit willen brengen, maar dat botst met de belangen van Wegener, dat in die regio’s al regionale kranten heeft. Het zou het beste zijn als of PCM of Wegener eruit stapt en het bedrijf in één hand komt.” Een woordvoerder van PCM zegt dat zijn concern in het geheel niet van plan is uit de samenwerking met Wegener te stappen. „We zijn hier niet aan begonnen om er binnen een paar jaar weer mee te stoppen. Maar uiteindelijk moet het nieuwe AD natuurlijk wel geld op gaan leveren.” Wegener-topman Houwert stelde gisteren: „Het AD is een volstrekt nieuw product. We moeten het de tijd geven.” Bij de krant worden, na een bezuinigingsronde tijdens de fusie, nóg eens 75 banen geschrapt. Het aantal regionale edities krimpt van 21 naar 17 en het zaterdagse magazine is stopgezet.
Bij regionale krantenuitgever Wegener is het resultaat fors ingezakt. ’Zeer tegengevallen’ zijn vooral de advertentieinkomsten bij het Algemeen Dagblad.
Dit blijkt uit de halfjaarcijfers die Wegener gisteren heeft gepubliceerd. De advertentieinkomsten van de huidige Wegener-kranten, zoals De Gelderlander en Tubantia, bleven de eerste zes maanden van dit jaar stabiel. Die van het Algemeen Dagblad (AD) stortten daarentegen met liefst 18,4 procent in. In deze met regionale katernen verschijnende landelijke krant (hierin gingen vorig jaar september verschillende Wegener-bladen op, zoals Utrechts Nieuwsblad en Haagsche Courant) lieten vooral de lokale en regionale adverteerders het afweten.
Ook met de oplage van het nieuwe AD gaat het beroerd. De inkomsten uit abonnementen vielen bij deze fusiekrant met ruim 9 procent terug, terwijl de overige regionale kranten van Wegener het slechts 0,7 procent slechter deden. Volgens de laatst bekende cijfers bedroeg de totale betaalde oplage van het AD (inclusief losse verkoop en proefabonnementen) over het eerste kwartaal gemiddeld zo’n 465.000 exemplaren per dag.
Wegener is van het nieuwe AD slechts voor 37 procent eigenaar. De resterende 63 procent zijn in bezit van PCM, de uitgever van onder meer NRC, Trouw en de Volkskrant.
Hoewel de zes andere regionale kranten van Wegener het slechts marginaal minder deden, was dit op jaarbasis toch niet gering: een oplagedaling van 3,5 procent. Daarom zet het in Apeldoorn gevestigde concern er nu fors het mes in. Zoals eerder gemeld, gaan de regiotitels over op tabloidformaat. Via centralisatie van afdelingen wordt het personeelsbestand van die titels bovendien met 15 procent ingekrompen.
In deze voor krantenuitgevers turbulente markt sloeg het resultaat van Wegener in het eerste halfjaar om van 30,9 miljoen euro winst naar 4,6 miljoen verlies. Deze rode cijfers blijken overigens in belangrijke mate het gevolg van eenmalige voorzieningen voor reorganisaties.
Redactie Algemeen Dagblad werkt het liefst onder één aandeelhouder
„Wij zouden het toejuichen als we van twee naar één aandeelhouder gaan”, zegt Gerard den Elt, voorzitter van de redactieraad van het AD. De fusiekrant ontstond vorig jaar uit het Algemeen Dagblad (uitgegeven door PCM) en zeven regionale dagbladen (waarvan vier van Wegener, de rest van PCM). „Wegener en PCM hebben verschillende belangen, maar zijn wel samen aandeelhouder van onze krant. Dat is moeilijk werken. Elk besluit moet worden overwogen door beide bedrijven. PCM zou de krant in meer regio’s uit willen brengen, maar dat botst met de belangen van Wegener, dat in die regio’s al regionale kranten heeft. Het zou het beste zijn als of PCM of Wegener eruit stapt en het bedrijf in één hand komt.” Een woordvoerder van PCM zegt dat zijn concern in het geheel niet van plan is uit de samenwerking met Wegener te stappen. „We zijn hier niet aan begonnen om er binnen een paar jaar weer mee te stoppen. Maar uiteindelijk moet het nieuwe AD natuurlijk wel geld op gaan leveren.” Wegener-topman Houwert stelde gisteren: „Het AD is een volstrekt nieuw product. We moeten het de tijd geven.” Bij de krant worden, na een bezuinigingsronde tijdens de fusie, nóg eens 75 banen geschrapt. Het aantal regionale edities krimpt van 21 naar 17 en het zaterdagse magazine is stopgezet.
PCM intern verdeeld over gratis krant
Liet PCM eerder weten ‘alle mogelijkheden van een gratis krant opnieuw te bekijken’, inmiddels lijkt PCM hierover intern verdeeld te zijn. RvB-lid van PCM, Philip Alberdingk Thijm zegt (in de papieren Adformatie van deze week) er niet in te geloven. En dat, terwijl PCM-bestuursvoorzitter Ton aan de Stegge er eventueel wél aan wil.
Ander krantennieuws: het Finse Sanoma heeft nu ook de Finse uitgave van gratis krant Metro gekocht.
Ander opvallend medianieuws:
- Er gaat minder gekletst worden rondom de voetbaluitzendingen van Talpa.
- UPC heeft zeven mensen in dienst genomen die op blogs, discussieforums en webchats hun pr proberen te verbeteren.
- Essent gaat met www.ZiZone.tv in online video .
Ander krantennieuws: het Finse Sanoma heeft nu ook de Finse uitgave van gratis krant Metro gekocht.
Ander opvallend medianieuws:
- Er gaat minder gekletst worden rondom de voetbaluitzendingen van Talpa.
- UPC heeft zeven mensen in dienst genomen die op blogs, discussieforums en webchats hun pr proberen te verbeteren.
- Essent gaat met www.ZiZone.tv in online video .
Saturday, August 12, 2006
Wegener-top cashte op juiste moment
11-08-2006 12:55 bron: FEM
Timing of gewoon geluk? De Wegener-top oefende opties uit kort voordat de koers onderuit ging. De verkregen aandelen werden meteen verkocht. Geen vertrouwen?
Naar nu blijkt hebben drie leden van Wegeners raad van bestuur (ceo Jan Houwert, cfo Freek Busweiler en Jan Wegstapel) op 27 april hun opties uit 2001 verzilverd.
Saillant detail: dat was een dag na de aankondiging van de reorganisatie van het AD waarbij bekend werd dat er 300 arbeidsplaatsen zullen verdwijnen.
De koers stond die dag op 15,30 euro. Met een uitoefenprijs van 11,13 leverde dat een mooie winst op van 4,17 euro per aandeel. Houwert cashte hiermee 765.000 euro, Busweiler en Wegstapel konden ieder 459.000 euro bijschrijven op hun bankrekening. De heren hadden haast met hun opties, want de vervaldatum was 3 mei 2006.
Maar waarom haast met de verkoop van de verkregen aandelen? Op dat moment was de Britse media-investeerder Mecom nog in onderhandeling met Telegraaf Media Groep (TMG) over diens 27 procent aandeel in Wegener. De markt hoopte op een bod van Mecom op heel Wegener.
De Wegener-top had blijkbaar weinig vertrouwen in de koers van het eigen bedrijf en verkocht meteen zijn stukken. Wellicht hadden ze ook weinig vertrouwen in een goede afloop van de verkoop van het TMG-deel.
Dat bleek terecht. De koers van het Wegener-aandeel begon op 10 mei aan een onverklaarbare vrije val richting 9,00 euro. Houwert, Busweiler en Wegstapel hadden dus niet veel langer moeten wachten. De koersval zal ongetwijfeld ook de gesprekken tussen TMG en Mecom hebben beïnvloed. Op 21 juni werd bekend dat Mecom het aandelenpakket van TMG in Wegener niet zou kopen.
De Nederlandse Vereniging van Journalisten vindt de gang van zaken een slecht signaal naar het personeel en heeft om uitleg gevraagd. Als Houwert al wat uitlegt zal het simpel zijn. De prestaties van Wegener geven inderdaad weinig vertrouwen. Dat bleek wel weer uit de presentatie van de halfjaarcijfers eerder deze week.
Kees van der Hof | 11-08-2006
Dit lijkt mij een geval van gewoon geluk. Vervaldatum opties 3 mei 2006 en vrije val aandeel pas vanaf 10 mei 2006!
Ronald. | 11-08-2006
Beste Michiel ,daar bedoelen ze mee dat er nix tegen in te brengen valt ,en hun handelen corect is..
Michiel | 11-08-2006
Wat heeft de NvJ hier nou weer mee te maken? Dit lijkt me eerder iets voor nutteloze machtswellustellingen van de AFM.
F.Mekking | 11-08-2006
Reeds op 25 januari jl. werd in een persbericht gemeld dat er een reorganisatie (15% reductie van arbeidsplaatsen) in de dagbladengroep van Wegener zou plaatsvinden. De verzilvering van de opties vond dus niet plaats een dag na de aankondiging van de reorganisatie. De NVJ heeft inmiddels een reactie van de heer Houwert ontvangen.
Timing of gewoon geluk? De Wegener-top oefende opties uit kort voordat de koers onderuit ging. De verkregen aandelen werden meteen verkocht. Geen vertrouwen?
Naar nu blijkt hebben drie leden van Wegeners raad van bestuur (ceo Jan Houwert, cfo Freek Busweiler en Jan Wegstapel) op 27 april hun opties uit 2001 verzilverd.
Saillant detail: dat was een dag na de aankondiging van de reorganisatie van het AD waarbij bekend werd dat er 300 arbeidsplaatsen zullen verdwijnen.
De koers stond die dag op 15,30 euro. Met een uitoefenprijs van 11,13 leverde dat een mooie winst op van 4,17 euro per aandeel. Houwert cashte hiermee 765.000 euro, Busweiler en Wegstapel konden ieder 459.000 euro bijschrijven op hun bankrekening. De heren hadden haast met hun opties, want de vervaldatum was 3 mei 2006.
Maar waarom haast met de verkoop van de verkregen aandelen? Op dat moment was de Britse media-investeerder Mecom nog in onderhandeling met Telegraaf Media Groep (TMG) over diens 27 procent aandeel in Wegener. De markt hoopte op een bod van Mecom op heel Wegener.
De Wegener-top had blijkbaar weinig vertrouwen in de koers van het eigen bedrijf en verkocht meteen zijn stukken. Wellicht hadden ze ook weinig vertrouwen in een goede afloop van de verkoop van het TMG-deel.
Dat bleek terecht. De koers van het Wegener-aandeel begon op 10 mei aan een onverklaarbare vrije val richting 9,00 euro. Houwert, Busweiler en Wegstapel hadden dus niet veel langer moeten wachten. De koersval zal ongetwijfeld ook de gesprekken tussen TMG en Mecom hebben beïnvloed. Op 21 juni werd bekend dat Mecom het aandelenpakket van TMG in Wegener niet zou kopen.
De Nederlandse Vereniging van Journalisten vindt de gang van zaken een slecht signaal naar het personeel en heeft om uitleg gevraagd. Als Houwert al wat uitlegt zal het simpel zijn. De prestaties van Wegener geven inderdaad weinig vertrouwen. Dat bleek wel weer uit de presentatie van de halfjaarcijfers eerder deze week.
Kees van der Hof | 11-08-2006
Dit lijkt mij een geval van gewoon geluk. Vervaldatum opties 3 mei 2006 en vrije val aandeel pas vanaf 10 mei 2006!
Ronald. | 11-08-2006
Beste Michiel ,daar bedoelen ze mee dat er nix tegen in te brengen valt ,en hun handelen corect is..
Michiel | 11-08-2006
Wat heeft de NvJ hier nou weer mee te maken? Dit lijkt me eerder iets voor nutteloze machtswellustellingen van de AFM.
F.Mekking | 11-08-2006
Reeds op 25 januari jl. werd in een persbericht gemeld dat er een reorganisatie (15% reductie van arbeidsplaatsen) in de dagbladengroep van Wegener zou plaatsvinden. De verzilvering van de opties vond dus niet plaats een dag na de aankondiging van de reorganisatie. De NVJ heeft inmiddels een reactie van de heer Houwert ontvangen.
Wednesday, August 09, 2006
AD heeft liever één eigenaar (NRC 9 aug)
Remmelt Otten
De nieuwe fusiekrant AD zal dit jaar verlies maken, zo werd gisteren bekend bij de halfjaarcijfers van uitgever Wegener. We hebben weer instroom.
Rotterdam, 9 aug. - De cijfers lijken dramatisch. In een halfjaar is de oplage van de nieuwe krant AD gedaald van 546.000 tot 464.000 verkochte kranten. Bovendien maakte een van de twee eigenaren, uitgever Wegener, gisteren bekend dat de krant dit jaar nog steeds verlies zal maken. De eerder aangekondigde bezuinigingsoperatie, met het stopzetten van het zaterdagmagazine en het ontslag van 75 journalisten, is niet genoeg om dit jaar al winst te maken.
Met name de advertentie-inkomsten vallen fors tegen, zei bestuursvoorzitter Jan Houwert van Wegener gisteren in een toelichting op de halfjaarcijfers van zijn bedrijf. Wegener moest zelf ook een verlies bekendmaken, vooral doordat het ombouwen van zeven regionale kranten (zoals het Eindhovens Dagblad) tot tabloids met een centrale kernredactie eenmalig 32 miljoen euro gaat kosten.
De problemen bij het AD zijn nog grotendeels terug te voeren op de fusie van vorig jaar. Op 1 september is het een jaar geleden dat het oude Algemeen Dagblad fuseerde met onder andere het Rotterdams Dagblad, de Haagsche Courant en het Utrechts Nieuwsblad. Van de nieuwe krant is 37 procent van Wegener en 63 procent van PCM Uitgevers, ook eigenaar van NRC Handelsblad.
Bij die fusie ging in het begin veel mis, onder meer bij het plaatsen van advertenties. Bovendien mist de uitgever nu bijvoorbeeld de extra inkomsten van adverteerders die vroeger zowel in het Rotterdams Dagblad als in het Algemeen Dagblad adverteerden.
Ook haakten veel lezers af die hun eigen regionale krant gewend waren en die niet meer herkenden in de twintig regionale edities van het nieuwe AD. De nieuwe krant is inhoudelijk veel beter dan die oude kranten, zegt media-adviseur Leon de Wolff, die betrokken was bij het concept van het AD. De krant combineert toegankelijkheid met diepgang. Maar het was beter geweest om deze nieuwe krant de oude namen te laten houden. Ook zijn ze te snel begonnen aan deze ingewikkelde operatie. Daardoor heeft de krant nu onterecht een imagoprobleem.
De aanloopproblemen zijn overwonnen, zegt een woordvoerder van het AD. Volgens ons onderzoek accepteren de lezers inmiddels de nieuwe naam. Belangrijk is dat we bijvoorbeeld in Den Haag nu nog steeds abonnees kwijtraken, maar er ook nieuwe lezers bij krijgen, terwijl er bij de Haagsche Courant alleen abonnees afhaakten. Topman Houwert van Wegener vindt het te vroeg om conclusies te trekken. Als tweede krant van Nederland moet het AD op termijn een gezonde winstmarge van 10 procent kunnen halen, zei hij gisteren.
De oplagedaling van 82.000 exemplaren in een half jaar is deels terug te voeren op een nieuwe methodiek bij het instituut dat de oplages van kranten bijhoudt voor adverteerders en uitgevers. Een deel van de losse verkoop is verschoven van de categorie verkochte kranten naar verspreide kranten. De vergelijkbare daling bij de grootste krant van Nederland, De Telegraaf, was ook fors: 72.000.
De redactie van het AD wil graag langetermijnplannen kunnen maken, zegt voorzitter Gerard den Elt van de redactieraad van de krant. We merken dat niet ons management, maar de twee aandeelhouders het beleid bepalen. Wegener en PCM hebben verschillende humeuren en verschillende belangen. De redactie had graag het magazine behouden, maar Wegener weigerde daar nog voor te betalen. Wij hebben geen voorkeur, maar zouden graag één aandeelhouder hebben.
Diemen, 9 aug. - Het aantal personeelsadvertenties is in het eerste halfjaar met 37 procent toegenomen in vergelijking met dezelfde periode vorig jaar. Vooral internet is populair, zo blijkt uit gisteren gepubliceerde gegevens van Nielsen Media Research.
In de eerste zes maanden telde het onderzoeksbureau bijna 650.000 advertenties. De stijging is een gevolg van de aantrekkende economie. In het eerste kwartaal bedroeg de stijging 30 procent en in het tweede kwartaal was die opgelopen tot 40 procent.
De dagbladen weten niet goed te profiteren van de stijging. Het marktaandeel van de kranten daalde van 15 procent vorig jaar naar 13 procent in de eerste helft van dit jaar. Wegener rapporteerde gisteren een stijging van het aantal personeelsadvertenties met 30 procent, maar een daling van de totale advertentie-inkomsten met 5 procent. Nielsen Media Research concludeert dat de dagbladen en internet fel met elkaar concurreren. (ANP)
Foto-onderschrift: Oplage fusiekrant AD daalt
Trefwoord: Uitgevers; Kranten
Organisatie: Wegener; Algemeen Dagblad
De nieuwe fusiekrant AD zal dit jaar verlies maken, zo werd gisteren bekend bij de halfjaarcijfers van uitgever Wegener. We hebben weer instroom.
Rotterdam, 9 aug. - De cijfers lijken dramatisch. In een halfjaar is de oplage van de nieuwe krant AD gedaald van 546.000 tot 464.000 verkochte kranten. Bovendien maakte een van de twee eigenaren, uitgever Wegener, gisteren bekend dat de krant dit jaar nog steeds verlies zal maken. De eerder aangekondigde bezuinigingsoperatie, met het stopzetten van het zaterdagmagazine en het ontslag van 75 journalisten, is niet genoeg om dit jaar al winst te maken.
Met name de advertentie-inkomsten vallen fors tegen, zei bestuursvoorzitter Jan Houwert van Wegener gisteren in een toelichting op de halfjaarcijfers van zijn bedrijf. Wegener moest zelf ook een verlies bekendmaken, vooral doordat het ombouwen van zeven regionale kranten (zoals het Eindhovens Dagblad) tot tabloids met een centrale kernredactie eenmalig 32 miljoen euro gaat kosten.
De problemen bij het AD zijn nog grotendeels terug te voeren op de fusie van vorig jaar. Op 1 september is het een jaar geleden dat het oude Algemeen Dagblad fuseerde met onder andere het Rotterdams Dagblad, de Haagsche Courant en het Utrechts Nieuwsblad. Van de nieuwe krant is 37 procent van Wegener en 63 procent van PCM Uitgevers, ook eigenaar van NRC Handelsblad.
Bij die fusie ging in het begin veel mis, onder meer bij het plaatsen van advertenties. Bovendien mist de uitgever nu bijvoorbeeld de extra inkomsten van adverteerders die vroeger zowel in het Rotterdams Dagblad als in het Algemeen Dagblad adverteerden.
Ook haakten veel lezers af die hun eigen regionale krant gewend waren en die niet meer herkenden in de twintig regionale edities van het nieuwe AD. De nieuwe krant is inhoudelijk veel beter dan die oude kranten, zegt media-adviseur Leon de Wolff, die betrokken was bij het concept van het AD. De krant combineert toegankelijkheid met diepgang. Maar het was beter geweest om deze nieuwe krant de oude namen te laten houden. Ook zijn ze te snel begonnen aan deze ingewikkelde operatie. Daardoor heeft de krant nu onterecht een imagoprobleem.
De aanloopproblemen zijn overwonnen, zegt een woordvoerder van het AD. Volgens ons onderzoek accepteren de lezers inmiddels de nieuwe naam. Belangrijk is dat we bijvoorbeeld in Den Haag nu nog steeds abonnees kwijtraken, maar er ook nieuwe lezers bij krijgen, terwijl er bij de Haagsche Courant alleen abonnees afhaakten. Topman Houwert van Wegener vindt het te vroeg om conclusies te trekken. Als tweede krant van Nederland moet het AD op termijn een gezonde winstmarge van 10 procent kunnen halen, zei hij gisteren.
De oplagedaling van 82.000 exemplaren in een half jaar is deels terug te voeren op een nieuwe methodiek bij het instituut dat de oplages van kranten bijhoudt voor adverteerders en uitgevers. Een deel van de losse verkoop is verschoven van de categorie verkochte kranten naar verspreide kranten. De vergelijkbare daling bij de grootste krant van Nederland, De Telegraaf, was ook fors: 72.000.
De redactie van het AD wil graag langetermijnplannen kunnen maken, zegt voorzitter Gerard den Elt van de redactieraad van de krant. We merken dat niet ons management, maar de twee aandeelhouders het beleid bepalen. Wegener en PCM hebben verschillende humeuren en verschillende belangen. De redactie had graag het magazine behouden, maar Wegener weigerde daar nog voor te betalen. Wij hebben geen voorkeur, maar zouden graag één aandeelhouder hebben.
Diemen, 9 aug. - Het aantal personeelsadvertenties is in het eerste halfjaar met 37 procent toegenomen in vergelijking met dezelfde periode vorig jaar. Vooral internet is populair, zo blijkt uit gisteren gepubliceerde gegevens van Nielsen Media Research.
In de eerste zes maanden telde het onderzoeksbureau bijna 650.000 advertenties. De stijging is een gevolg van de aantrekkende economie. In het eerste kwartaal bedroeg de stijging 30 procent en in het tweede kwartaal was die opgelopen tot 40 procent.
De dagbladen weten niet goed te profiteren van de stijging. Het marktaandeel van de kranten daalde van 15 procent vorig jaar naar 13 procent in de eerste helft van dit jaar. Wegener rapporteerde gisteren een stijging van het aantal personeelsadvertenties met 30 procent, maar een daling van de totale advertentie-inkomsten met 5 procent. Nielsen Media Research concludeert dat de dagbladen en internet fel met elkaar concurreren. (ANP)
Foto-onderschrift: Oplage fusiekrant AD daalt
Trefwoord: Uitgevers; Kranten
Organisatie: Wegener; Algemeen Dagblad
Tuesday, August 08, 2006
KB gaat 8mln krantenpagina's scannen (NRC)
Gered van het krantenkerkhof
Bart Funnekotter
Koninklijke Bibliotheek gaat acht miljoen krantenpaginas scannen
De Koninklijke Bibliotheek gaat vier eeuwen kranten digitaliseren en gratis via internet openbaar maken. De grote krantenconcerns weten nog niet of ze hieraan willen meewerken.
Het Kaaspakhuis, zo noemen de medewerkers van de Koninklijke Bibliotheek (KB) in Den Haag het gedeelte van het ondergrondse magazijn waar de kranten liggen opgeslagen die van ouderdom uit elkaar vallen. In grote zuurvrije dozen liggen ze opgestapeld op honderden meters stellingkasten, als kazen die liggen te rijpen. Het Krantenkerkhof zou ook een goede naam zijn voor dit deel van de opslag. De Locomotief, De Volkseenheid, De Java-Bode, De Tribune, De Nieuwe Courant - het zijn allemaal titels die reeds lang het leven hebben gelaten.
Wie deze oude kranten wil raadplegen moet nu nog uren doorbrengen met het doorbladeren van muffige mappen, maar daar komt verandering in. De bibliotheek krijgt van het door het kabinet opgezette Innovatieplatform 12,5 miljoen euro om een fors deel van haar collectie in te scannen en via het internet openbaar te maken, zodat onderzoekers ze eenvoudig kunnen doorzoeken. Het gaat om een selectie van de kranten die tussen 1618 en 1995 zijn verschenen. Vanaf 2008 moeten de eerste titels online beschikbaar komen. Over vijf jaar moet de klus klaar zijn.
Hans Jansen, directeur Research & Development van de KB, leidt het project. Rond 1 oktober beginnen de werkzaamheden . Helaas kunnen we niet al onze kranten scannen. Daarvoor is er te weinig geld. We hebben zeven kilometer kranten staan, waarvan ongeveer 15 procent kan worden gedigitaliseerd. Dan hebben we het over acht miljoen paginas, zon dertig miljard woorden.
Op de site van de KB zijn nu al 350.000 paginas van kranten uit de periode 1910-1945 te doorzoeken, maar het nieuwe project vraagt om een andere aanpak dan die in het verleden, zegt Jansen. We moeten nu een beredeneerde selectie gaan maken: welke kranten we wél en welke kranten we niét aan de vergetelheid gaan ontrukken.
In de afgelopen vier eeuwen zijn in Nederland ongeveer zevenduizend krantentitels verschenen. Zon 270 daarvan waren landelijke dagbladen. Die wil Jansen in ieder geval allemaal digitaliseren. Uit de overige titels, regionaal en koloniaal, wordt een keuze gemaakt. Daarbij zullen we het advies inwinnen van de wetenschappers die veel van dit soort bronnen gebruik maken. Welke kranten zouden zij het liefst willen doorzoeken?
De KB blijft de kranten die zijn ingescand ook fysiek bewaren, zegt Jansen. Maar feit is dat met het verstrijken van de tijd steeds meer papier tot stof zal vergaan. Daarom is dit zon belangrijke operatie.
De grootste uitdaging van het project is niet het verzamelen en scannen van al die titels, ook al is dat een monnikenwerk. Jansen: Het is belangrijk dat de gedigitaliseerde tekst goed doorzoekbaar is. Als je een zoekterm invult, moet die relevante resultaten opleveren. Dat betekent dat aan sommige delen van de krant, zoals artikelen op de voorpagina en koppen, meer waarde moet worden toegekend dan aan andere delen. Maar wat doe je met de oude kranten waarin helemaal geen koppen boven de stukken staan?
Het krantenscanproject van de KB is het grootste ter wereld, dus zal in Nederland gedeeltelijk het wiel moeten worden uitgevonden. We kunnen natuurlijk de software gebruiken die Google gebruikt bij het inscannen van de boeken voor Google Library, maar een krant is toch wat anders dan een boek. Aan de universiteiten van Tilburg en Nijmegen wordt nu gewerkt aan de ontwikkeling van text mining software die wij misschien gaan gebruiken.
Grote Nederlandse krantenconcerns als De Telegraaf en PCM, eigenaar van onder andere NRC Handelsbladen de Volkskrant , hebben het voornemen van de KB niet met onverdeeld enthousiasme begroet. De Telegraaf heeft haar oude jaargangen zelf al ingescand en wil daar geld mee verdienen. Ton Boerma, directeur van Uitgeversmaatschappij De Telegraaf vindt het natuurlijk een geweldig idee van de KB. Maar laat ze maar even met de oude, niet meer bestaande titels beginnen. Dan kunnen we rustig om de tafel gaan zitten om te praten over wie wat gaat doen met kranten die nog verschijnen.
Ook PCM beraadt zich nog op een standpunt, zegt een woordvoerder. In het verleden hebben we altijd met de KB meegewerkt, maar nu het gaat om al onze oude jaargangen, moeten we nog eens goed nadenken of we die niet zelf commercieel willen exploiteren.
Info: Bekijk de reeds gescande kranten op kranten.kb.nl
Foto-onderschrift: Voordat deze krant tot stof vergaat, komt hij onder de scanner. En dan op internet. Hans Jansen in Het Kaaspakhuis
Trefwoord: Kranten; Bibliotheken en archieven
Geografie: Nederland
Organisatie: Koninklijke Bibliotheek; PCM Uitgevers; De Telegraaf
Bart Funnekotter
Koninklijke Bibliotheek gaat acht miljoen krantenpaginas scannen
De Koninklijke Bibliotheek gaat vier eeuwen kranten digitaliseren en gratis via internet openbaar maken. De grote krantenconcerns weten nog niet of ze hieraan willen meewerken.
Het Kaaspakhuis, zo noemen de medewerkers van de Koninklijke Bibliotheek (KB) in Den Haag het gedeelte van het ondergrondse magazijn waar de kranten liggen opgeslagen die van ouderdom uit elkaar vallen. In grote zuurvrije dozen liggen ze opgestapeld op honderden meters stellingkasten, als kazen die liggen te rijpen. Het Krantenkerkhof zou ook een goede naam zijn voor dit deel van de opslag. De Locomotief, De Volkseenheid, De Java-Bode, De Tribune, De Nieuwe Courant - het zijn allemaal titels die reeds lang het leven hebben gelaten.
Wie deze oude kranten wil raadplegen moet nu nog uren doorbrengen met het doorbladeren van muffige mappen, maar daar komt verandering in. De bibliotheek krijgt van het door het kabinet opgezette Innovatieplatform 12,5 miljoen euro om een fors deel van haar collectie in te scannen en via het internet openbaar te maken, zodat onderzoekers ze eenvoudig kunnen doorzoeken. Het gaat om een selectie van de kranten die tussen 1618 en 1995 zijn verschenen. Vanaf 2008 moeten de eerste titels online beschikbaar komen. Over vijf jaar moet de klus klaar zijn.
Hans Jansen, directeur Research & Development van de KB, leidt het project. Rond 1 oktober beginnen de werkzaamheden . Helaas kunnen we niet al onze kranten scannen. Daarvoor is er te weinig geld. We hebben zeven kilometer kranten staan, waarvan ongeveer 15 procent kan worden gedigitaliseerd. Dan hebben we het over acht miljoen paginas, zon dertig miljard woorden.
Op de site van de KB zijn nu al 350.000 paginas van kranten uit de periode 1910-1945 te doorzoeken, maar het nieuwe project vraagt om een andere aanpak dan die in het verleden, zegt Jansen. We moeten nu een beredeneerde selectie gaan maken: welke kranten we wél en welke kranten we niét aan de vergetelheid gaan ontrukken.
In de afgelopen vier eeuwen zijn in Nederland ongeveer zevenduizend krantentitels verschenen. Zon 270 daarvan waren landelijke dagbladen. Die wil Jansen in ieder geval allemaal digitaliseren. Uit de overige titels, regionaal en koloniaal, wordt een keuze gemaakt. Daarbij zullen we het advies inwinnen van de wetenschappers die veel van dit soort bronnen gebruik maken. Welke kranten zouden zij het liefst willen doorzoeken?
De KB blijft de kranten die zijn ingescand ook fysiek bewaren, zegt Jansen. Maar feit is dat met het verstrijken van de tijd steeds meer papier tot stof zal vergaan. Daarom is dit zon belangrijke operatie.
De grootste uitdaging van het project is niet het verzamelen en scannen van al die titels, ook al is dat een monnikenwerk. Jansen: Het is belangrijk dat de gedigitaliseerde tekst goed doorzoekbaar is. Als je een zoekterm invult, moet die relevante resultaten opleveren. Dat betekent dat aan sommige delen van de krant, zoals artikelen op de voorpagina en koppen, meer waarde moet worden toegekend dan aan andere delen. Maar wat doe je met de oude kranten waarin helemaal geen koppen boven de stukken staan?
Het krantenscanproject van de KB is het grootste ter wereld, dus zal in Nederland gedeeltelijk het wiel moeten worden uitgevonden. We kunnen natuurlijk de software gebruiken die Google gebruikt bij het inscannen van de boeken voor Google Library, maar een krant is toch wat anders dan een boek. Aan de universiteiten van Tilburg en Nijmegen wordt nu gewerkt aan de ontwikkeling van text mining software die wij misschien gaan gebruiken.
Grote Nederlandse krantenconcerns als De Telegraaf en PCM, eigenaar van onder andere NRC Handelsbladen de Volkskrant , hebben het voornemen van de KB niet met onverdeeld enthousiasme begroet. De Telegraaf heeft haar oude jaargangen zelf al ingescand en wil daar geld mee verdienen. Ton Boerma, directeur van Uitgeversmaatschappij De Telegraaf vindt het natuurlijk een geweldig idee van de KB. Maar laat ze maar even met de oude, niet meer bestaande titels beginnen. Dan kunnen we rustig om de tafel gaan zitten om te praten over wie wat gaat doen met kranten die nog verschijnen.
Ook PCM beraadt zich nog op een standpunt, zegt een woordvoerder. In het verleden hebben we altijd met de KB meegewerkt, maar nu het gaat om al onze oude jaargangen, moeten we nog eens goed nadenken of we die niet zelf commercieel willen exploiteren.
Info: Bekijk de reeds gescande kranten op kranten.kb.nl
Foto-onderschrift: Voordat deze krant tot stof vergaat, komt hij onder de scanner. En dan op internet. Hans Jansen in Het Kaaspakhuis
Trefwoord: Kranten; Bibliotheken en archieven
Geografie: Nederland
Organisatie: Koninklijke Bibliotheek; PCM Uitgevers; De Telegraaf
Wegener in problemen: kranten verkopen matig
dinsdag 8 augustus 2006 14:19
Uitgever Wegener krijgt er op de beurs flink van langs. De kranten van Wegener presteren matig, het gaat slecht met de advertentieverkopen en het bedrijf trekt 32 miljoen euro uit voor de geplande reorganisatie bij de regionale kranten.
Beleggers doen hun aandelen Wegener massaal van de hand, de koers stond iets na het middaguur 16,5 procent lager. Wegener boekte over het afgelopen half jaar een verlies van 4,6 miljoen euro (bekijk de cijfers).
Wegener verkoopt steeds minder krantenJan Houwert, de bestuursvoorzitter van de uitgeverij, zei bij de presentatie van de halfjaarcijfers van zijn bedrijf dat hij zelf ook niet enthousiast is en liever andere resultaten had willen publiceren.
Oplage
De betaalde oplage van de regionale kranten van Wegener, onder meer het Brabants Dagblad, De Gelderlander en de Stentor, daalde met 3,5 procent.
Ook de oplage van het vernieuwde Algemeen Dagblad, dat ook deels eigendom is van uitgever PCM, is gedaald. De advertentieomzet daalde met 18,5 procent.
Fusie
Dit jaar zal het nieuwe AD, dat een fusie is van het Algemeen Dagblad en een aantal regionale dagbladen, verlies blijven draaien. 'Het bouwwerk vergt duidelijk meer tijd dan verwacht,' aldus de uitgever (lees ook Weer ontslagen bij Algemeen Dagblad).
Om de resultaten bij de zeven regionale kranten te verbeteren wordt er gereorganiseerd. Alle zeven gaan over op het kleinere tabloidformaat en 15 procent van de banen verdwijnt door veel taken van de kranten te versimpelen. In totaal moet de operatie jaarlijks 25 miljoen euro besparen (lees ook Reorganisatie Wegener: Honderden banen weg).
Bron: Elsevier
Publicatiedatum: 8 augustus 2006
Uitgever Wegener krijgt er op de beurs flink van langs. De kranten van Wegener presteren matig, het gaat slecht met de advertentieverkopen en het bedrijf trekt 32 miljoen euro uit voor de geplande reorganisatie bij de regionale kranten.
Beleggers doen hun aandelen Wegener massaal van de hand, de koers stond iets na het middaguur 16,5 procent lager. Wegener boekte over het afgelopen half jaar een verlies van 4,6 miljoen euro (bekijk de cijfers).
Wegener verkoopt steeds minder krantenJan Houwert, de bestuursvoorzitter van de uitgeverij, zei bij de presentatie van de halfjaarcijfers van zijn bedrijf dat hij zelf ook niet enthousiast is en liever andere resultaten had willen publiceren.
Oplage
De betaalde oplage van de regionale kranten van Wegener, onder meer het Brabants Dagblad, De Gelderlander en de Stentor, daalde met 3,5 procent.
Ook de oplage van het vernieuwde Algemeen Dagblad, dat ook deels eigendom is van uitgever PCM, is gedaald. De advertentieomzet daalde met 18,5 procent.
Fusie
Dit jaar zal het nieuwe AD, dat een fusie is van het Algemeen Dagblad en een aantal regionale dagbladen, verlies blijven draaien. 'Het bouwwerk vergt duidelijk meer tijd dan verwacht,' aldus de uitgever (lees ook Weer ontslagen bij Algemeen Dagblad).
Om de resultaten bij de zeven regionale kranten te verbeteren wordt er gereorganiseerd. Alle zeven gaan over op het kleinere tabloidformaat en 15 procent van de banen verdwijnt door veel taken van de kranten te versimpelen. In totaal moet de operatie jaarlijks 25 miljoen euro besparen (lees ook Reorganisatie Wegener: Honderden banen weg).
Bron: Elsevier
Publicatiedatum: 8 augustus 2006
MySpace Hyves Social Networking
Google betaalt Rupert Murdoch 900 miljoen
Corporate | 08-08-2006 08:41 | philip bueters
Google en Myspace hebben een deal, die over 3 jaar 900 miljoen dollar omzet garandeert voor het sociale netwerk. Eigenaar Rupert Murdoch is uit de kosten.
Myspace verwelkomt deze week de 100 miljoenste gebruiker die zijn profiel en een pagina met ditjes en datjes online zet om in contact te komen met andere gebruikers. In Nederland scoort Hyves met een soortgelijke dienst, die tot nu toe vooral populair is bij jongeren. Mediagigant Newscorp , eigendom van Rupert Murdoch , betaalde vorig jaar 580 miljoen dollar voor Myspace. Op dat moment was nog niet duidelijk hoe er aan social networking viel te verdienen.
Maar wie massaal verkeer trekt, kan adverteerders makkelijk behagen. Google stelt zijn zoekmachines en advertentienetwerk ter beschikking aan Myspace en andere Fox-sites. Tegen 2010 levert dat een gegarandeerd aandeel in de Google-advertentieomzet op van maar liefst 900 miljoen.
Murdoch heeft dus al een fikse premie op de investering, die iedereen vorig jaar nog belachelijk duur vond.
De Myspace-Google deal is olie op het vuur van de web 2.0-hype, waarin social networking een van de vaandeldragers was. Vooral in de VS kan een web startup fluiten naar geld, als er niet een element van social networking, user generated content of sharing in het bedrijfsplan voorkomt.
In navolging van NewsCorp wil Viacom nu Bebo hebben, met 25 miljoen gebruikers ook geen kleintje. Een bod van 550 miljoen dollar zou al zijn afgeslagen .
Corporate | 08-08-2006 08:41 | philip bueters
Google en Myspace hebben een deal, die over 3 jaar 900 miljoen dollar omzet garandeert voor het sociale netwerk. Eigenaar Rupert Murdoch is uit de kosten.
Myspace verwelkomt deze week de 100 miljoenste gebruiker die zijn profiel en een pagina met ditjes en datjes online zet om in contact te komen met andere gebruikers. In Nederland scoort Hyves met een soortgelijke dienst, die tot nu toe vooral populair is bij jongeren. Mediagigant Newscorp , eigendom van Rupert Murdoch , betaalde vorig jaar 580 miljoen dollar voor Myspace. Op dat moment was nog niet duidelijk hoe er aan social networking viel te verdienen.
Maar wie massaal verkeer trekt, kan adverteerders makkelijk behagen. Google stelt zijn zoekmachines en advertentienetwerk ter beschikking aan Myspace en andere Fox-sites. Tegen 2010 levert dat een gegarandeerd aandeel in de Google-advertentieomzet op van maar liefst 900 miljoen.
Murdoch heeft dus al een fikse premie op de investering, die iedereen vorig jaar nog belachelijk duur vond.
De Myspace-Google deal is olie op het vuur van de web 2.0-hype, waarin social networking een van de vaandeldragers was. Vooral in de VS kan een web startup fluiten naar geld, als er niet een element van social networking, user generated content of sharing in het bedrijfsplan voorkomt.
In navolging van NewsCorp wil Viacom nu Bebo hebben, met 25 miljoen gebruikers ook geen kleintje. Een bod van 550 miljoen dollar zou al zijn afgeslagen .
Wegener afgestraft op afwachtend Damrak
Economie | 08-08-2006 13:14 | ANP/Redactie
Op de effectenbeurs in Amsterdam werd het uitgeefconcern Wegener dinsdagochtend ongenadig afgestraft, na de publicatie van een tegenvallend halfjaarbericht.
Het bedrijf verraste de markt met een verlies over de afgelopen periode, terwijl gerekend werd op een winst.
De slechte resultaten zijn vooral het gevolg van de teruglopende omzet bij de dagbladen. Het aandeel Wegener noteerde aan het einde van de ochtend ruim 13 procent lager.
De toonaangevende Europese beursgraadmeters vertoonden een rustig beeld. Veel beleggers hielden hun kruit droog in afwachting van het rentebesluit dat later op de dag wordt genomen door de Fed, het Amerikaanse stelsel van centrale banken. De meeste analisten verwachten dat de Fed de rente ongemoeid zal laten. Zij denken niet dat er nog meer verhogingen nodig zijn om de inflatie een halt toe te roepen.
Tegen het middaguur was de toonaangevende AEX-index op het Damrak 1,10 punt (0,2 procent) gestegen tot 452,19 punten. De index van middelgrote fondsen, de MidKap, ging 0,3 procent vooruit tot 567,61 punten. In Parijs ging de CAC-40 0,4 procent omhoog, terwijl de DAX-index in Frankfurt 0,7 procent won. De Londense FTSE-100 steeg 0,2 procent.
De handel kreeg wat steun van het krachtige herstel van de beurs in Tokio eerder op de ochtend en een lichte daling van de olieprijs. Maandag schoot de olieprijs omhoog nadat de Britse oliemaatschappij BP besloot een groot olieveld in Alaska te sluiten wegens een lekkage. De aandelenmarkten zijn al tijden in de greep van de dure olie en de hoge rentelasten omdat beleggers vrezen dat dit ten koste zal gaan van de bedrijfswinsten.
De grootste stijger in de AEX was het telecombedrijf KPN. Het aandeel werd 1,7 procent meer waard. Dinsdag voor de opening van de beurs kondigde KPN de overname aan van zijn branchegenoot CSS Telecom. Een overnamebedrag is niet bekendgemaakt. Ook de bank- en verzekeringsconcerns ING en Fortis deden het goed met plussen van rond de 0,6 procent. Donderdag maken deze bedrijven hun kwartaalcijfers bekend.
Het veel geplaagde fonds Getronics stond onderaan bij de hoofdfondsen. Het aandeel ging 4,5 procent omlaag na het zoveelste negatieve rapport van een zakenbank over het fonds. Credit Suisse heeft zijn koersdoel voor het aandeel van de automatiseerder fors naar beneden bijgesteld, na de tegenvallende resultaten vorige week.
Bierbrouwer Heineken werd 0,6 procent duurder op het nieuws dat een Spaanse dochter grond en gebouwen van een brouwerij in Sevilla verkoopt met een forse boekwinst.
Automatiseerder LogicaCMG (plus 0,8 procent) stond bovenaan bij de middelgrote fondsen. Pharming stond onderaan. Het biotechbedrijf verloor ruim 3 procent.
De euro noteerde in de valutahandel1,2820 dollar tegen 1,2865 dollar bij het slot van de Europese handel maandag.
Economie | 08-08-2006 13:14 | ANP/Redactie
Op de effectenbeurs in Amsterdam werd het uitgeefconcern Wegener dinsdagochtend ongenadig afgestraft, na de publicatie van een tegenvallend halfjaarbericht.
Het bedrijf verraste de markt met een verlies over de afgelopen periode, terwijl gerekend werd op een winst.
De slechte resultaten zijn vooral het gevolg van de teruglopende omzet bij de dagbladen. Het aandeel Wegener noteerde aan het einde van de ochtend ruim 13 procent lager.
De toonaangevende Europese beursgraadmeters vertoonden een rustig beeld. Veel beleggers hielden hun kruit droog in afwachting van het rentebesluit dat later op de dag wordt genomen door de Fed, het Amerikaanse stelsel van centrale banken. De meeste analisten verwachten dat de Fed de rente ongemoeid zal laten. Zij denken niet dat er nog meer verhogingen nodig zijn om de inflatie een halt toe te roepen.
Tegen het middaguur was de toonaangevende AEX-index op het Damrak 1,10 punt (0,2 procent) gestegen tot 452,19 punten. De index van middelgrote fondsen, de MidKap, ging 0,3 procent vooruit tot 567,61 punten. In Parijs ging de CAC-40 0,4 procent omhoog, terwijl de DAX-index in Frankfurt 0,7 procent won. De Londense FTSE-100 steeg 0,2 procent.
De handel kreeg wat steun van het krachtige herstel van de beurs in Tokio eerder op de ochtend en een lichte daling van de olieprijs. Maandag schoot de olieprijs omhoog nadat de Britse oliemaatschappij BP besloot een groot olieveld in Alaska te sluiten wegens een lekkage. De aandelenmarkten zijn al tijden in de greep van de dure olie en de hoge rentelasten omdat beleggers vrezen dat dit ten koste zal gaan van de bedrijfswinsten.
De grootste stijger in de AEX was het telecombedrijf KPN. Het aandeel werd 1,7 procent meer waard. Dinsdag voor de opening van de beurs kondigde KPN de overname aan van zijn branchegenoot CSS Telecom. Een overnamebedrag is niet bekendgemaakt. Ook de bank- en verzekeringsconcerns ING en Fortis deden het goed met plussen van rond de 0,6 procent. Donderdag maken deze bedrijven hun kwartaalcijfers bekend.
Het veel geplaagde fonds Getronics stond onderaan bij de hoofdfondsen. Het aandeel ging 4,5 procent omlaag na het zoveelste negatieve rapport van een zakenbank over het fonds. Credit Suisse heeft zijn koersdoel voor het aandeel van de automatiseerder fors naar beneden bijgesteld, na de tegenvallende resultaten vorige week.
Bierbrouwer Heineken werd 0,6 procent duurder op het nieuws dat een Spaanse dochter grond en gebouwen van een brouwerij in Sevilla verkoopt met een forse boekwinst.
Automatiseerder LogicaCMG (plus 0,8 procent) stond bovenaan bij de middelgrote fondsen. Pharming stond onderaan. Het biotechbedrijf verloor ruim 3 procent.
De euro noteerde in de valutahandel1,2820 dollar tegen 1,2865 dollar bij het slot van de Europese handel maandag.
AD drama voor Wegener en PCM
bron: http://www.fembusiness.nl/fembusiness/content/nieuws/36165/article.html 08-08-2006 11:03
Een klein jaar na de lancering van fusiekrant AD blijft de oplage teruglopen. Ook adverteerders laten de krant massaal in de steek.
De advertentie-inkomsten van de joint venture tussen PCM en Wegener liepen in de eerste helft van 2006 terug met een schokkende 18,4 procent, zo blijkt vandaag bij de halfjaarresultaten van Wegener. De oplage is in die periode met ruim 9 procent gedaald. En beter zal het wat betreft advertenties niet worden, denkt de uitgever. De verwachting dat AD Nieuwsmedia dit jaar operationeel winst zal maken, is dan ook maar weer losgelaten door Wegener-topman Jan Houwert
Bijna alle Nederlandse kranten hebben te maken met dalende oplages, maar het AD verliest marktaandeel, zo geeft Houwert toe in een analistenbijeenkomst. “Er zijn meerdere redenen voor dat verlies, één daarvan zijn de reorganisaties van het afgelopen jaar. Dat zorgt voor een intern gerichte blik.” De oplossing voor de dramatische resultaten? Onder meer nieuwe kostenbesparende maatregelen.
In de analistenbijeekomst kan Houwert niet veel meer doen dan zijn teleurstelling uitspreken en volhouden dat het concept van het AD tóch sterk is. Waar dat uit blijkt wordt niet duidelijk. De vraag is hoe AD Nieuwsmedia volgend jaar dan wel winstgevend gaat worden. Het excuus dat een ingrijpende operatie als deze altijd voor verlies van abonnees zorgt, gaat tien maanden na de lancering niet meer op. Bovendien zitten Wegener en PCM geen van beide te wachten op een niet te stelpen bleeder.
Reacties
Ed | 08-08-2006
Voorheen was ik abonnee van De Haagsche Courant, een goede kwaliteitskrant. Het AD haalt dit niveau bij lange na niet.Ik heb dan ook spijt dat ik een 2-jarig abonnement heb afgesloten en zal zodra mogelijk mijn abonnement dan ook beëindigen.
Michel | 08-08-2006
Ik ben 20 jaar abonnee geweest van het AD. Sinds de redactionele omstellingen vorig jaar en daarna de omstelling naar tabloid, was ik de krant hartstikke beu. De berichtgeving beviel me niet meer, qua sport miste ik het eea en dan ook nog tabloid, nee. Ik heb hem in het afgelopen jaar niet eens meer los gekocht.
Wegener boekt verlies
8 augustus 2006
APELDOORN - Uitgeefconcern Wegener heeft dinsdag teleurstellende halfjaarcijfers gepresenteerd. Onder de streep kwam een verlies van 4,6 miljoen euro te staan. Vooral de voorziening van 32 miljoen euro die moest worden getroffen voor de drastische reorganisatie bij de regionale kranten telde zwaar. Ook de "zeer tegenvallende advertentie-inkomsten" bij fusiekrant AD Nieuwsmedia drukten de resultaten.
Exclusief allerlei bijzondere incidentele lasten kwam er een positief resultaat uit de bus van 8,6 miljoen euro tegen 7 miljoen euro in de eerste helft van 2005. Analisten hadden gerekend op een winstgroei tot circa 13 miljoen euro.
Het bedrijfsresultaat kwam met 21,9 miljoen euro 15 procent onder de verwachtingen van analisten uit. De omzet daalde licht tot 383,9 miljoen euro. Na opening van de beurs raakte Wegener meer dan 12 procent van zijn waarde kwijt. Bestuursvoorzitter Jan Houwert zei deze reactie te begrijpen. "Ik ben zelf ook niet enthousiast en had graag een ander halfjaarbericht gepresenteerd."
Reacties
"Duidelijk zwakker dan verwacht." "Zeer teleurstellend." "Zwak over de gehele linie", waren de meest voorkomende reacties van analisten. De tegenvallende cijfers golden voor bijna alle terreinen waar Wegener actief is. De betaalde oplage van de regionale kranten van Wegener liep terug met 3,5 procent op jaarbasis. Het advertentievolume daalde met 5 procent.
Houwert: "We zijn nadrukkelijk bezig te zorgen dat de cijfers verbeteren. De reorganisatie moet ook helpen om adverteerders te trekken." De zeven regionale kranten gaan naar tabloidformaat en allerlei processen, ook redactionele, worden efficiënter gemaakt en gestandaardiseerd. Hierbij krimpt het personeelsbestand met 15 procent. Met de vakbonden is een sociaal plan overeengekomen. Deze omvorming van de kranten moet vanaf 2007 de kosten met 25 miljoen euro op jaarbasis terugbrengen.
AD Nieuwsmedia
De resultaten van de eind vorig jaar met PCM gevormde fusiekrant AD Nieuwsmedia werden door analisten zeer teleurstellend genoemd. De daling van de betaalde oplage zette door en de advertentieomzet liep met maar liefst 18,5 procent terug. Houwert: "Dat komt mede door de eminente oplageverschillen met vorig jaar en de moeizame trend in de advertentiemarkt."
De gemeenschappelijke onderneming, waarin Wegener een belang van 37 procent heeft, zal dit jaar in de verliezen blijven. Eerder was een kleine winst voorspeld. "Het bouwwerk vergt duidelijk meer tijd dan verwacht", aldus Wegener. Er zijn enkele kostenbesparingen doorgevoerd, zoals het stopzetten van AD Magazine. Ingrijpende nieuwe maatregelen voorziet Houwert vooralsnog niet. "Het is een volstrekt nieuw product. We moeten het de tijd geven."
Op het gebied van direct marketing, een andere activiteit van Wegener, was er evenmin reden tot vreugde. De divisie met werkmaatschappijen in onder meer Nederland, Engeland, Frankrijk en Scandinavië bleef rode cijfers schrijven. Ditmaal kwam er een negatief resultaat van 2,2 miljoen euro in de boeken. Houwert zei dat een ingrijpende kostenoperatie nodig is en sloot verkoop van delen of de gehele poot niet uit. "Dat zou er bij kunnen horen", zei hij desgevraagd.
Het aandeel Wegener noteerde aan het einde van de ochtend op de effectenbeurs ruim 13 procent lager.
APELDOORN - Uitgeefconcern Wegener heeft dinsdag teleurstellende halfjaarcijfers gepresenteerd. Onder de streep kwam een verlies van 4,6 miljoen euro te staan. Vooral de voorziening van 32 miljoen euro die moest worden getroffen voor de drastische reorganisatie bij de regionale kranten telde zwaar. Ook de "zeer tegenvallende advertentie-inkomsten" bij fusiekrant AD Nieuwsmedia drukten de resultaten.
Exclusief allerlei bijzondere incidentele lasten kwam er een positief resultaat uit de bus van 8,6 miljoen euro tegen 7 miljoen euro in de eerste helft van 2005. Analisten hadden gerekend op een winstgroei tot circa 13 miljoen euro.
Het bedrijfsresultaat kwam met 21,9 miljoen euro 15 procent onder de verwachtingen van analisten uit. De omzet daalde licht tot 383,9 miljoen euro. Na opening van de beurs raakte Wegener meer dan 12 procent van zijn waarde kwijt. Bestuursvoorzitter Jan Houwert zei deze reactie te begrijpen. "Ik ben zelf ook niet enthousiast en had graag een ander halfjaarbericht gepresenteerd."
Reacties
"Duidelijk zwakker dan verwacht." "Zeer teleurstellend." "Zwak over de gehele linie", waren de meest voorkomende reacties van analisten. De tegenvallende cijfers golden voor bijna alle terreinen waar Wegener actief is. De betaalde oplage van de regionale kranten van Wegener liep terug met 3,5 procent op jaarbasis. Het advertentievolume daalde met 5 procent.
Houwert: "We zijn nadrukkelijk bezig te zorgen dat de cijfers verbeteren. De reorganisatie moet ook helpen om adverteerders te trekken." De zeven regionale kranten gaan naar tabloidformaat en allerlei processen, ook redactionele, worden efficiënter gemaakt en gestandaardiseerd. Hierbij krimpt het personeelsbestand met 15 procent. Met de vakbonden is een sociaal plan overeengekomen. Deze omvorming van de kranten moet vanaf 2007 de kosten met 25 miljoen euro op jaarbasis terugbrengen.
AD Nieuwsmedia
De resultaten van de eind vorig jaar met PCM gevormde fusiekrant AD Nieuwsmedia werden door analisten zeer teleurstellend genoemd. De daling van de betaalde oplage zette door en de advertentieomzet liep met maar liefst 18,5 procent terug. Houwert: "Dat komt mede door de eminente oplageverschillen met vorig jaar en de moeizame trend in de advertentiemarkt."
De gemeenschappelijke onderneming, waarin Wegener een belang van 37 procent heeft, zal dit jaar in de verliezen blijven. Eerder was een kleine winst voorspeld. "Het bouwwerk vergt duidelijk meer tijd dan verwacht", aldus Wegener. Er zijn enkele kostenbesparingen doorgevoerd, zoals het stopzetten van AD Magazine. Ingrijpende nieuwe maatregelen voorziet Houwert vooralsnog niet. "Het is een volstrekt nieuw product. We moeten het de tijd geven."
Op het gebied van direct marketing, een andere activiteit van Wegener, was er evenmin reden tot vreugde. De divisie met werkmaatschappijen in onder meer Nederland, Engeland, Frankrijk en Scandinavië bleef rode cijfers schrijven. Ditmaal kwam er een negatief resultaat van 2,2 miljoen euro in de boeken. Houwert zei dat een ingrijpende kostenoperatie nodig is en sloot verkoop van delen of de gehele poot niet uit. "Dat zou er bij kunnen horen", zei hij desgevraagd.
Het aandeel Wegener noteerde aan het einde van de ochtend op de effectenbeurs ruim 13 procent lager.
Monday, August 07, 2006
406 Teletekst ma 07 aug
**********************ENTERTAINMENT ***
***MTV Networks gaat samenwerken Google
***************************************
` MTV gaat samenwerken met Google.Via
Google kun je binnenkort niet alleen
clips van de muziekzender zien maar ook
series als Jackass en Laguna beach.
De belangrijkste reden voor de
samenwerking is het succes van sites
als YouTube waar dagelijks 100 miljoen
korte filmpjes te zien zijn.Die zijn
gemaakt door professionals en amateurs.
Het bekijken van videoclips op internet
is in korte tijd erg populair geworden.
MTV verliest hierdoor kijkers en loopt
ook veel geld mis.De muziekzender is
daarom op zoek naar nieuwe markten.De
samenwerking is voorlopig nog een
experiment.
**********************ENTERTAINMENT ***
***MTV Networks gaat samenwerken Google
***************************************
` MTV gaat samenwerken met Google.Via
Google kun je binnenkort niet alleen
clips van de muziekzender zien maar ook
series als Jackass en Laguna beach.
De belangrijkste reden voor de
samenwerking is het succes van sites
als YouTube waar dagelijks 100 miljoen
korte filmpjes te zien zijn.Die zijn
gemaakt door professionals en amateurs.
Het bekijken van videoclips op internet
is in korte tijd erg populair geworden.
MTV verliest hierdoor kijkers en loopt
ook veel geld mis.De muziekzender is
daarom op zoek naar nieuwe markten.De
samenwerking is voorlopig nog een
experiment.
Saturday, August 05, 2006
DE KRANT MOET KIEZEN (nrc oosterbaan en wansink)
DE KRANT MOET KIEZEN
DOOR WARNA OOSTERBAAN EN HANS WANSINK
Hebben betaalde kranten nog wel bestaansrecht? Ja, want alleen daar is de kwaliteitsjournalistiek mogelijk die in een moderne samenleving noodzakelijk is. Maar dan moeten de kranten wel stoppen met de steeds verder voortschrijdende verbreding van hun redactionele formules. De toekomst is aan de compacte krant.
Het gaat niet goed met de kranten. Dat is geen nieuws en op zichzelf niet meer dan het decor van deze beschouwing. Het gaat ons om iets anders. Onder druk van rendementseisen en het primaat van de klantenbinding worden verkeerde conclusies getrokken. Er wordt niet in kwaliteit en de diepte van de berichtgeving geïnvesteerd, maar in de breedte en de aantrekkelijke vorm ervan. Van een bedrijf waar frank en vrij verslag wordt gedaan van het reilen en zeilen van de samenleving begint de journalistiek de trekken aan te nemen van een organisatie waar de kopij volgens de uitkomsten van het laatste marktonderzoek wordt geproduceerd. En dat in een tijd waarin de wereld ingewikkelder wordt en de behoefte aan nuchtere analyse en onafhankelijke informatie toeneemt.
Een voorbeeld. Frits van Exter, hoofdredacteur van Trouw, meldde dit voorjaar dat bij zijn krant 20 arbeidsplaatsen moeten verdwijnen. Een paar maanden later kwam hij met een nieuwe onheilstijding: Van Exter ziet zich gedwongen het eigenzinnige katern Letter & Geest op te doeken, een gezichtsbepalende bijlage die niet gemaakt wordt om de lezer te behagen, maar om het debat over controversiële themas op het scherpst van de snede te voeren. Dat is altijd aardig gelukt. Letter & Geest lanceerde kort na 11 september 2001 Ayaan Hirsi Ali met haar beroemde pleidooi voor een verlichte islam: Laat ons niet in de steek. Gun ons een Voltaire. Een andere ontdekking was de Britse psychiater Theodore Dalrymple, de criticus van de cultuur van het gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel die de onderklasse gevangen houdt. Letter & Geest fungeerde als vrijplaats voor conservatieve intellectuelen die publiceerden over het gif van de islam en de onwil van slap links zich daartegen te wapenen.
Er was meer slecht nieuws. Ook dit jaar daalden de krantenoplagen. In 2005 werden er per dag weer 150.000 minder gedrukt dan in het jaar daarvoor en het totale aantal betaalde kranten bevindt zich nu voor het eerst sinds 1970 onder de 4 miljoen. Daar staat wel tegenover dat de gratis kranten nog steeds aan het groeien zijn - in 2005 was de gezamenlijke oplage van Metro en Spits ongeveer 800.000. In de Randstad moesten als gevolg van de fusie tussen het Algemeen Dagblad en zeven regionale kranten zon 150 banen van redacteuren van de diverse kranten verdwijnen - en daar zal het niet bij blijven. De Telegraaf riep zijn vaste buitenlandse correspondenten terug. De 17 kranten die gebruik maken van de diensten van de Gemeenschappelijke Pers Dienst zien die diensten onder invloed van bezuinigingen steeds meer verschralen. Bij het Dagblad van het Noorden moeten tien redacteuren weg. Bij al die tegenvallers op de dagbladenmarkt was er één lichtpuntje: de succesvolle lancering van nrc.next, een ochtendkrant op tabloid-formaat, die in vier maanden naar een oplage van 58.000 exemplaren groeide.
Nieuws is overal
Die fusies, teruglopende oplagen en ontslagen zijn bewijzen van het functieverlies van het betaalde dagblad. Nieuws is tegenwoordig overal, en de krant is zijn vooraanstaande positie in de nieuwsvoorziening kwijtgeraakt. Nieuws komt uit de autoradio, het is te zien op het televisiescherm in het benzinestation, op de homepage van de internetprovider, op teletekst. Het staat in de Metro en de Spits en het wordt vertoond op vele televisiejournaals. Wie wil weten wat de laatste stand van zaken in een Kamerdebat, bij een oliebrand of een aanslag is, kan meteen terecht bij een van de gespecialiseerde nieuwssites, zoals die van nu.nl, bbc of cnn. Die ontwikkelingen zijn een bedreiging gaan vormen voor wat we kortweg serieuze journalistiek noemen: onderzoek, verslaggeving en analyse van de belangrijke politieke, economische en sociale veranderingen in Nederland en de wereld, en de opinievorming daarover. Kranten zijn door hun fysieke vorm daarvoor bij uitstek geschikt. Hun bereik is geringer dan dat van de televisie, maar ze kunnen veel meer informatie bevatten. De complete tekst van een Journaaluitzending past op een halve krantenpagina.
Nieuws en duiding vormen als publieke kennis de grondstof waarop burgers, functionarissen en activisten hun oordelen en handelen baseren. Politiek nieuws herinnert ons eraan dat we bestuurd worden, het bevestigt het functioneren van de democratische orde. De kerntaak van de journalistiek is het controleren van de woorden en de daden van mensen met macht. Door het verzamelen, verifiëren en publiceren van onwelkome of soms pijnlijke informatie onderscheidt de journalistiek zich van andere vormen van communicatie, van voorlichting bijvoorbeeld.
In dat verifiëren zijn kranten van oudsher goed. Zij hebben de ruimte en ze beschikken over gespecialiseerde redacteuren. Serieuze kranten stellen kiezers in staat zich een oordeel te vormen over maatschappelijke vraagstukken en de politieke antwoorden daarop. Redacteuren van serieuze kranten zijn veredelaars: door aan het kale nieuws achtergrond, analyse en commentaar toe te voegen, bieden zij hun lezers context en duiding. Door het debat te stimuleren dragen kranten bij aan de betrokkenheid van de burgers bij de publieke zaak. Serieuze journalistiek vereist in de eerste plaats onafhankelijkheid, zowel ten opzichte van de staat als van maatschappelijke organisaties en bedrijven. Serieuze journalistiek is arbeidsintensief: een correspondentennet onderhouden, onderzoeksjournalistiek bedrijven en een staf van competente journalisten in stand houden is duur. Bij tegenwind wordt daarop vaak bezuinigd. Frank Kalshoven, economisch columnist van de Volkskrant, constateerde onlangs in een rapport dat Het Parool, het Algemeen Dagblad en Trouw hun economische verslaggeving tot minimale proporties hebben teruggebracht. Alleen bij de Volkskrant, NRC Handelsblad, De Telegraaf, Het Financieele Dagblad en Elsevier zijn nog economen in dienst. In de bouwfraude-zaak was er nog concurrentie tussen verschillende redacties, maar in de schandalen rond Ahold en Shell was alleen NRC Handelsblad in staat tot zelfstandig onderzoek. De smalle basis van de economische journalistiek is nog wankel ook, schrijft Kalshoven.
Nu het minder goed gaat met de exploitatie van de kranten staan de kernfuncties van de journalistiek op twee manieren onder druk. In de eerste plaats doordat de uitgevers kranten opheffen, fuseren of laten opgaan in een groter geheel. Dat leidt tot een minder pluriforme pers. In de tweede plaats doordat bij de overblijvende kranten de redactionele formules worden aangepast: meer beeld, meer lifestyle, meer speciale bijlagen voor doelgroepen.
Bij de fusie tussen het Algemeen Dagblad en zeven regionale kranten (Rijn en Gouwe, De Dordtenaar, Rotterdams Dagblad, Haagsche Courant, Utrechts Nieuwsblad en Amersfoortse Courant) versterkten deze twee tendensen elkaar. De nieuwe krant heeft steeds minder ruimte en journalistieke capaciteit voor het kritisch volgen van de macht. In plaats daarvan rukt de feel good verslaggeving op en wordt de bereidheid om de agenda van de voorlichters te volgen steeds groter. De kranten worden breder, maar een onomkeerbare vervlakking van de journalistiek kan daarvan het resultaat zijn. Dat kan er op zijn beurt toe leiden dat de journalistiek een onaantrekkelijk beroep wordt voor het talent dat nu aan universiteiten en hogescholen studeert.
Gouden tijdperk
De omstandigheden waarin dagbladen in binnen- en buitenland moeten werken zijn in korte tijd ingrijpend veranderd. Achteraf kunnen we het laatste kwart van de vorige eeuw het gouden tijdperk van de dagbladjournalistiek noemen. Door een bijzondere samenloop van omstandigheden was de krant tussen 1975 en 2000 koning. Voor het contrast met de huidige situatie een korte schets van dat tijdperk.
Vergeleken met voorgaande generaties waren de lezers van de jaren zeventig beter opgeleid, minder gebonden aan een levensbeschouwelijke zuil en meer betrokken bij de publieke zaak. Ze hadden steeds minder behoefte aan bevestiging van hun overtuiging door een krant die gebonden was aan een partij, een religie of een vakbond. Ze hadden steeds meer behoefte aan betrouwbare informatie die hen in staat stelde zelf een oordeel te vormen. In die behoefte werd voorzien door een nieuwe generatie van hoogopgeleide onafhankelijke journalisten. De inhoud van de kranten werd steeds meer door de journalisten bepaald en steeds minder door de uitgevers. De advertenties stroomden binnen, naast de rubrieksadvertenties (autos, reizen, seks en relaties, huizen) vooral de personeelsadvertenties en de productadvertenties. De uitgevers werden slapend rijk en raakten gewend aan hoge winstmarges van rond de 15 procent. Daardoor werden kranten interessant voor ondernemers (Wegener) en later ook voor investeringsmaatschappijen (het Britse Apax, dat krantenbedrijf pcm overnam) die in commercieel opzicht veel ambitieuzer waren dan de uitgevers van de vorige generatie. De monopoliepositie van de kranten had ook consequenties voor politieke partijen en andere maatschappelijke organisaties. Door het wegvallen van hun eigen dagbladen en omroepverenigingen, konden ze hun kiezers en leden voortaan alleen nog via onafhankelijke kranten en omroepen bereiken.
Het gouden tijdperk van de dagbladjournalistiek was gegrondvest op de gelukkige combinatie van lezers die geïnteresseerd waren, adverteerders die op de kranten waren aangewezen en journalisten die zich ontworsteld hadden aan een verzuilde beroepsuitoefening en een nieuw professioneel elan hadden gevonden. Burgers, bedrijven, politieke partijen en maatschappelijke organisaties - ze konden niet om de kranten heen.
Rekensom
Dat is niet meer zo. Voor de adverteerders werd het een eenvoudige rekensom. De kans om zestig procent van de doelgroep met een reclame-uiting vijf keer te bereiken - een vuistregel uit de reclamewereld - was in de audiovisuele media groter dan in de betaalde dagbladen, en dus verdwenen de adverteerders naar de televisie. Zo treffen de consumenten en de adverteerders elkaar steeds vaker in de gratis kranten, op het internet en bij het televisiescherm. De burger en de overheid vinden elkaar in de gratis huis-aan-huisbladen, die een willige afnemer zijn van de producten van de communicatie-afdelingen van de gemeenten.
Op deze podia is veel minder sprake van kwaliteitsjournalistiek. Het totaalprogramma dat een kwaliteitskrant biedt wordt daar niet aangeboden. In plaats daarvan specialiseren de nieuwe media zich in informatie voor niches en doelgroepen.
Bij de burgers nam de belangstelling voor de publieke zaak af. De belangrijkste verklaring daarvoor is de toegenomen welvaart en de daaruit volgende individualisering. Hoe sterker de besteedbare inkomens stegen, des te minder zochten de burgers hun heil bij maatschappelijke organisaties. De oriëntatie op collectieve middelen, collectieve actie en collectieve organisaties werd ingeruild voor een oriëntatie op de markt, op individuele actie. Zoals de Amerikaanse mediasocioloog Daniel Hallin het in een interview met NRC Handelsblad zei: Als mensen zich afvragen: hoe krijgen onze kinderen een betere toekomst?, dan denken ze niet aan het soort veranderingen waar politieke partijen of overheden voor kunnen zorgen. Ze denken dan in de eerste plaats aan hun eigen inspanningen.
De belangstelling voor de politiek en dus ook voor het nieuws en de verslaggeving daarover is afgenomen. In plaats daarvan groeide de interesse voor onderwerpen die met de privésfeer te maken hebben: gezondheid, emoties, consumentenzaken en carrièreplanning. Maar ook voor het privéleven van politici, kunstenaars, sportmensen en andere publieke persoonlijkheden. Deze trends versterken elkaar. Voor deze onderwerpen verschenen al snel gespecialiseerde tijdschriften en ook in de bestaande media werd voor deze onderwerpen steeds meer plaats ingeruimd. Ook daardoor verminderde de belangstelling voor de publieke zaak.
Dat alles manifesteerde zich vooral bij de generatie die rond 1970 is geboren en die tot de lichte verbijstering van hun ouders minder lazen en ook minder belangstelling hadden voor de politiek. Het resultaat van dat alles was dat de oplagen van de betaalde kranten daalden (in de periode 2001-2005 met bijna 11% ). De relatie tussen stijgende welvaart en dalende krantenoplagen is overigens overal op de wereld te zien: uit de cijfers van het meest recente rapport van de World Association of Newspapers valt te leren dat kranten lezen in de rijkste landen praktisch overal terugloopt (vs, Duitsland, Denemarken) terwijl het in opkomende economieën (India, China, Polen) juist toeneemt (World Press Trends 2006).
Ontnuchterende ervaring
Voor de krantenredacties was het een ontnuchterende ervaring. Ze waren opgegroeid in de zekerheid dat er een vaste relatie bestond tussen de oplagen en het opleidingsniveau van de bevolking: hoe meer hbo- en universitaire diplomas, des te meer krantenabonnementen. Aan het einde van de vorige eeuw kwamen de eerste barsten in dat model, en het is nu wel zeker dat het model niet meer werkt. De nieuwe generaties gedragen zich anders; ze redeneren praktischer. Ze zijn geneigd bij de inrichting van hun leven een utilitair perspectief te hanteren: wat heb ik eraan? Jongeren zijn dan ook veel minder onder de indruk van argumenten als: krantenlezen hoort, krantenlezen moet.
De media-onderzoekster Irene Costera Meijer heeft die nieuwe benadering van het nieuws in haar boek De toekomst van het nieuws heel treffend beschreven. Uit interviews met honderden jongeren komt het beeld naar voren van een generatie die het meer gaat om het opdoen van indrukken dan om het vergaren van informatie, die emoties belangrijker vindt dan feiten en het persoonlijke interessanter vindt dan het publieke. Het is een generatie die zegt nieuws wel belangrijk te vinden, maar die nauwelijks nieuwsuitzendingen volgt en nauwelijks kranten leest, en zijn informatie overal vandaan haalt: uit soaps, reality-shows, internet, sms, RTL Boulevard, teletekst, etc.
Voor Costera Meijer is dat aanleiding te pleiten voor een journalistieke aanpak waarin het nieuws direct wordt gekoppeld aan de persoonlijke ervaringen van de lezer en de kijker. Het is een voor de hand liggende conclusie, maar dat type journalistiek heeft twee belangrijke nadelen. Ten eerste leidt deze warme benadering onvermijdelijk ook tot een andere selectie. Lang niet alle onderwerpen uit de publieke sfeer zijn in de persoonlijke en invoelbare mal te persen. Ten tweede zouden bij een algemene toepassing van dit principe de mensen die wél prijs stellen op feitelijke en complete berichtgeving en koele analyses niet of nauwelijks bediend worden.
Dit gevaar is niet denkbeeldig. Het recept van Costera Meijer kan aanleiding geven tot verwaarlozing van de klassieke functies van de serieuze journalistiek. De invloedrijke bladendokter Leon de Wolff gaat in zijn boek De krant was koning nog een paar stappen verder. Hij meent dat journalisten in de allereerste plaats moeten voorzien in de behoeften van hun lezers. Het zelfbeeld van de journalist als waakhond van de democratie getuigt in zijn ogen van valse romantiek.
Bij uitgevers, hoofdredacteuren, maar ook bij gewone journalisten vinden denkbeelden als die van Costera Meijer en De Wolff een willig oor. Zie de geleidelijke verschuiving in de richting van meer soft nieuws, die we over de volle breedte van de dagbladwereld kunnen waarnemen. Zie het oprukken van formats als het persoonlijke interview met de Bekende Nederlander. Zie vooral ook de toegenomen aandacht voor emoties, lifestyle en consumentenzaken en de gretigheid waarmee redacties de meningen en ervaringen van hun lezers, kijkers en luisteraars inzamelen. Zie de overal optredende trend naar verbreding van redactionele formules. Speciale bijlagen voor bepaalde doelgroepen zijn daar de meest in het oog springende voorbeelden van, maar er zijn ook subtielere varianten.
In de meeste gevallen betekent verbreding ook verdunning: minder prioriteit voor politieke en maatschappelijke verslaggeving, onderzoeksjournalistiek, ?nancieel en buitenlands nieuws. Bij een gelijkblijvend of krimpend redactioneel budget is de arbeidsintensieve kwaliteitsjournalistiek de dupe van de verbreding.
Versmalling
Daarom pleiten wij voor iets heel anders: voor de versmalling van de redactionele formules. Naast de catch all kranten die met de audiovisuele media willen concurreren en zoveel mogelijk groepen proberen te bedienen, moeten er weer kranten komen die zich concentreren op hun kerntaken: nieuws en achtergronden. Er zijn drie zwaartepunten: politiek, economie en cultuur. Op elk van die terreinen zouden de prioriteiten opnieuw bepaald moeten worden. Dat is geen eenvoudige opgave, maar het trefwoord zou noodzakelijkheid moeten zijn. Wat moet de burger weten? Verder helpt het al enorm als de franje er wordt afgeknipt. Het privéleven van sterren, politici en tv-presentatoren kan aan gespecialiseerde media worden overgelaten. Lifestyle en luxe hoeven alleen behandeld te worden als dat voor het begrip van de economie noodzakelijk is. Voor consumentenzaken is er al een Consumentengids. De redactie hoeft alleen belangrijke tentoonstellingen, boeken en films te bespreken. Twee columnisten per dag is misschien wel genoeg.
Idealiter krijg je dan kranten, die alles bevatten wat een burger moet weten en die zo compact zijn dat de kans dat ze gelezen worden ook toeneemt. De huidige praktijk, waarbij de kranten steeds dikker worden terwijl de gemiddelde leestijd steeds verder afneemt, is erg moeilijk uit te leggen. Compacte kranten zouden in het gefragmentariseerde media-aanbod weer een baken kunnen worden. Ze zouden het publieke domein kunnen heroveren, het terrein dat nu uiteen dreigt te vallen in niches voor doelgroepen en subculturen.
Versmalling van redactionele formules is minder exotisch dan het lijkt - zie het experiment met nrc.next, een compacte krant voor een nieuw publiek, zonder bijlagen. De lezers stellen een compacte krant meer op prijs dan veel krantenmensen denken. Toen NRC Handelsblad op donderdag 15 juni 2006 ten gevolge van een computerstoring met een dunne noodeditie kwam en de hoofdredactie en de directie zich daarvoor uitvoerig excuseerden, reageerden verscheidene lezers met de opmerking dat ze het helemaal niet erg zouden vinden als ze elke dag zon dunne krant op de mat zouden vinden. In de woorden van drs. H. I. van Dommelen, abonnee sinds vele jaren: Een geweldige verbetering, de noodeditie van de NRC.
Het voorbeeld van nrc.next maakt bovendien duidelijk dat de moederkrant al lang niet meer het enige platform voor het bedrijven van serieuze journalistiek is. Juist omdat jongere lezers andere eisen stellen kan pro?lering een zinvolle strategie zijn. Dat geldt ook voor het beter benutten van audiovisuele media en het internet. Een digitaal kanaal is tegenwoordig met betrekkelijk geringe kosten te verwezenlijken. Serieuze journalistiek is niet gebonden aan krantenpapier. Publicatie in papieren en digitale afsplitsingen voor diverse groepen afnemers veronderstelt wel het in stand houden van volwaardige redacties met gespecialiseerde journalisten. Tegelijkertijd worden die redacties gedwongen zich rekenschap te geven van de logica van de nieuwe media en de eisen die de afnemers aan die media stellen. Juist als het gaat om verrijking van het kale nieuws door veri?catie, duiding en context valt er in het digitale universum nog steeds een wereld te winnen. M
De kranten worden breder, maar een onomkeerbare vervlakking kan daarvan het resultaat zijn.
Het zelfbeeld van de journalist als waakhond van de democratie vinden sommigen valse romantiek.
DE MISSIE VAN DE JOURNALISTIEK
In de Verenigde Staten publiceerden Bill Kovach, voorzitter van het Comittee of Concerned Journalists en Tom Rosenstiel, directeur van het Project for Excellence in Journalism, een leidraad met negen principes die gezamenlijk de missie van de journalistiek moeten vormen:
1. De eerste verplichting van de journalistiek is het dienen van de waarheid.
2. Haar eerste loyaliteit ligt bij de burgers, niet bij organisaties.
3. Het wezen van de journalistiek als discipline is verificatie van feiten en beweringen.
4. De beoefenaren moeten onafhankelijk zijn van degenen die zij verslaan.
5. Journalistiek moet dienen als een onafhankelijke inspectie van de macht.
6. Zij moet een forum voor openbare kritiek en debat verschaffen.
7. Zij moet ernaar streven zaken van belang te presenteren als interessant en relevant.
8. Zij moet het nieuws begrijpelijk maken en in de juiste verhoudingen plaatsen.
9. De journalisten moeten hun eigen geweten kunnen volgen.
Bron: Bill Kovach en Tom Rosenstiel, The Elements of Journalism, pp. 12-13.
Info: Warna Oosterbaan is redacteur van NRC Handelsblad en bijzonder hoogleraar Journalistiek en Samenleving aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Hans Wansink is parlementair redacteur en commentator van de Volkskrant. Vorige maand werd aan hem de Anne Vondelingprijs voor politieke journalistiek uitgereikt.
Foto-onderschrift: Robert Redford en Dustin Hoffman in All the Presidents Men. In deze film van Alan Pakula uit 1976 spelen ze Bob Woodward en Carl Bernstein, de verslaggevers van The Washington Post die het Watergate-schandaal blootlegden.
Trefwoord: Kranten; Journalistiek
DOOR WARNA OOSTERBAAN EN HANS WANSINK
Hebben betaalde kranten nog wel bestaansrecht? Ja, want alleen daar is de kwaliteitsjournalistiek mogelijk die in een moderne samenleving noodzakelijk is. Maar dan moeten de kranten wel stoppen met de steeds verder voortschrijdende verbreding van hun redactionele formules. De toekomst is aan de compacte krant.
Het gaat niet goed met de kranten. Dat is geen nieuws en op zichzelf niet meer dan het decor van deze beschouwing. Het gaat ons om iets anders. Onder druk van rendementseisen en het primaat van de klantenbinding worden verkeerde conclusies getrokken. Er wordt niet in kwaliteit en de diepte van de berichtgeving geïnvesteerd, maar in de breedte en de aantrekkelijke vorm ervan. Van een bedrijf waar frank en vrij verslag wordt gedaan van het reilen en zeilen van de samenleving begint de journalistiek de trekken aan te nemen van een organisatie waar de kopij volgens de uitkomsten van het laatste marktonderzoek wordt geproduceerd. En dat in een tijd waarin de wereld ingewikkelder wordt en de behoefte aan nuchtere analyse en onafhankelijke informatie toeneemt.
Een voorbeeld. Frits van Exter, hoofdredacteur van Trouw, meldde dit voorjaar dat bij zijn krant 20 arbeidsplaatsen moeten verdwijnen. Een paar maanden later kwam hij met een nieuwe onheilstijding: Van Exter ziet zich gedwongen het eigenzinnige katern Letter & Geest op te doeken, een gezichtsbepalende bijlage die niet gemaakt wordt om de lezer te behagen, maar om het debat over controversiële themas op het scherpst van de snede te voeren. Dat is altijd aardig gelukt. Letter & Geest lanceerde kort na 11 september 2001 Ayaan Hirsi Ali met haar beroemde pleidooi voor een verlichte islam: Laat ons niet in de steek. Gun ons een Voltaire. Een andere ontdekking was de Britse psychiater Theodore Dalrymple, de criticus van de cultuur van het gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel die de onderklasse gevangen houdt. Letter & Geest fungeerde als vrijplaats voor conservatieve intellectuelen die publiceerden over het gif van de islam en de onwil van slap links zich daartegen te wapenen.
Er was meer slecht nieuws. Ook dit jaar daalden de krantenoplagen. In 2005 werden er per dag weer 150.000 minder gedrukt dan in het jaar daarvoor en het totale aantal betaalde kranten bevindt zich nu voor het eerst sinds 1970 onder de 4 miljoen. Daar staat wel tegenover dat de gratis kranten nog steeds aan het groeien zijn - in 2005 was de gezamenlijke oplage van Metro en Spits ongeveer 800.000. In de Randstad moesten als gevolg van de fusie tussen het Algemeen Dagblad en zeven regionale kranten zon 150 banen van redacteuren van de diverse kranten verdwijnen - en daar zal het niet bij blijven. De Telegraaf riep zijn vaste buitenlandse correspondenten terug. De 17 kranten die gebruik maken van de diensten van de Gemeenschappelijke Pers Dienst zien die diensten onder invloed van bezuinigingen steeds meer verschralen. Bij het Dagblad van het Noorden moeten tien redacteuren weg. Bij al die tegenvallers op de dagbladenmarkt was er één lichtpuntje: de succesvolle lancering van nrc.next, een ochtendkrant op tabloid-formaat, die in vier maanden naar een oplage van 58.000 exemplaren groeide.
Nieuws is overal
Die fusies, teruglopende oplagen en ontslagen zijn bewijzen van het functieverlies van het betaalde dagblad. Nieuws is tegenwoordig overal, en de krant is zijn vooraanstaande positie in de nieuwsvoorziening kwijtgeraakt. Nieuws komt uit de autoradio, het is te zien op het televisiescherm in het benzinestation, op de homepage van de internetprovider, op teletekst. Het staat in de Metro en de Spits en het wordt vertoond op vele televisiejournaals. Wie wil weten wat de laatste stand van zaken in een Kamerdebat, bij een oliebrand of een aanslag is, kan meteen terecht bij een van de gespecialiseerde nieuwssites, zoals die van nu.nl, bbc of cnn. Die ontwikkelingen zijn een bedreiging gaan vormen voor wat we kortweg serieuze journalistiek noemen: onderzoek, verslaggeving en analyse van de belangrijke politieke, economische en sociale veranderingen in Nederland en de wereld, en de opinievorming daarover. Kranten zijn door hun fysieke vorm daarvoor bij uitstek geschikt. Hun bereik is geringer dan dat van de televisie, maar ze kunnen veel meer informatie bevatten. De complete tekst van een Journaaluitzending past op een halve krantenpagina.
Nieuws en duiding vormen als publieke kennis de grondstof waarop burgers, functionarissen en activisten hun oordelen en handelen baseren. Politiek nieuws herinnert ons eraan dat we bestuurd worden, het bevestigt het functioneren van de democratische orde. De kerntaak van de journalistiek is het controleren van de woorden en de daden van mensen met macht. Door het verzamelen, verifiëren en publiceren van onwelkome of soms pijnlijke informatie onderscheidt de journalistiek zich van andere vormen van communicatie, van voorlichting bijvoorbeeld.
In dat verifiëren zijn kranten van oudsher goed. Zij hebben de ruimte en ze beschikken over gespecialiseerde redacteuren. Serieuze kranten stellen kiezers in staat zich een oordeel te vormen over maatschappelijke vraagstukken en de politieke antwoorden daarop. Redacteuren van serieuze kranten zijn veredelaars: door aan het kale nieuws achtergrond, analyse en commentaar toe te voegen, bieden zij hun lezers context en duiding. Door het debat te stimuleren dragen kranten bij aan de betrokkenheid van de burgers bij de publieke zaak. Serieuze journalistiek vereist in de eerste plaats onafhankelijkheid, zowel ten opzichte van de staat als van maatschappelijke organisaties en bedrijven. Serieuze journalistiek is arbeidsintensief: een correspondentennet onderhouden, onderzoeksjournalistiek bedrijven en een staf van competente journalisten in stand houden is duur. Bij tegenwind wordt daarop vaak bezuinigd. Frank Kalshoven, economisch columnist van de Volkskrant, constateerde onlangs in een rapport dat Het Parool, het Algemeen Dagblad en Trouw hun economische verslaggeving tot minimale proporties hebben teruggebracht. Alleen bij de Volkskrant, NRC Handelsblad, De Telegraaf, Het Financieele Dagblad en Elsevier zijn nog economen in dienst. In de bouwfraude-zaak was er nog concurrentie tussen verschillende redacties, maar in de schandalen rond Ahold en Shell was alleen NRC Handelsblad in staat tot zelfstandig onderzoek. De smalle basis van de economische journalistiek is nog wankel ook, schrijft Kalshoven.
Nu het minder goed gaat met de exploitatie van de kranten staan de kernfuncties van de journalistiek op twee manieren onder druk. In de eerste plaats doordat de uitgevers kranten opheffen, fuseren of laten opgaan in een groter geheel. Dat leidt tot een minder pluriforme pers. In de tweede plaats doordat bij de overblijvende kranten de redactionele formules worden aangepast: meer beeld, meer lifestyle, meer speciale bijlagen voor doelgroepen.
Bij de fusie tussen het Algemeen Dagblad en zeven regionale kranten (Rijn en Gouwe, De Dordtenaar, Rotterdams Dagblad, Haagsche Courant, Utrechts Nieuwsblad en Amersfoortse Courant) versterkten deze twee tendensen elkaar. De nieuwe krant heeft steeds minder ruimte en journalistieke capaciteit voor het kritisch volgen van de macht. In plaats daarvan rukt de feel good verslaggeving op en wordt de bereidheid om de agenda van de voorlichters te volgen steeds groter. De kranten worden breder, maar een onomkeerbare vervlakking van de journalistiek kan daarvan het resultaat zijn. Dat kan er op zijn beurt toe leiden dat de journalistiek een onaantrekkelijk beroep wordt voor het talent dat nu aan universiteiten en hogescholen studeert.
Gouden tijdperk
De omstandigheden waarin dagbladen in binnen- en buitenland moeten werken zijn in korte tijd ingrijpend veranderd. Achteraf kunnen we het laatste kwart van de vorige eeuw het gouden tijdperk van de dagbladjournalistiek noemen. Door een bijzondere samenloop van omstandigheden was de krant tussen 1975 en 2000 koning. Voor het contrast met de huidige situatie een korte schets van dat tijdperk.
Vergeleken met voorgaande generaties waren de lezers van de jaren zeventig beter opgeleid, minder gebonden aan een levensbeschouwelijke zuil en meer betrokken bij de publieke zaak. Ze hadden steeds minder behoefte aan bevestiging van hun overtuiging door een krant die gebonden was aan een partij, een religie of een vakbond. Ze hadden steeds meer behoefte aan betrouwbare informatie die hen in staat stelde zelf een oordeel te vormen. In die behoefte werd voorzien door een nieuwe generatie van hoogopgeleide onafhankelijke journalisten. De inhoud van de kranten werd steeds meer door de journalisten bepaald en steeds minder door de uitgevers. De advertenties stroomden binnen, naast de rubrieksadvertenties (autos, reizen, seks en relaties, huizen) vooral de personeelsadvertenties en de productadvertenties. De uitgevers werden slapend rijk en raakten gewend aan hoge winstmarges van rond de 15 procent. Daardoor werden kranten interessant voor ondernemers (Wegener) en later ook voor investeringsmaatschappijen (het Britse Apax, dat krantenbedrijf pcm overnam) die in commercieel opzicht veel ambitieuzer waren dan de uitgevers van de vorige generatie. De monopoliepositie van de kranten had ook consequenties voor politieke partijen en andere maatschappelijke organisaties. Door het wegvallen van hun eigen dagbladen en omroepverenigingen, konden ze hun kiezers en leden voortaan alleen nog via onafhankelijke kranten en omroepen bereiken.
Het gouden tijdperk van de dagbladjournalistiek was gegrondvest op de gelukkige combinatie van lezers die geïnteresseerd waren, adverteerders die op de kranten waren aangewezen en journalisten die zich ontworsteld hadden aan een verzuilde beroepsuitoefening en een nieuw professioneel elan hadden gevonden. Burgers, bedrijven, politieke partijen en maatschappelijke organisaties - ze konden niet om de kranten heen.
Rekensom
Dat is niet meer zo. Voor de adverteerders werd het een eenvoudige rekensom. De kans om zestig procent van de doelgroep met een reclame-uiting vijf keer te bereiken - een vuistregel uit de reclamewereld - was in de audiovisuele media groter dan in de betaalde dagbladen, en dus verdwenen de adverteerders naar de televisie. Zo treffen de consumenten en de adverteerders elkaar steeds vaker in de gratis kranten, op het internet en bij het televisiescherm. De burger en de overheid vinden elkaar in de gratis huis-aan-huisbladen, die een willige afnemer zijn van de producten van de communicatie-afdelingen van de gemeenten.
Op deze podia is veel minder sprake van kwaliteitsjournalistiek. Het totaalprogramma dat een kwaliteitskrant biedt wordt daar niet aangeboden. In plaats daarvan specialiseren de nieuwe media zich in informatie voor niches en doelgroepen.
Bij de burgers nam de belangstelling voor de publieke zaak af. De belangrijkste verklaring daarvoor is de toegenomen welvaart en de daaruit volgende individualisering. Hoe sterker de besteedbare inkomens stegen, des te minder zochten de burgers hun heil bij maatschappelijke organisaties. De oriëntatie op collectieve middelen, collectieve actie en collectieve organisaties werd ingeruild voor een oriëntatie op de markt, op individuele actie. Zoals de Amerikaanse mediasocioloog Daniel Hallin het in een interview met NRC Handelsblad zei: Als mensen zich afvragen: hoe krijgen onze kinderen een betere toekomst?, dan denken ze niet aan het soort veranderingen waar politieke partijen of overheden voor kunnen zorgen. Ze denken dan in de eerste plaats aan hun eigen inspanningen.
De belangstelling voor de politiek en dus ook voor het nieuws en de verslaggeving daarover is afgenomen. In plaats daarvan groeide de interesse voor onderwerpen die met de privésfeer te maken hebben: gezondheid, emoties, consumentenzaken en carrièreplanning. Maar ook voor het privéleven van politici, kunstenaars, sportmensen en andere publieke persoonlijkheden. Deze trends versterken elkaar. Voor deze onderwerpen verschenen al snel gespecialiseerde tijdschriften en ook in de bestaande media werd voor deze onderwerpen steeds meer plaats ingeruimd. Ook daardoor verminderde de belangstelling voor de publieke zaak.
Dat alles manifesteerde zich vooral bij de generatie die rond 1970 is geboren en die tot de lichte verbijstering van hun ouders minder lazen en ook minder belangstelling hadden voor de politiek. Het resultaat van dat alles was dat de oplagen van de betaalde kranten daalden (in de periode 2001-2005 met bijna 11% ). De relatie tussen stijgende welvaart en dalende krantenoplagen is overigens overal op de wereld te zien: uit de cijfers van het meest recente rapport van de World Association of Newspapers valt te leren dat kranten lezen in de rijkste landen praktisch overal terugloopt (vs, Duitsland, Denemarken) terwijl het in opkomende economieën (India, China, Polen) juist toeneemt (World Press Trends 2006).
Ontnuchterende ervaring
Voor de krantenredacties was het een ontnuchterende ervaring. Ze waren opgegroeid in de zekerheid dat er een vaste relatie bestond tussen de oplagen en het opleidingsniveau van de bevolking: hoe meer hbo- en universitaire diplomas, des te meer krantenabonnementen. Aan het einde van de vorige eeuw kwamen de eerste barsten in dat model, en het is nu wel zeker dat het model niet meer werkt. De nieuwe generaties gedragen zich anders; ze redeneren praktischer. Ze zijn geneigd bij de inrichting van hun leven een utilitair perspectief te hanteren: wat heb ik eraan? Jongeren zijn dan ook veel minder onder de indruk van argumenten als: krantenlezen hoort, krantenlezen moet.
De media-onderzoekster Irene Costera Meijer heeft die nieuwe benadering van het nieuws in haar boek De toekomst van het nieuws heel treffend beschreven. Uit interviews met honderden jongeren komt het beeld naar voren van een generatie die het meer gaat om het opdoen van indrukken dan om het vergaren van informatie, die emoties belangrijker vindt dan feiten en het persoonlijke interessanter vindt dan het publieke. Het is een generatie die zegt nieuws wel belangrijk te vinden, maar die nauwelijks nieuwsuitzendingen volgt en nauwelijks kranten leest, en zijn informatie overal vandaan haalt: uit soaps, reality-shows, internet, sms, RTL Boulevard, teletekst, etc.
Voor Costera Meijer is dat aanleiding te pleiten voor een journalistieke aanpak waarin het nieuws direct wordt gekoppeld aan de persoonlijke ervaringen van de lezer en de kijker. Het is een voor de hand liggende conclusie, maar dat type journalistiek heeft twee belangrijke nadelen. Ten eerste leidt deze warme benadering onvermijdelijk ook tot een andere selectie. Lang niet alle onderwerpen uit de publieke sfeer zijn in de persoonlijke en invoelbare mal te persen. Ten tweede zouden bij een algemene toepassing van dit principe de mensen die wél prijs stellen op feitelijke en complete berichtgeving en koele analyses niet of nauwelijks bediend worden.
Dit gevaar is niet denkbeeldig. Het recept van Costera Meijer kan aanleiding geven tot verwaarlozing van de klassieke functies van de serieuze journalistiek. De invloedrijke bladendokter Leon de Wolff gaat in zijn boek De krant was koning nog een paar stappen verder. Hij meent dat journalisten in de allereerste plaats moeten voorzien in de behoeften van hun lezers. Het zelfbeeld van de journalist als waakhond van de democratie getuigt in zijn ogen van valse romantiek.
Bij uitgevers, hoofdredacteuren, maar ook bij gewone journalisten vinden denkbeelden als die van Costera Meijer en De Wolff een willig oor. Zie de geleidelijke verschuiving in de richting van meer soft nieuws, die we over de volle breedte van de dagbladwereld kunnen waarnemen. Zie het oprukken van formats als het persoonlijke interview met de Bekende Nederlander. Zie vooral ook de toegenomen aandacht voor emoties, lifestyle en consumentenzaken en de gretigheid waarmee redacties de meningen en ervaringen van hun lezers, kijkers en luisteraars inzamelen. Zie de overal optredende trend naar verbreding van redactionele formules. Speciale bijlagen voor bepaalde doelgroepen zijn daar de meest in het oog springende voorbeelden van, maar er zijn ook subtielere varianten.
In de meeste gevallen betekent verbreding ook verdunning: minder prioriteit voor politieke en maatschappelijke verslaggeving, onderzoeksjournalistiek, ?nancieel en buitenlands nieuws. Bij een gelijkblijvend of krimpend redactioneel budget is de arbeidsintensieve kwaliteitsjournalistiek de dupe van de verbreding.
Versmalling
Daarom pleiten wij voor iets heel anders: voor de versmalling van de redactionele formules. Naast de catch all kranten die met de audiovisuele media willen concurreren en zoveel mogelijk groepen proberen te bedienen, moeten er weer kranten komen die zich concentreren op hun kerntaken: nieuws en achtergronden. Er zijn drie zwaartepunten: politiek, economie en cultuur. Op elk van die terreinen zouden de prioriteiten opnieuw bepaald moeten worden. Dat is geen eenvoudige opgave, maar het trefwoord zou noodzakelijkheid moeten zijn. Wat moet de burger weten? Verder helpt het al enorm als de franje er wordt afgeknipt. Het privéleven van sterren, politici en tv-presentatoren kan aan gespecialiseerde media worden overgelaten. Lifestyle en luxe hoeven alleen behandeld te worden als dat voor het begrip van de economie noodzakelijk is. Voor consumentenzaken is er al een Consumentengids. De redactie hoeft alleen belangrijke tentoonstellingen, boeken en films te bespreken. Twee columnisten per dag is misschien wel genoeg.
Idealiter krijg je dan kranten, die alles bevatten wat een burger moet weten en die zo compact zijn dat de kans dat ze gelezen worden ook toeneemt. De huidige praktijk, waarbij de kranten steeds dikker worden terwijl de gemiddelde leestijd steeds verder afneemt, is erg moeilijk uit te leggen. Compacte kranten zouden in het gefragmentariseerde media-aanbod weer een baken kunnen worden. Ze zouden het publieke domein kunnen heroveren, het terrein dat nu uiteen dreigt te vallen in niches voor doelgroepen en subculturen.
Versmalling van redactionele formules is minder exotisch dan het lijkt - zie het experiment met nrc.next, een compacte krant voor een nieuw publiek, zonder bijlagen. De lezers stellen een compacte krant meer op prijs dan veel krantenmensen denken. Toen NRC Handelsblad op donderdag 15 juni 2006 ten gevolge van een computerstoring met een dunne noodeditie kwam en de hoofdredactie en de directie zich daarvoor uitvoerig excuseerden, reageerden verscheidene lezers met de opmerking dat ze het helemaal niet erg zouden vinden als ze elke dag zon dunne krant op de mat zouden vinden. In de woorden van drs. H. I. van Dommelen, abonnee sinds vele jaren: Een geweldige verbetering, de noodeditie van de NRC.
Het voorbeeld van nrc.next maakt bovendien duidelijk dat de moederkrant al lang niet meer het enige platform voor het bedrijven van serieuze journalistiek is. Juist omdat jongere lezers andere eisen stellen kan pro?lering een zinvolle strategie zijn. Dat geldt ook voor het beter benutten van audiovisuele media en het internet. Een digitaal kanaal is tegenwoordig met betrekkelijk geringe kosten te verwezenlijken. Serieuze journalistiek is niet gebonden aan krantenpapier. Publicatie in papieren en digitale afsplitsingen voor diverse groepen afnemers veronderstelt wel het in stand houden van volwaardige redacties met gespecialiseerde journalisten. Tegelijkertijd worden die redacties gedwongen zich rekenschap te geven van de logica van de nieuwe media en de eisen die de afnemers aan die media stellen. Juist als het gaat om verrijking van het kale nieuws door veri?catie, duiding en context valt er in het digitale universum nog steeds een wereld te winnen. M
De kranten worden breder, maar een onomkeerbare vervlakking kan daarvan het resultaat zijn.
Het zelfbeeld van de journalist als waakhond van de democratie vinden sommigen valse romantiek.
DE MISSIE VAN DE JOURNALISTIEK
In de Verenigde Staten publiceerden Bill Kovach, voorzitter van het Comittee of Concerned Journalists en Tom Rosenstiel, directeur van het Project for Excellence in Journalism, een leidraad met negen principes die gezamenlijk de missie van de journalistiek moeten vormen:
1. De eerste verplichting van de journalistiek is het dienen van de waarheid.
2. Haar eerste loyaliteit ligt bij de burgers, niet bij organisaties.
3. Het wezen van de journalistiek als discipline is verificatie van feiten en beweringen.
4. De beoefenaren moeten onafhankelijk zijn van degenen die zij verslaan.
5. Journalistiek moet dienen als een onafhankelijke inspectie van de macht.
6. Zij moet een forum voor openbare kritiek en debat verschaffen.
7. Zij moet ernaar streven zaken van belang te presenteren als interessant en relevant.
8. Zij moet het nieuws begrijpelijk maken en in de juiste verhoudingen plaatsen.
9. De journalisten moeten hun eigen geweten kunnen volgen.
Bron: Bill Kovach en Tom Rosenstiel, The Elements of Journalism, pp. 12-13.
Info: Warna Oosterbaan is redacteur van NRC Handelsblad en bijzonder hoogleraar Journalistiek en Samenleving aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Hans Wansink is parlementair redacteur en commentator van de Volkskrant. Vorige maand werd aan hem de Anne Vondelingprijs voor politieke journalistiek uitgereikt.
Foto-onderschrift: Robert Redford en Dustin Hoffman in All the Presidents Men. In deze film van Alan Pakula uit 1976 spelen ze Bob Woodward en Carl Bernstein, de verslaggevers van The Washington Post die het Watergate-schandaal blootlegden.
Trefwoord: Kranten; Journalistiek